VERSLAG – door Pieter Bauwens – www.doorbraak.be .

Een zonnige zondag in de Westhoek. De politie te paard doet een ritje, overvalwagens rijden rond gevuld met ordediensten in vol ornaat. Aan het straatje om naar de parking van de IJzerwake te rijden staat niet die plaatselijke oom agent, zoals elk jaar, maar drie politiemannen. Net niet met een helm aan. Ondertussen komen de bussen aan en de grijzende busreizigers vatten de wandeling naar het terrein van de IJzerwake aan. Wat verder stapt een jong gezin, kinderen aan de hand, vlag in de andere hand. Op de weide klonk al snel dat de IJzerwakegangers zich in al die jaren niet zo veilig hadden gevoeld.

Politie te paard

De verhoogde politieaanwezigheid was uitgelokt na de mediarel die IJzerwake de voorbije maand over zich had uitgeroepen. Want intern beseft iedereen dat ze zelf de kans hebben gegeven aan de pers om zo over hen te schrijven. De poging tot verjonging draaide uit op een rel over de groepen die zouden afzakken naar een festival op de vooravond van de IJzerwake. Tot het na druk van links, werd verboden door de stad Ieper. Wat nog een juridisch staartje zal krijgen, IJzerwake heeft nog tot begin oktober tijd om bezwaar aan te tekenen. Voorzitter Wim De Wit zei in zijn toespraak: ‘We zullen deze onterechte beslissing wel degelijk aanvechten voor de Raad van State met een procedure ten gronde. Naderhand kunnen we dan de gemaakte kosten verhalen op het stadsbestuur.’

Volgens de organisatoren waren er 3.000 aanwezigen, even veel als bij de corona-editie vorig jaar. Maar wel minder dan in de pre-coronajaren

Maar heeft die hele heisa in de traditionele -en andere- media ook gevolgen gehad voor de IJzerwake? Volgens de organisatoren waren er 3.000 aanwezigen, even veel als bij de corona-editie vorig jaar. Maar wel minder dan in de pre-coronajaren. Vergelijken met vorige edities is wat moeilijk omdat de organisatie ervoor heeft gekozen om de opstelling te veranderen. Het podium stond niet langer aan de noordzijde, aan het monument voor de gebroeders Van Raemdonck, maar aan de westzijde. Met een hele weide als achtergrond.

Gezapige zondag

Het was wel duidelijk dat de duizend stoelen niet allemaal gevuld waren, ook niet die in de schaduw van de tent. Al staat er traditioneel veel volk recht en is er traditioneel veel volk in het ‘IJzerwakedorp’, een verzameling verkoopstandjes. Al blijft het volk diezelfde mix van ouderen en jongeren. Geen publiek dat het verantwoordt om de federale reserve van de politie in te zetten. het gaat er allemaal nogal rustig, ietwat gezapig aan toe. Vele oude bekenden ontmoeten elkaar en slaan een praatje. Ook tijdens de IJzerwake.

Maar aan de IJzerwake zelf verandert er niet veel. De hele opbouw van het programma is al zo goed als een onaanraakbare traditie geworden

Het opgekomen publiek kreeg een -hoe kan het anders- traditionele IJzerwake, die na de Eucharistie nogal plots begon met een bloemenhulde. Maar aan de IJzerwake zelf verandert er niet veel. De hele opbouw van het programma is al zo goed als een onaanraakbare traditie geworden.

Ovatie voor een 98-jarige

Geen groet van de jeugd op deze IJzerwake, maar wel een groet van de oudere generatie, de 98-jarige Prof. Emeritus Alexander Evrard. ‘Als wellicht een der laatsten van mijn generatie, wil ik hier een korte getuigenis en boodschap aan de jongeren brengen opdat zij de fakkel der Vlaamse Beweging zouden overnemen.’ Hij putte daarbij uit eigen ervaringen en de traditionele visie op de geschiedenis van de Vlaamse Beweging. De Vlamingen die door de eeuwen heen in opstand kwamen tegen hun lot. Maar ook de verschopten en de knechten in de staat. Gelardeerd met verzen uit gedichten van schrijvers uit Vlaanderen en Nederland. Hij kreeg een staande ovatie van het publiek.

De boodschap van IJzerwakevoorzitter Wim De Wit was eigenlijk al even traditioneel. We vatten het samen in zijn eigen woorden ‘Als je ziet hoe België vandaag afglijdt in de afgrond door bestuurloosheid en Vlaanderen met zich mee dreigt te sleuren, dan kan je niet anders dan inzien dat een onafhankelijk Vlaanderen de enige valabele optie is.’

Tijdbom voor de welvaart

De Wit werkte dat verder uit. ‘De oplopende overheidsschuld is een tijdbom onder de welvaart van onze kinderen en kleinkinderen. België heeft geen enkele financiële ruimte meer om een nieuwe crisis op te vangen. En we weten allemaal dat er nog crisissen zullen komen.’

