Mohamed Talhaoui staat verstomd als hij vaststelt hoe groot de kloof is tussen de afwijzende reacties van de brede publieke opinie bij de troonsafstand van Albert II en de kritiekloze houding van de politieke klasse. Hij heeft de indruk dat er monden worden gesnoerd.
Een buitenstaander staat er versteld van. De alledaagse media in België zijn druk bezig in grote chocoladeletters te rapporteren over weinig relevante bijzaken aangaande de nakende troonswissel : de vertimmering van de Kamer voor de aanstaande ceremonie, dat koning Filip pas vanaf april op de euromunten zal prijken, dat koning Albert als burger zal verschijnen op zijn nakend proces, dat prins Filip hulde wil brengen aan de koning (!), dat een glunderende Bart Somers de nieuwe koning mag verwelkomen op de Cavalcade, enz…
En dit terwijl de lezercommentaren op alle krantenfora en hun sociale media (vaak onder pseudoniemen), zowel in Nederlands als Franstalig (!) België in meerderheid vernietigend zijn over het Belgische Koningshuis. Men kan uit zelfbehoud trachten om van wit zwart te maken maar ik kom bij deze verrassende openheid van zaken slechts tot één bittere conclusie : in België heerst geen vrijheid en veiligheid van meningsuiting. De Belgen hebben angst om hun mening te uiten over staatszaken omdat dit ongetwijfeld rechtstreeks of onrechtstreeks grove gevolgen heeft voor hun inkomen of welzijn van hun kinderen of dierbaren. Niet dat het koninklijk paleis een Koninklijke Garde heeft die ze erop kan afsturen. Daar zorgen gewillig de (zelfgekozen) politieke partijen en hun militanten voor…
Ik nodig dan ook de lezer uit om deze dagen de nieuwsfora te bezoeken (De Morgen, Het Laatste Nieuws, La libre Belgique, etc …) en zelf een oordeel te vellen. Een kleine bloemlezing : – allé hup Nederland achterna, na-apers en nu denken ze dat ze waarschijnlijk daar in Laken dat ze even populair gaan worden… wishfull thinking… voor mij hoeft er geen nieuwe koning te komen… die tijden zijn voorbij ! – Albert heeft ten dienste gestaan van de democratie en van haar burgers. Hahaha : vanuit zijn buitenverblijf of vanop zijn boot waar hij zowat twintig keer per jaar naartoe gaat ? Een groot deel van zijn leven heeft hij gewijd aan de dienst van ons land en zijn bevolking en nog een groter deel aan zijn minnares.- Bedankt lieve koning dat u 20 jaar lang 11.554.000 euro hebt willen aannemen van ons !- Démocratie et monarchie (même constitutionnelle) sont antinomiques. – Ne peut-on pas juste une fois mettre un peu les plates critiques de côté ? Et remercier chaleureusement le Roi Albert II tout en souhaitant le meilleur au futur Roi Philippe Ier. Sans cesse critiquer, cela rend heureux finalement ?-
Zonder onbetwistbare wetenschappelijke waarde te hechten aan de poll van Gazet van Antwerpen op hetzelfde moment (4 juli 2013 om 13 uur) vindt 80% dat koning Albert op het juiste moment aftreed, vindt 65% dat Filip geen goede koning wordt en vindt 49% dat Albert geen goede koning was. Dit zijn cijfers die ernstig aan het denken moeten zetten.
Uit deze beknopte internetsearch lees ik : 1. De monarchie wordt bij de bevolking in grote mate uitgespuwd en belachelijk gemaakt (al was het ‘ondergronds’). 2. Onze vertegenwoordigers kijken collectief de andere kant op en zingen een tegengesteld refrein.
Infantilisering
Deze tegenstrijdigheid moet dringend bloot gelegd worden. De politieke kaste kan niet ongestraft blijven een ongewenste monarchie door de strot van alle Belgen te duwen omdat dit hen als kaste goed uitkomt. Het wordt hoog tijd dat de infantilisering uit beroepsgemak van de Belgische politiek achter ons wordt gelaten. Wat baat het breed te polemiseren over een één of twee directeurs van de gerechtelijke politie per provincie, als de breed liggende kloof betreffende de hoogste staatsinstanties van het land tussen de bevolking en de politieke kaste niet openlijk mag bediscussieerd worden zonder nefaste gevolgen voor debatvoerders.
Zoals ook in Egypte bestaat er in België geen democratie als de aard van het staatshoofd, zijn functie, en zijn gedrag niet openlijk mogen bediscussieerd en bij referendum beoordeeld worden omdat de politieke partijen zowel in Vlaanderen als de rest van België dit als een rechtstreekse bedreiging zien voor hun eigen voortbestaan. En dat ze daarbij opponerende burgers uitsluiten uit de actieve samenleving en als extremisten behandelen om hun eigen politieke vel en gemakkelijk leventje te redden. Die kinderachtige behandeling van de burgers in België vanwege hun politieke voogden moet achter ons gelaten worden. Zoals Rik Torfs onlangs terecht zei, het feit dat ik stem op een partij wil niet zeggen dat ik mijn stem ook afgeef aan die partij. We kunnen blijven leven in denial, maar het algehele corps van de Belgische particratie is een pest geworden die de verzuchtingen en de toekomst van al de burgers in dit land hopeloos in de vernieling rijdt.
Daarom is de beste Vlaamse partij, die partij die als eerste artikel in haar programma het bindend referendum op vraag van een niet te groot aantal van de bevolking voorop stelt. En dan heb ik het niet over de belachelijke nepkeuze van al dan geen protocollaire koninklijke functie, maar wel degelijk over de keuze tussen monarchie en republiek. Over de keuze van een betuttelende en versmachtende particratie die op onze rug rijk wordt of niet. Over de keuze van een onafhankelijk Vlaanderen of niet…
Mohamed Talhaoui
De auteur, van Marokkaans-Berberse origine, studeerde economie, Europees recht en ontwikkelingspolitiek
coverfoto : Koninklijk Paleis Brussel.