Verschillende openbare besturen (o.a. OCMW-Antwerpen) willen mensen met een leefloon aanzetten om gedurende een aantal uren per week arbeid te verrichten voor de lokale gemeenschap (o.a. het wieden van onkruid, straten vegen, parken onderhouden, bomen aanplanten, boodschappendienst, enz …) om hen zo proberen terug te integreren in het normale arbeidsleven. Volgens OCMW-voorzitter Guy Goyvaerts (SP-a) is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan. “Men moet een onderscheid maken tussen leefloners en asielzoekers.
Leefloners moeten hun arbeidsbereidheid steeds manifesteren. Via de arbeidsbemiddeling van de VDAB vallen ze onder art. 60. Dit artikel 60, § 7 van de OCMW-wet geeft het OCMW de opdracht al het nodige te doen om een betrekking te vinden voor een specifiek moeilijk plaatsbare doelgroep. Vele leefloners hebben psychische begeleiding nodig. Die kan men niet altijd geven want het gaat om specifieke begeleiding. Drie Hovese leefloners werken bij de tweede handswinkel Opnieuw en co., één in een privé bedrijf , 1 in een sociaal tewerkstellingsprogramma en één bij de gemeente Hove.
Asielzoekers zijn uitgesloten van art. 60. In de programmawet van april jl. werd voorzien om asielzoekers ook voor gewone tewerkstelling in aanmerking te laten komen. Ze moeten wel een arbeidskaart C bezitten en het asiel moet voor mei 2007 zijn aangevraagd. Door de vervroegde val van de federale regering Leterme werden er geen uitvoeringsbesluiten gepubliceerd. Asielzoekers moeten het recht blijven genieten op materiële opvang. Vier asielzoekers uit Hove beschikken over een arbeidskaart C. Ze volgen Nederlandse les en één volgt een VDAB-cursus voor vorkheftruckchauffeur”.