Stop die onproductieve onderlinge strijd. We hebben samen één groot doel en dat is onze onafhankelijkheid in een Vlaamse republiek

De IJzerwakevoorzitter gelooft niet in een zevende staatshervorming, noch in confederalisme als oplossing voor die problemen. Vlaanderen moet het recht in eigen handen nemen en eenzijdige stappen zetten. Het logische gevolg daarvan is een oproep tot de partijen die voor Vlaamse onafhankelijkheid zijn (N-VA en Vlaams Belang) om dat samen te verwezenlijken. ‘We verzwakken onszelf door in verspreide slagorde ten strijde te trekken. Op deze manier kan het echt niet verder en mijn Vlaams-nationaal hart bloedt als ik dit aanschouw. Stop die onproductieve onderlinge strijd. We hebben samen één groot doel en dat is onze onafhankelijkheid in een Vlaamse republiek.’

Frontnacht

De voorzitter had ook aandacht voor de ‘aanval’ op Frontnacht die hij als stemmingmakerij afdeed. De Wit kreeg veel applaus voor zijn duidelijke uitspraak ‘Ook voor ons is het ondenkbaar dat neonazistische groepen een forum krijgen op deze weide’.

Het stadbestuur is gezwicht voor de politieke druk van links en extreem links

Maar daar liet hij het niet bij: ‘Bij het thans afgekondigde verbod zijn toch vragen te stellen.’ Waarom zijn die groepen niet verboden als ze toch zo neonazistisch zijn, klonk de vraag. En, waarom zag Ocad in eerste instantie geen reden om het festival te verbieden? Waarom lag het tweede advies van Ocad elf dagen in de schuif? ‘Hier is duidelijk iets anders aan de hand dan de bekommernis om geen uitingen van racisme of neonazisme toe te laten. Het stadbestuur is gezwicht voor de politieke druk van links en extreem links.’

Na de Frontnacht

De heisa over de Frontnacht werd in één lijn gezet met ‘woke gedoe’. Woke vergiftigt het debat, meent De Wit, zeker over asiel en migratie. ‘Als de huidige trend aanhoudt eindigen we dit jaar met 30.000 nieuwe asielzoekers. In dat cijfer zijn de Oekraïense vluchtelingen niet eens meegerekend. 30.000, dat betekent jaarlijks de bevolking van een provinciestad.’

Er is volgens de voorzitter geen tekort aan opvangplaatsen, wel een teveel aan ‘valse asielzoekers’. Asielzoekers die al door verschillende veilige landen gingen alvorens hier asiel aan te vragen ‘En het is nog zeer de vraag hoeveel van hen ook echt vluchtelingen zijn. Het gaat heel dikwijls om alleenstaande jonge mannen op zoek naar een beter leven in Europa. Economische vluchtelingen dus, geen echte asielzoekers. Het antwoord van de Vivaldi-regering hierop is bedroevend zwak. Men slaagt er maar niet in om deze stroom van illegale migratie in te dammen, laat staan om de uitgeprocedeerde asielzoekers te laten terugkeren naar hun land.’

Toch commotie : ‘omvolking’

Het gevolg van dit alles heeft een naam volgens Wim De Wit: ‘Omvolking’. ‘In de provincies Antwerpen en Limburg heeft 32% van de bevolking een migratieachtergrond. Voor het Brussels gewest is dat zelfs 83%. Reken daar bovenop dat de nataliteit bij inwijkelingen groter is dan bij de autochtone bevolking en je weet wat er aan het gebeuren is. Omvolking is geen samenzweringstheorie, maar een vreselijke realiteit, al wil men dat niet gehoord hebben. Deze omvolking dreigt de samenhang en de stabiliteit van onze samenleving onderuit te halen. Een waterdichte migratiestop is dan ook absoluut noodzakelijk als eerste stap om deze evolutie te keren.’

Als IJzerwakevoorzitter kon hij niet anders – de ‘nooit meer oorlog’ indachtig – iets over de oorlog in Oekraïne zeggen. Al beseft hij dat dit voor dit publiek niet eenvoudig is. Hij bleef dan ook opvallend op de vlakte. Het woord Rusland viel niet. ‘Oorlog is geen legitiem middel om politieke conflicten te beslechten. Ik veroordeel hier dan ook met de meeste nadruk de Europese broederstrijd in Oekraïne. Een broederstrijd die uitgevochten wordt op de rug van patriottische soldaten, maar nog veel meer op de rug van onmachtige vrouwen en kinderen, slachtoffers van mens-vernietigende geldingsdrang. Deze oorlog is zondermeer een misdadige dwaasheid!’ Onderhandelingen zijn volgens De Wit nodig.

Noodzaak

Maar de conclusie is ondubbelzinnig: ‘De noodzaak van een vrije en onafhankelijke Vlaamse republiek, die zijn toekomst in Europa eindelijk veilig stelt, en die de weg inslaat naar een hereniging met Noord-Nederland! Vlaanderen móet, nu meer dan ooit, zijn toekomst zelf kunnen bepalen. Zonder België, omdat het niet anders kan! Tegen België omdat het moet!’

En na de IJzerwake is het nog niet gedaan, dan wordt het een Vlaamse kermis op het IJzertreffen. Een grote tent, veel tafels en banken, eten en drinken en veel ontmoetingen. Het heeft iets van een groot familiefeest. Een beetje eigenaardig om daarvoor de federale reserve van de politie op te trommelen.

En we zijn zeer benieuwd wat de hoofdstroom media, die massaal aanwezig was, van de IJzerwake zullen maken.

AANGEBODEN DOOR DE VRIENDEN VAN DOORBRAAK

PIETER BAUWENS

Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak.

Foto’s (c) Gazet van Hove.