door Karl Van Camp in ’t Pallieterke .
Voorbije zondag overleed totaal onverwachts Erwin Brentjens, in de Vlaamse Beweging vooral bekend voor zijn inzet voor het Taal Aktie Komitee.
De meeste kranten focussen in hun berichten op zijn politieke loopbaan bij de Volksunie en later de N-VA. In Kontich was hij enkele jaren N-VA-schepen van onderwijs en van sport. Toen hij de kans kreeg om schooldirecteur te worden van een school in Turnhout, verhuisde hij naar die stad. Hij werd onmiddellijk actief in de plaatselijke N-VA-afdeling en werd lijsttrekker bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012. Als grootste partij mocht de N-VA de burgemeester leveren en dat werd Erwin. Maar binnen de N-VA van Turnhout begon het na enige tijd te rommelen en uiteindelijk moest hij al na negen maanden de handdoek in de ring werpen. Het was een weinig smakelijk einde van zijn politieke loopbaan.
Taal Aktie Komitee
De meeste van onze lezers zullen zich Erwin Brentjens nog het best herinneren als de legendarische TAK-leider en TAK-woordvoerder. Die Vlaamsgezindheid had hij van thuis uit meegekregen. Als scholier en student was hij aktief in de KSA-afdeling van het Sint-Stanislascollege in Berchem. Ergens in het begin van de jaren ’70 deed hij mee aan TAK-acties, en al in 1979 werd hij voorzitter van de TAK-raad en woordvoerder. Hij was toen amper 26 jaar jong en professioneel actief als onderwijzer in Sint-Stanislas.
Voeren
Het was de tijd van de beruchte Voerwandelingen, als reactie op de verkiezing van de Nederlandsonkundige José Happart als burgemeester. De grootste ‘wandeling’ lokte zo’n 2.000 tot 3.000 militanten naar de Voerstreek. Erwin Brentjens probeerde dat allemaal in goede banen te leiden, wat niet gemakkelijk was, want er kwamen ook provocateurs en pure vechtersbazen op die wandelingen af. Zelf gruwelde hij van extreme symboliek en geüniformeerde organisaties zoals de VMO. Tijdens acties en betogingen droeg hij meestal een gewoon trainingspakje.
Zijn grootste verwezenlijking, zo zag hij het zelf, was de grote amnestieactie naar aanleiding van het pausbezoek aan ons land in 1985. Een jaar eerder was het Taal Aktie Komitee op initiatief van Brentjens met een amnestiepetitie gestart, een petitie die uiteindelijk ondertekend werd door 2.665 geestelijken uit Vlaanderen.
Bij de paus
Tijdens een audiëntie bij paus Johannes Paulus II – op 7 november 1984 – overhandigde Erwin Brentjes, samen met prelaat Koenraad Stappers van Averbode en priester-dichter Anton Van Wilderode, de petitie. Verspreid op het Sint-Pietersplein stonden honderden meegereisde Vlaamse militanten met leeuwenvlaggen en met een drietal spandoeken met de eis voor “Amnestie”.
In 1986 koos hij voor de partijpolitiek, wat in strijd was met de onpartijdigheid die het Taal Aktie Komitee nastreefde, en moest hij zijn functies bij TAK opgeven.
Ook na zijn pensioen in 2016 bleef hij volop actief. Niet alleen als gepassioneerd reisleider maar ook als gedreven lid en voorzitter van Marnixring Brigand.
‘Inzet en trouw’ zijn dan ook woorden die als een leuze boven zijn leven mogen staan.
