Heel wat burgers vinden het toch verbazend dat, na het zich terugtrekken uit de regering van zijn partij, Siegfried Bracke toch Kamervoorzitter is kunnen blijven. In de wandelgangen van het Paleis der Natie doet al enige tijd de hardnekkige roddel de ronde dat dit het resultaat is van een ‘deal’. Er moeten immers nog een aantal dossiers van de regering Michel I gestemd worden en daar heeft men de N-VA nog voor nodig.
Die stemmingen zijn immers het gevolg van afgesproken beleidsintenties aangaande pensioenen, veiligheid, werk, sociale zaken,… Als N-VA het been stijf houdt, dan wordt er niks meer goedgekeurd, zeker als de linkse oppositie tegen stemt. Wat dat laatste betreft, is het zo goed als zeker dat groen en rood Michel I niet gaan depanneren. Dus… Een ‘deal’…
Omdat het Kamer-voorzitterschap een belangrijke functie is met heel wat invloed en beslissingsmacht inzake de werkzaamheden van het parlement, zou dit in de weegschaal zijn geworpen om N-VA toch nog over de brug te krijgen om een en ander toch nog goed te keuren. En zo houdt N-VA toch nog een vinger in de pap, ook al speelt ze voortaan haar rol als oppositiepartij, zij het niet al te kritisch. Politiek in België is altijd ‘zaakjes doen’ en al dan niet gekunstelde ‘evenwichten’ in stand houden.
Foto’s (c) Gazet van Hove.