Het zal u wel opgevallen zijn dat de regimes die het in het zogenaamd “democratische Westen” voor het zeggen hebben, sinds enige tijd  een ware kruistocht tegen de sociale media aan het voeren zijn. Het voorwendsel : er  wordt langs die weg veel te veel ‘fake’ nieuws verspreid en dit gebeurt bewust om de burger te misleiden. De Staatsveiligheid liet vorig jaar al weten dat ze naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen een bijzonder oogje in het zeil zou houden om na te gaan of de Russen langs die weg zouden proberen de uitslag van die stembusgang te beïnvloeden. Daar het voor de hand lag dat er maar weinig mensen zouden kunnen van overtuigd worden dat Moskou belang hecht aan de samenstelling van het nieuwe college van  Lo-Reninge, Kortenberg of Westerlo, werd hier dan maar aan toegevoegd dat het in feite maar een algemene ‘try-out’ betrof van de scherpe controle die dezelfde instelling zou uitoefenen op de informatie die in de aanloop naar de verkiezingen van 26 mei langs die weg zou worden verspreid.

‘Men’ slaagde er zelfs in, met een ernstig gezicht te beweren dat aangezien Poetin het nodig gevonden had een desinformatie-operatie op het getouw te zetten tijdens de campagne die de jongste Amerikaanse presidentsverkiezingen vooraf ging, de kans groot was dat hij dat ook in België zou doen. Wie er zou durven van uitgaan dat dit misschien wel slechts een smoes was om het politiek denken van de burgers van dit land te kunnen controleren, kreeg uiteraard onmiddellijk te horen dat hier helemaal niets van aan was…

Even opmerkelijk is het aantal wetgevende maatregelen die ondertussen zowel op Europees als op nationaal niveau getroffen werden om wat via tweet, facebook etc. wordt verspreid te controleren en te censureren. Die zouden bedoeld zijn om racisme en haatmails tegen te houden. Het feit dat dit laatste een moeilijk te definiëren en bijzonder subjectief begrip is en dat tegenwoordig het epitheton ‘racistisch’ voor van alles wordt gebruikt (van Zwarte Piet’ tot het gebruik van het woord ‘blank’ vermits dit voortaan politiek correct door ‘wit’ moet worden vervangen) maakt het uiteraard voor de bevoegde diensten zeer gemakkelijk om die voorschriften zeer breed te interpreteren en dus ongeveer alles en nog wat te controleren en willekeurig te verbieden. We komen bijgevolg stilaan terecht in een wereld die veel weg heeft van deze die beschreven wordt in het boek ‘1984’ van Orwell. Want waarom zou men binnen afzienbare tijd op basis van dezelfde argumenten, niet tot het opheffen van het briefgeheim en tot een systematische telefoontap overgaan ? Racisme en haatberichten kunnen immers ook langs daar worden verspreid…

Dat de grootste meerderheid van onze officiële media dit spel meespeelt hoeft niet te verbazen. Die staat 100% achter de heersende ideologie en wordt daarenboven ook met een meer dan behoorlijke subsidiering en bijzonder gunstige posttarieven door het regime in leven gehouden (“Who pays the Piper calls the tune” zeggen de Engelsen).

Het zou een vergissing zijn te denken dat vermits wij in een democratisch systeem leven, die heersende ideologie overeenkomt met het gedachtegoed van de meerderheid van de bevolking. Niets is minder waar. Het zijn ook niet de grote traditionele partijen die er de inhoud van bepalen. Die leggen zich wel steeds weer slaafs neer bij wat door haar wordt verkondigd (zoals de totaal kritiekloze reacties van die partijen ten opzichte van de klimaathysterie die onlangs gedurende enkele weken door de media uitgelokt werd met betrekking tot de oproepen tot spijbelen en betogen vanwege een bakvis van zeventien. Oproepen waaraan nochtans praktisch uitsluitend door leerlingen uit het middelbaar onderwijs gevolg gegeven werd. Er kwamen maar weinig studenten voor die donderdagdemonstraties opdagen en nog minder volwassenen.

