Bijna 800.000 gewone kleine spaarders/ aandeelhouders worden getroffen door de ondergang van de financiële ARCO-groep. De ARCO-groep heette aanvankelijk het “Landelijk Verbond van Christelijke Coöperaties” (L.V.C.C.) en werd binnen de schoot van het Algemeens Christelijk Werkersverbond (A.C.W.) in 1935 opgericht, waartoe het nog altijd behoort. Voorzitter van de raad van bestuur is Patrick Develtere, nationaal voorzitter van het ACW. Dat de auditeur van de Raad van State adviseert de regeling omtrent ARCO te vernietigen, is niet meer dan logisch. De manier waarop de regeling tot stand kwam, is op z’n minst dubieus te noemen. Het is niet de belastingbetaler, maar het ACW dat haar coöperanten dient te vergoeden voor de geleden schade.
Dat de toetreding van ARCO tot het depositogarantiefonds pas in orde kwam nadat duidelijk was dat Dexia finaal ten onder zou gaan, is op z’n minst dubieus te noemen. De Inspectie van Financiën stelde in haar advies aan de regering onomwonden dat “dringend een algemeen regime wordt geïnstalleerd om te antwoorden op één specifiek geval, wat niet zonder risico’s is“. Ook de gouverneur van de Nationale Bank waarschuwde dat moest nagegaan worden in hoeverre dit conform de Europese regels is. Iets wat door de Europese Commissie ten stelligste wordt betwist.
Ook principieel lijkt dit geheel logisch : het ACW kon dankzij de winstbewijzen in DBB (nu Belfius) jarenlang de winsten afromen. Winsten ontstaan mede dankzij haar eigen activiteiten via ARCO. Het is dan ook niet meer dan normaal dat de organisatie ook opdraait voor de verliezen. De winsten privatiseren en de verliezen collectiviseren, is immers een principe waar sociale organisaties zoals het ACW steeds terecht tegen vechten.
Hier komt nog bij dat ACW-ARCO in de Raad van Bestuur van Dexia mee de groep finaal de doodsteek heeft gegeven door haar “niet-aflatende drang naar dividenden“, dixit het rapport van de Dexia-commissie. Het ACW is in deze een pyromaan die de eigen woning in brand steekt en nadien een brandverzekering afsluit.
Verder onderzoek in deze zaak is nog steeds dringend nodig. Zowel het ACW als prominente leden zoals de gewezen eerste-ministers Yves Leterme en Jean-Luc Dehaene (beiden CD&V), gaven steeds aan investeerders-coöperanten de boodschap mee dat ARCO-aandelen veilige en gewaarborgde spaarproducten zijn, zonder eerst na te gaan of de regeling de Europese toets wel zou doorstaan.Dit feit kon en mocht van de meerderheidspartijen van de regering Di Rupo niet onderzocht worden in de befaamde Dexia-commissie. Diezelfde J-L Dehaene adviseerde een tiental jaar terug de kleine beleggers om te investeren in het Ieperse spraaktechnologiebedrijf “Lernout en Hauspie”, met de gekende catastrofale gevolgen …
Er zijn in Vlaanderen nog genoeg alternatieven voor het ACW en de CM. Waarom wacht men nog om over te stappen naar een degelijke Vlaamse ziekenkas en Vlaamse sociaal-culturele organisaties die een evenwaardige en zelfs een betere dienstverlening en vrijetijdsbesteding kunnen aanbieden ?