door Redactie Politiek ’t Pallieterke .
De federale Vivaldi-coalitie krijgt sociaaleconomisch niets klaar en de ministers proberen zich dan maar te profileren via een links-liberale Kulturkampf met een woke-sausje over. Niemand mag zich gekwetst voelen, de maatschappij moet neutraal en aseptisch zijn, tenzij het over genderthema’s gaat en wie de termen “inclusief” en “divers” niet onderscheidt, is sociaal dood en kritische meningen zijn “haatspraak”. Maar deze links-liberale Culturele Revolutie dreigt in het gezicht van de regering te ontploffen.
Het was opnieuw zo voorspelbaar. Eerst doken op sociale media de beelden op van politieagenten die in Molenbeek worden aangevallen door een man met een krik. Een aantal agenten raakte daarbij zwaar gewond, maar de dader kon vluchten. Later verschenen er filmpjes van zijn arrestatie. Al snel kwamen zowel minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) en minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) met een reactie. Een voorspelbare reactie. Dat nultolerantie de norm was, dat de dader zwaar gestraft zou worden en dat het geweld 
onaanvaardbaar was. Einde verhaal. Ingaan op de essentie van het probleem dat bepaalde gemeenten of zeker wijken in het Brusselse aan elke controle van de overheid aan het ontsnappen zijn en er een sfeer van straffeloosheid heerst, daar zwijgt men over. Meer nog, wie beweert dat daar door de immigratie parallelle samenlevingen zijn ontstaan, krijgt nog altijd het etiket racist opgeplakt. En nu in Frankrijk het proces van de aanslagplegers van Parijs uit 2015 aan de gang is en waarbij een hele groep inwoners van Molenbeek in de beklaagdenbank staat, moet men zeker zwijgen.
Bij de gewone bevolking ontstaat de indruk dat echte criminaliteit onbestraft blijft, terwijl onaangename meningen gecriminaliseerd worden. Ingegeven door een aantal linkse-liberale dogma’s heeft Vincent Van Quickenborne zich hierop geworpen. Haatspraak zal sterk veroordeeld worden, herhaalt hij met enige wellust. Vrijheid van meningsuiting is voor deze zelfverklaarde liberaal van ondergeschikt belang.
Wat is hier eigenlijk aan de hand ? Zeer eenvoudig : de federale regering kan sociaaleconomisch niets meer realiseren, ook al is ze amper een jaar in functie. En dus grijpt men naar socioculturele en maatschappelijke thema’s om beleid te voeren. Dat is ook het cement voor de Vivaldi-coalitie. Ministers profileren zich als militanten van een links-liberaal credo met een woke-sausje. Concreet betekent dit een opsplitsing van de samenleving in zij die deze dogma’s onderschrijven en aan de andere kant zij die daarin niet meegaan en dus sociaal geïsoleerd moeten worden. Het links-liberale dogma wil een zo neutraal mogelijke samenleving die inclusief en divers is, behalve voor afwijkende meningen. Kritiek op immigratie ? Kritiek op de lgtb-lobby ? Verdediger van oude tradities ? Dat mag niet.
“Hier is een links-liberale Culturele Revolutie bezig waar de Wetstraat zich goed bij voelt. En waar een belangrijk deel van de media in meestapt”
Genderthema’s gelden enkel voor autochtonen
Van Quickenborne is daar een heraut van. Denken we maar aan zijn recente pleidooi voor het strenger bestraffen van partnergeweld of partnermoord. In zekere zin is het normaal dat een moord zwaar bestraft wordt. Maar volgens het links-liberale credo moet een man die zijn vrouwelijke partner doodt zwaarder gestraft worden dan omgekeerd, wat ook de aanleiding is. De redenering hierachter : zo wordt komaf gemaakt met de patriarchale samenleving waarbij een vrouw als eigendom van de man wordt beschouwd. Men kan zich de vraag stellen in welke mate zo’n beeld nog wijdverspreid is onder de westerse bevolking.
Dit genderthema zal eerder een probleem zijn voor allochtonen die de vrouw als een ondergeschikte behandelen. Maar dat is de finaliteit niet van het voorstel van Van Quickenborne. Eigenlijk is het doel het aanpraten van een schuldgevoel bij de autochtone bevolking. Toch zeker de mannelijke.
Elke aanleiding is welkom om op die manier oude tradities en gebruiken onderuit te halen. Waarbij geïsoleerde gebeurtenissen worden veralgemeend tot een hele groep.
Denken we maar aan de vechtpartijen in de Gentse Overpoort. Blijkbaar was een deel van herrieschoppers in deze studentenbuurt op zoek naar ‘lintjes’. Lees : leden van een studentenclub moesten een lesje krijgen. Dat is niet nieuw. Indertijd werden NSV’ers en KVHV’ers aangevallen door linkse studenten en ze kregen snel een koekje van eigen deeg. Maar nu is de aanval niet enkel ingezet op nationalistische studenten, maar ook op lintdragers van bijvoorbeeld een faculteitsclub.
Het is niet fout te vermoeden dat een deel van die haat is ingegeven door de zaak-Reuzegom waarbij een aantal rectoren – Herman Van Goethem in Antwerpen voorop – het traditionele studentenleven als geheel met de vinger wezen.
Nieuwe volkscommissarissen
Hier is een links-liberale Culturele Revolutie bezig waar de Wetstraat zich goed bij voelt. En waar een belangrijk deel van de media in meestapt. Toen Anuna De Wever repliceerde op de kritiek die zakenman Gert Verhulst (Studio 100) op haar had geuit en zij niet verder kwam dan de typische clichés rond oudere witte hetero-mannen, waren er zowaar journalisten die het 100 procent voor haar opnamen. We leven in vreemde tijden.
Al is één zaak altijd voorspelbaar: de revolutie dreigt de eigen kinderen op te eten. Vorige week was premier Alexander De Croo (Open Vld) na de persconferentie van het Overlegcomité zeer kritisch voor de niet-gevaccineerden : “Niemand heeft het recht om anderen in gevaar te brengen.”
De Afspraak op de VRT vond er niets beters op om daarover Christophe Busch, de voormalige directeur van Kazerne Dossin en expert in polarisatie (dat bestaat), uit te nodigen. Zijn analyse : “Het is een duidelijk voorbeeld van polarisatie tussen een groep gevaccineerden en niet-gevaccineerden, maar de niet-gevaccineerden zijn niet gestigmatiseerd of gedehumaniseerd.” Oef, het scheelde dus niet veel of de eerste minister werd door deze nieuwe volkscommissaris naar een heropvoedingskamp gestuurd.
