Recent heeft het gemeentebestuur een pijnlijke beslissing moeten nemen: de bomenrij in de Geelhandlaan zal drastische wijzigingen ondergaan. Het gemeentebestuur heeft twee jaar gezocht naar een oplossing om de Geelhandlaan te kunnen heraanleggen zonder te raken aan de huidige bomen, maar dat blijkt zo goed als onmogelijk: meer dan dertig procent van de esdoorns is ziek (waardoor er bij stormweer zware takken dreigen te vallen of bomen volledig omvallen) en de wortels van de bomen die er nu staan, beschadigen de voet- en fietspaden en een deel van het wegdek. De Geelhandlaan krijgt na de vernieuwing opnieuw een groen jasje. Welke bomen dat worden, moet nog worden bekeken. Die moeten de dreef als deel van het beschermde dorpszicht haar vertrouwde karakter teruggeven.

Iedereen kent deze mooie dreef. Het is een laan als geen ander: met een lengte van ongeveer 800 meter, een statige verbinding tussen kerk en gemeentehuis, tussen twee monumenten. Twee sterke archetypen verbonden door één sterke lijn. Nu bestaat de aanplanting hoofdzakelijk uit ongeveer 150 flink uitgegroeide bomen. Het zijn acer saccharinum Red Virginia’s of suikeresdoorns, grote bomen met een slechte reputatie. Veelvuldige takbreuk en het grootste probleem: door de sterke wortels het aanhoudend opduwen van de verharding rond de bomen.

Waar begon het ?

Voor de hoofdaanplantingen moeten we terug naar de jaren 1933-1934. Maar al in de Eerste Wereldoorlog was er sprake van een rij bomen langs de voetweg. De bomenrijen zijn in twee leveringen aangeplant en van verschillende kwaliteit. Dat laatste is goed te zien aan de groeiwijze van de bomen. Oorspronkelijk was dit een dreef met vier rijen bomen, maar bij de verkaveling van de dreef in de jaren 50 werd de laan teruggebracht naar twee rijen bomen en werden de bestaande bomen gekortwiekt. Na de  erkenning als dorpsgezicht in de jaren 70 werd er enkel nog een snoei uitgevoerd met oog op veiligheid en het wegnemen van dood hout. Aan het begin en het einde van de dreef vind je jongere bomen in een mix van platanen en esdoorns.

Wat is er van geworden ?

Door veelvuldige aanpassingen aan de nutsleidingen en de vele verhardingswerken in het verleden is een deel van de dreef zeer sterk verzwakt. Recent zijn er nog een twintigtal bomen weggenomen of zwaar gesnoeid. De staat van fiets- en voetpaden langs de bomen ging zienderogen achteruit: elk jaar werden in toenemende mate noodmaatregelen getroffen om de effecten van de opstuwende wortels en bijhorende ellende van struikelblokken te verhelpen.

Wat wordt er mee gedaan ?

Een grondige aanpak drong  zich op. De lentestorm van vorig jaar en de daarbij horende ellende van de omgewaaide bomen (in het voorlaatste onderzoek als gezond omschreven bomen) heeft het gemeentebestuur gedwongen ingrijpende maatregelen te nemen. Het studiewerk verricht door het in 2008 aangestelde studiebureau  werd even stopgezet. Een bomenexpert werd erbij geroepen: een gezondheidsverslag van de staat van de bomen werd opgesteld. Elke boom werd in kaart gebracht en onderzocht naar levenskwaliteit. Meer dan 40 procent van de echt oude bomen is ongezond en risicodragend.

De rioleringen werden uitvoerig gereinigd,  gecontroleerd  en goed bevonden voor nog eens dertig jaar. Met de nutsleidingsmaatschappijen werd de staat van de leidingen afgepunt. Met de diensten van Monumenten en Landschappen werd bekeken wat mogelijk en haalbaar was. En na veel overleg, veel pogingen en speurtochten naar alternatieven, voor veiligere voet-en fietspaden en behoud van de dreef, moest het schepencollege een moeilijke maar wijze beslissing nemen. Vele scenario’s zijn de revue gepasseerd, vele voorstellen zijn na grondige keuring en overleg naar de prullenbak verwezen. En momenteel is er ook nog geen pasklare oplossing te presenteren. De oplossing die nu voorlopig door het studiebureau wordt uitgewerkt houdt zoveel mogelijk rekening met de volgende basiswensen: betaalbaar een veilige fiets- en voetgangersverbinding uitwerken in een waardige dreef voor de volgende 50-60 jaar. Basisideeën hierbij zijn:

  • de werken zullen in twee fases worden uitgewerkt: eerste fase tussen L. Dumortierstraat en het kruispunt Sint Laureysplein (waar al veel bomen gerooid zijn en de uniformiteit van de dreef nu al zoek is), tweede fase tussen L. Dumortierstraat en het gemeentehuis.
  • De centrale weg in beton blijft behouden, maar wordt smaller gemaakt over de hele lijn.
  • De hele voetpad- en fietszone wordt heraangelegd, dichter bij de woningen, verder van de straat: ze worden op grotere breedte uitgewerkt boven de bestaande nutsleidingen.
  • De riolering blijft behouden, maar er wordt ruimte voorzien om in een latere fase (binnen 30-35 jaar) eventueel een ontkoppelde nieuwe rioleringen te leggen.
  • De parkeerstroken worden aangepast.
  • Er worden nieuwe bomen aangeplant (een beter aangepaste soort, minder in aantal, verder uit elkaar geplant en  met meer ruimte om tot volle juiste ontwikkeling te komen).  Ze krijgen een nieuwe plaats, dichter naar het centrale weggedeelte, verder weg van de riolering in daarvoor speciaal uitgewerkte, grotere boomspiegels.

Maar er is nog veel denk- en overlegwerk nodig vooraleer een finaal plaatje kan worden voorgelegd.

Wanneer ?

Als alles vlot verloopt moet het gemeentebestuur in de loop van 2011 duidelijkheid krijgen over wat haalbaar en betaalbaar is. Dan zal het in nauw overleg met de aannemer van de werken aan de oost-westas de haalbaarheid van uitvoeringsperiode moeten bekijken. Door de aard van de werken zal de hinder relatief beperkt kunnen blijven: de centrale hoofdweg blijft onaangeroerd.

Zonnestelselwandeling

Van de gelegenheid wordt gebruik gemaakt om het eerder zorgvuldig aangebrachte zonnestelselpad (een gift van VTBKultuur) op te kuisen en een nieuwe plaats te geven. Uiteraard met respect voor de verhoudingen.