door Karl Van Camp in ’t Pallieterke.
Dat we in een ingewikkeld land wonen, hoef ik de lezer van dit weekblad niet te vertellen. De opeenvolgende staatshervormingen hebben het er niet eenvoudiger op gemaakt, met als gevolg dat sommigen roepen om een versterking van de unitaire staat en het terugschroeven van de regionalisering.
In deze rubriek breng ik af en toe die verschillen tussen Vlamingen en Walen onder uw aandacht. Deze week viel mijn oog op volgende titel in de kranten : “Criminelen gebruiken taalwet om zware straffen te ontlopen.”
Even wat uitleg. Alles begint in feite bij de splitsing van B-H-V, Brussel-Halle-Vilvoorde, in 2012. Het gerechtelijk arrondissement werd daarbij ook in twee verdeeld. Er kwam een apart ministerie voor Halle-Vilvoorde en dat is bevoegd voor de Vlaamse Rand en de westelijke helft van Vlaams-Brabant. Criminelen die in dit gebied ‘gepakt’ worden, kunnen uiteindelijk kiezen voor een Franstalige rechtbank in Brussel. Ook al woont de dader in Vlaanderen. Ook al is het slachtoffer een Nederlandstalige.
Voordelen voor criminelen
Er zijn verschillende goede redenen voor de dader(s) om van rechtbank en van taal te veranderen : het hele dossier – het onderzoek van het parket – moet dan eerst uit het Nederlands vertaald worden naar het Frans. Dat vraagt tijd, heel veel tijd. Tweede voordeel : de Franstalige rechters hanteren meestal lichtere straffen. Ook in Vlaanderen is de ene rechter soms wat strenger dan de andere, maar aan Franstalige kant is dat blijkbaar een ingebakken fenomeen. Derde voordeel : bij de Franstalige rechtbanken is er een enorme achterstand in het aantal dossiers. Een gevolg is dat de procedure lang aansleept met als bijkomend gevolg dat kleine criminaliteit soms niet vervolgd wordt. Zo ontstaat niet alleen frustratie bij parket, maar nog het meest bij de slachtoffers. Procureur Ine Van Wymersch verwoordt het als volgt : “Het belang van de taal in het proces gaat voor op een vlotte vervolging en bestraffing. Dat leidt tot een gevoel van straffeloosheid bij slachtoffers en burger. De taalwet is ook nooit in het voordeel van de slachtoffers.” Ik zou het nog iets duidelijker willen stellen : de taalwet is in deze materie in het nadeel van het Nederlandstalige slachtoffer.
Wijziging taalwet
Het parket is zelf vragende partij om de taalwet te wijzigen. Een en ander zou vooral logischer en werkbaarder moeten worden voor alle betrokkenen. Zo zou dan bijvoorbeeld de plaats waar de (criminele) feiten hebben plaatsgevonden de procestaal bepalen. Ik citeer nogmaals procureur Ine Van Wymersch : “Dit is voor ons absoluut geen communautair verhaal, maar een oproep aan alle betrokken overheden om een toekomstvisie voor Halle-Vilvoorde te ontwikkelen.”
De N-VA zal deze week in die zin een wetsvoorstel indienen. We zijn benieuwd hoe de Franstalige partijen gaan reageren. Omdat het over een wijziging gaat van de taalwet, is het in feite een voorstel om de grondwet te wijzigen en daar is een twee-derde meerderheid voor nodig in de Kamer. En u weet, beste lezer, voor de Franstaligen is de taalwet een vodje papier. Wordt vervolgd…
foto’s (c) Gazet van Hove.
