De oorlog in Oekraïne laat niemand onberoerd. Ook Hovenaars helpen om het leed van de Oekraïense bevolking een beetje te verzachten. Momenteel worden meer dan dertig oorlogsvluchtelingen in Hove opgevangen.
Jo Ampe en Martina Buys vangen Alla en haar twee kinderen op : “We hebben hier niet lang over nagedacht, het leek ons een vanzelfsprekende solidaire actie : er was plaats genoeg in huis. De ouders van Jo zijn allebei ook ooit vluchteling geweest, zowel in de Eerste als de Tweede Wereldoorlog. Zij vonden toen ook een goede opvang. Dat mensen alles moeten achterlaten voor gewelddadig machtsvertoon uit angst voor hun eigen leven en dat van hun naasten raakt ons sterk. Wij als ouder en grootouder kunnen ons niet inbeelden dat het ons zou overkomen.”

Hoe gaat het met jullie sinds Alla en haar kinderen bij jullie logeren ?
Martina : “Onze contacten zijn voorzichtig gegroeid. Taal was een flinke belemmering, maar dankzij de Engelse vaardigheden van de zoon en Google Translate begrepen we elkaar snel. We delen lief en leed, met veel respect voor elkaar. Het is een moedige, warme familie. Ze ondernemen zelfstandig veel uitstappen, genieten van de tuin en de inwonende kleinkinderen en ook de honden zijn hun vrienden. De kinderen studeren flink, Jarick (16) online, voor Vlada (10) is het Rodenbachklasje een fijne afwisseling en Alla leert dapper Nederlands. We leven hier als één familie onder één dak en zorgen voor elkaar : samen winkelen, samen koken, vertellen na het avondeten, samen lachen en elkaar begrijpen.
Zij kijken uit naar de terugkeer naar Oekraïne en wij hopen vurig dat ze daar weer gelukkig zullen zijn.
Dat is waar hun papa voor gestreden heeft.”

Alla : “Ik heb twee kinderen met wie ik vanwege de oorlog noodgedwongen Oekraïne moest verlaten.
We kwamen naar België in de hoop te ontsnappen aan de verschrikkingen van de oorlog. We werden ontvangen door het gezin van Jo en Martina. We voelen ons thuis in hun familie. Vriendelijk advies van Jo en Martina hielp ons om ons snel aan te passen aan het leven in de nieuwe omgeving. Ondanks de taalbarrière kunnen we elkaar begrijpen en onze cultuur en tradities delen. We zijn niet alleen het gastgezin dankbaar, maar ook alle Belgen die Oekraïners helpen om de Russische bommen te ontvluchten.”

Maryna
Marc Vernimmen en Michèle Loots vangen Maryna (24) op : “We zien dit als onze bijdrage aan de opvang van mensen in nood. Het ligt in de lijn met onze waarden : bijdragen aan zorg voor mensen.
Maryna heeft een enorme positieve dynamiek binnengebracht in ons huis. Het is fijn om zo’n lieve en attente jongedame te kunnen en mogen huisvesten. Wij hadden nooit verwacht dat de verstandhouding met haar zo goed zou zijn. Het is een perfecte match en voor ons voelt het aan alsof we er een dochter hebben bijgekregen. Voor Maryna is het lastig om te leven in de dubbele realiteit. Enerzijds het veilige en fijne gevoel om opgenomen te zijn in ons gezin en anderzijds de machteloosheid en immens verdriet bij het horen van de oorlogsellende in haar thuisland. Het gemis van haar familie en vrienden uit Oekraïne weegt ook zwaar door. Maryna wil ook vooruit met haar leven en dat siert haar.
Ze wil zo snel als mogelijk integreren en is volop bezig met haar opleiding Nederlands en Engels.”

Maryna : “Toen ik voor het eerst naar mijn ‘nieuwe huis’ kwam en het gezin ontmoette was ik erg onder de indruk van wat voor geweldige mensen ze zijn. Vanaf de eerste kennismakingsavond toonden Marc en Michèle veel sympathie voor mij, begrip voor mijn situatie en gaven me niet enkel onderdak, maar ook psychologische steun die ik op dat moment hard nodig had. Toen ze erachter kwamen dat ik een muzikant ben en viool speel, hielpen ze me ook om een instrument te vinden, wat een heel belangrijk en ontroerend gebaar voor me was. Dankzij hun houding tegenover mij, hun vriendelijkheid en gevoeligheid voelde ik me geen vluchteling. Ik voel me een volwaardig lid van de familie. Ze hebben een geweldig gezin, zoon Arne en dochter Ninke, met wie ik ook meteen raakvlakken vond. Ze zijn nu als broer en zus voor mij. Ondersteuning is voelbaar in elk detail. Ze helpen me de taal te leren en zijn erg bemoedigend als ik slaag. Ze namen me mee op interessante reizen in België en stelden me voor aan hun hele familie, waar elk familielid me ook heel erg steunde op psychologisch vlak. Ze helpen me om te gaan met alle moeilijkheden die op mijn pad komen door de oorlog in mijn land. Als ik huil, omhelst Michèle me stevig. Ik vertel haar over mijn gevoelens en ervaringen. Arne tekende een Oekraïense vlag voor mij die nu in mijn kamer hangt. Marc wordt altijd aangemoedigd door een toepasselijke grap. Ninke helpt me met Engels. Hoe dan ook, nu kan ik me gelukkig voelen omdat ik zo’n geweldige steun en hulp heb in zo’n geweldig gezin. Deze mensen inspireren me. En dat is geweldig. Ik ben België en dit gezin dankbaar voor hun enorme steun in deze moeilijke tijd voor mij, mijn familie en Oekraïne.”

www.hove.be/hove-helpt-oekraine .

Foto’s (c) Gazet van Hove.