Li bia bouquet

Wallonië mag op 14 oktober dan een ruk naar links hebben gemaakt, het water tussen PS, Ecolo en PTB blijft diep. Vooral de socialisten en de neocommunisten stonden bij de coalitiegesprekken met getrokken messen tegenover elkaar. Een houding die beide partijen wellicht geen windeieren zal opleveren. Ondertussen wordt duidelijk dat de PTB haar totalitaire trekjes nog niet verloren heeft.

Al maanden bepleit de Waalse socialistische vakbond FGTB radicaal-linkse coalities in Wallonië. PS, Ecolo en PTB/PVDA moeten samengaan.

De syndicalisten gaan daar zeer ver in. De FGTB bezit heel wat vastgoed en verhuurt kantoren aan lokale PS-afdelingen. Indien de PS coalities afsluit met de liberalen van de MR, dan dreigt de vakbond de huurcontracten op te zeggen. Zo gaat links dus om met democratie.

Radicaal-links

In de grote steden heeft de PS pogingen ondernomen om coalities te vormen met de twee echte winnaars van de Waalse verkiezingen : Ecolo en de extreemlinkse PTB/PVDA. Wie de resultaten van 14 oktober bekijkt, merkt dat het electorale gewicht van links in Wallonië niet echt is toegenomen. Het is zoals bij vorige verkiezingen gemiddeld goed voor 60 tot 65 procent van de stemmen. Alleen, er is binnen dat linkse electoraat een verschuiving richting radicaal-links. Naar groenen en neocommunisten dus.

De PS staat positief tegenover linkse coalities, want ze hoopt daarmee haar linkse concurrenten te verbranden. In de praktijk verlopen de coalitiegesprekken niet zo vlot. Je kan zelfs spreken van een zekere chaos op links. Ecolo weet niet welke richting het uit moet gaan. In Brussel wordt vooral gekozen voor een coalitie met de PS, maar in Wallonië ligt dat anders. Co-voorzitter Patrick Dupriez heeft trouwens ontslag genomen, wat niet echt wijst op een grote stabiliteit bij de Franstalige groenen. Probleem is dat het kader van Ecolo de resultaten moeilijk eenduidig kan analyseren. De top van de partij is radicaal-links, de leden zijn dat iets minder en een deel van het electoraat is eerder in het centrum te zoeken. Hoe moeten de verschillende strekkingen in een coalitie aan bod komen ?

Schijngevecht met PTB

Paul Magnette, PS-burgemeester van Charleroi, haalde op 14 oktober een krappe meerderheid van één zetel. Hij wil wat graag met Ecolo besturen, maar die houden de boot af. Ondertussen is al gepraat met de PTB, maar dat overleg draaide op niets uit. La Libre Belgique bracht vorig weekend uitgebreid verslag uit van die coalitiegesprekken. Die brengen vooral een beeld van de manier waarop de PTB functioneert. De partij is nog altijd totalitair en heeft er geen probleem mee om de illegaliteit te zoeken. Zo wil de partij dat er bij nieuwbouwprojecten 30 procent sociale woningen worden voorzien. Op zich niet verkeerd, maar Magnette maakte duidelijk dat een Waalse minister zo’n beslissing altijd kan tegenhouden. Reactie van PTB-kopstuk Sofie Merckx (dochter van Kris Merckx) : “Dan kunnen we de bouwwerf gewoon bezetten.” Waarop Magnette droogjes opmerkt dat hij in de legaliteit wil blijven werken. De PTB wil van Charleroi ook een soort van uitvalsbasis tegen de andere regeringen maken. Onder andere door moedwillig grote begrotingstekorten te boeken, iets waar Magnette trouwens geen graten in zag. En over wie er voor de PTB-schepen zou worden, hield de extreem-linkse partij de kaarten tegen de borst. Die namen zouden niet worden doorgegeven.

Ondertussen rijst de vraag of PS en PTB eigenlijk wel samen willen besturen. Het lijkt erop dat het schijngevecht vooral van belang is in de aanloop naar de parlementsverkiezingen van 26 mei 2019. De PS wil aantonen dat de PTB een onbetrouwbare partner is. De neocommunisten willen hun ideologische zuiverheid behouden.

Een strategie die beide partijen volgend jaar een overwinning moet opleveren. Maar ondertussen zit Walloniës grootste stad zonder bestuur. Het zou niemand verbazen dat het daar uit pure noodzaak toch een PS-MR-coalitie wordt.

Picard

In © ’t Pallieterke.