niet-politiek correct weekblad

In feite komt de heersende ideologie gewoon overeen met standpunten en ideeën van een aantal academici, docenten, leraars, mensen uit de cultuurwereld en … journalisten. Ze is dus de ideologie van een minderheid die zich een elite waant en van mening is, dat het haar toekomt te bepalen wat wij al dan niet mogen denken en zeggen. Om dit te kunnen doen heeft ze zich een quasi monopolie verschaft op de communicatiemiddelen die in onze maatschappij aanwezig zijn : universiteiten, scholen, theater, film en vooral de openbare omroep en de pers. Die worden gebruikt om ons steeds weer hun mening door de strot te duwen en om dissidente opinies dood te zwijgen.  Een voorbeeld: wanneer weekbladen in de persoverzichten van de VRT aan bod komen, zijn het alleen deze die het ‘imprimatur’ van de politiek correcte kerk hebben gekregen : Knack, Humo, MO* magazine… Voor de openbare omroep bestaan er in Vlaanderen blijkbaar geen andere.

Geen enkel middel wordt geschuwd om ons te doordringen van de ‘waarheid’ die door die politiek correcte kerk wordt verkondigd. Er is net zoals in het hier reeds aangehaalde ‘1984’ van Orwell een ‘newspeak’ ontworpen.  Vreemdelingen werden eerst ‘gastarbeiders’, wat later ‘migranten’, vervolgens ‘allochtonen’ en tegenwoordig “mensen met een migratie achtergrond”. Behalve als ze wat uitgespookt hebben want dan zijn het ‘jongeren’.

Er werd gepoogd ons van de zegeningen van de ‘multiculturele maatschappij’ te overtuigen maar die is nu de ‘diversiteit’ geworden (er wordt wel nog steeds vermeden ons precies uit te leggen wat met die begrippen bedoeld wordt want dit zou discussies en controverses kunnen uitlokken).

De kranten gaan tegen ‘fake news’ te keer maar bezondigen er zich zelf meer dan regelmatig aan.

Enkele voorbeelden :

  • Er werd heel veel aandacht besteed aan de oproep van Anuna De Wever om op vrijdag 15 maart wereldwijd voor het klimaat te gaan staken en dit niet alleen in scholen maar ook… in bedrijven. Het werd uiteraard een immense flop maar daarover zal u in uw dagblad niet veel gelezen hebben.
  •  Heel wat bv’s (in dit geval ‘bekende vrouwen’) kregen in de aanloop naar de wereld-vrouwendag de nodige ruimte om hun seksgenoten op te roepen om op die dag, 8 maart, te staken. Ze kondigden met veel poeha aan dat ze dat zelf ook zouden doen. Kent u één dame die hier gevolg aan gegeven heeft ? Met andere woorden, het werd een totale mislukking maar dat stond nergens in de krant…

Verder worden om onze mening te manipuleren bepaalde gebeurtenissen uit de actualiteit regelmatig door onze media doodgezwegen terwijl aan andere bijzonder veel aandacht wordt geschonken. Dit was tot hiertoe heus niet moeilijk want ze beschikten, zoals reeds vermeld, over een absoluut informatiemonopolie. Dit is echter dankzij de sociale media niet langer het geval. Herinner u de massa aanranding waarvan vrouwen voor twee jaar op nieuwjaarsnacht in Keulen het slachtoffer waren. Die werd totaal  doodgezwegen tot de sociale media er mee uitpakten. Het komt er dus op neer dat  het nieuws dat deze laatste ons bezorgen objectiever is dan dat van de dagbladen, radio en TV.

Laat ze dus niet het zwijgen op leggen.

Francis Van den Eynde in (c) Knooppunt Delta vzw.

Foto’s (c) Gazet van Hove