door Redactie Politiek ’t Pallieterke .

Voor haar is het duidelijk dat het akkoord binnen de regering aangaande de kernuitstap maar in één richting gelezen kan worden, namelijk dat er in maart – als er nogmaals (!) definitief zal beslist worden – maar één procent kans bestaat dat de kerncentrales worden opengehouden. “Het verlengen van de levensduur is geen plan B, maar plan Z”, wat de anderen daar ook over zeggen. Meyrem Almaci (45) is een harde tante en haar lichaamstaal bij interviews balanceert op het randje van het pedante en de arrogantie. Haar goedlachsheid die ze wel eens toonde in oppositietijden is verdwenen. Nu Groen in de regering zit, speelt ze het beenhard, in eigen rangen en daarbuiten.

Haar angstaanjagende ijselijkheid mocht haar grootste politieke concurrent in haar eigen regio en partij – Kristof Calvo – ondervinden toen zij hem in het zand liet bijten toen de ministerposten werden verdeeld. Het kwam nooit meer echt goed tussen hen. Zij trok de teugels in haar partij strak aan en alleen haar getrouwen als Wouter De Vriendt en Petra De Sutter mogen hun nek nog uitsteken. Op het Vlaams niveau houdt ze als parlementslid streng een oogje in het zeil bij het fractiewerk en laat ze zich nauwelijks horen.

“Almaci is een harde tante en haar lichaamstaal balanceert op het randje van het pedante en de arrogantie”

Hard en cassant

Ondertussen lijkt ze wel niet echt te beseffen dat haar partij er niet goed voor staat. Niet alleen waren de verkiezingen in mei 2019 niet fameus, ook de recentste peilingen herleidden Groen tot de kleinste partij van Vlaanderen. De ergernis bij veel burgers om altijd moraliserend en met het opgestoken politiek correcte vingertje bejegend te worden zit daar voor veel tussen, maar ook haar harde en bijwijlen cassante houding wekt tegenzin op.

Denken we maar aan de onderbouwde weigering voor de bouw van een gascentrale in Vilvoorde door Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir, die ze wegzette als “een nieuw, triest hoogtepunt in de sabotagepolitiek van de N-VA”. Over de inhoud van de weigering zei ze geen woord, maar de politieke tegenstrever moest het genadeloos ontgelden. Haar pleidooien voor ‘samenwerking om problemen op te lossen’ werden dan ook door niemand ernstig genomen, want voor haar gold maar één doelstelling en dat is koste wat het kost de kernuitstap realiseren. En daarin vond ze altijd een bondgenoot in minister van Energie Tinne Van der Straeten die ze als de dogmatische, maar trouwe uitvoerster daarvan ziet.

grootste slachtoffer van Almaci-terreur …

Einde debat en doorduwen

Toen Van der Straeten niet meer uit haar woorden raakte in een vlijmscherp interview met Pieterjan Desmedt van vrt en niet wilde ingaan op de concrete vraag of na het akkoord van de regering de optie tot nucleaire verlenging – zoals alsnog voorzien als mogelijkheid in een plan B – dan nog tot de mogelijkheden behoort in maart, schoot Almaci haar partijgenote niet te hulp. Ze nam gewoon het roer over met de mededeling dat “de patiënt (de kerncentrales, nvdr) overleden is” en ze haalde zwaar uit naar MR-voorzitter Bouchez die in de vorige regering, toen zijn partij de premier en de minister van energie leverden, maar knopen had moeten laten doorhakken. Zeker van haar stuk zegt ze : “In de gegeven omstandigheden kiest de Vivaldi-regering vandaag voor het best mogelijke scenario, met de beste garanties wat betreft prijs, bevoorradingszekerheid en klimaat.” Dat niet iedereen daar echt van overtuigd is, kan haar geen moer schelen.

valt binnenkort uit … door de Groenen !

Het is nu doorzetten en doorduwen. Het politieke debat, en zeker het maatschappelijke, is voor de groene verbinders afgesloten, ook al laten peilingen grote percentages van voorstanders voor kernenergie zien en denken buurlanden als Frankrijk en Nederland zelfs aan de bouw van nieuwe kerncentrales, precies om de bevoorrading te verzekeren. Almaci haalt de neus op en pleit net als Van der Straeten – die de gasindustrie vanuit haar vorige job goed en met enige sympathie kent – voor de bouw van vervuilende gascentrales. Ecolo-baas Nollet verklaart daarover zelfs leukweg en tot ieders verbazing dathet niet erg is dat de Belgische CO2-uitstoot toeneemt door de bouw van gascentrales, omdat dit op Europees niveau door andere landen gecompenseerd wordt… Begrijpe wie kan.

“Almaci lijkt niet echt te beseffen dat haar partij er niet goed voor staat”

Laatste kans

Meyrem Almaci weet als geen ander dat alles mogelijk is binnen de Vivaldi-coalitie. Iedereen trilt er immers als een riet bij het horen van het woord ‘verkiezingen’ en iedereen zal alles doorslikken – zelfs tegen eerdere partijstandpunten in, waarvan de Open Vld geregeld blijk geeft – om de boel niet te laten uiteenspatten. Die zwakheid is haar sterkte. Ze weet daarnaast ook dat er na 2003 en 2019 geen derde kans meer komt om de kernuitstap door te drukken. Groen zal in 2024 immers zo klein geworden zijn dat niemand er nog naar zal luisteren. En als het dan nadien ooit allemaal uit de hand zal lopen, dan zal de beschuldigende vinger naar ‘de anderen’ uitgestoken worden, die dan van dat ‘historische akkoord’ niets gebakken zullen hebben. Ja, het komt zelden voor dat doordrammers zo manifest met hun hoofd tegen de muur van het grote gelijk willen lopen. Macht maakt klaarblijkelijk blind.

binnenkort onder de kiesdrempel … maar iedereen slachtoffer kernuitstap

Foto’s (c) Gazet van Hove.