Door Karl Van Camp – © ’t Pallieterke.
Men kan dan wel de grote communautaire dossiers in de diepvries gestoken hebben, toch betekent dat niet dat het op dat ‘front’ stil is. Integendeel.
Zo gaat de gemeente Asse gaat strenger toezien op het gebruik van het Nederlands door de marktkramers op de wekelijkse markt. Het aantal Franstalige bezoekers van de markt neemt alsmaar toe, en zo zijn de handelaars gemakkelijker geneigd om tweetalige opschriften op te hangen. En ze schakelen te gemakkelijk over naar het Frans. In de media moest vooral links weer eens melig doen over de maatregel. Vooral dan omdat de N-VA mee in het bestuur zit en schepen Sigrid Goethals van N-VA bevoegd is voor Vlaams beleid. Geen Frans mogen spreken op de markt van Asse, waar gaan we naartoe…
We weten hoe het is afgelopen met het gebruik van het Nederlands in Brussel zelf, de faciliteitengemeenten en de Vlaamse randgemeenten rond Brussel. De maatregel van het gemeentebestuur van Asse is dus meer dan gerechtvaardigd. Veertig jaar geleden verspreidden de Vlaams Radicale Jongeren onder leiding van Piet Ronsijn affiches en zelfklevers met de tekst “Franstaligen, pas u aan of verhuis”. Veertig jaar later is de tekst nog altijd even actueel. De maatregel van de gemeente Asse maakt één zaak duidelijk : de verfransing van de Vlaamse rand rond Brussel is nog niet gestopt. Het bleef vorige week niet bij dat ene communautair geladen berichtje.
Taalwet
Ook de uitspraak door het Grondwettelijk Hof, die bepaalt dat de taalwet in gerechtszaken opnieuw moet toegepast worden zoals hij bedoeld was, sprong in het oog. Daarbij werd zowel minister Koen Geens als voetbalbondsprocureur Kris Wagner (als jurist de grote verdediger van de uitholling van de taalwet in gerechtszaken) teruggefloten. En dan was er nog de problematiek van de taaltesten voor hoge ambtenaren. Veertien leidinggevende ambtenaren (zowel Nederlandstaligen als Franstaligen) zijn nog niet geslaagd voor hun examen voor zelfs maar een ‘functionele’ taalkennis.
En nog was het niet gedaan. Op maandag kregen we het bericht binnen dat de N-VA opnieuw een voorstel indient voor de splitsing van de Nationale Orde van Architecten. De Orde van Advocaten kon al in 2001 gesplitst worden, maar bij de architecten wil het maar niet lukken. Het stond zelfs in het regeerakkoord van de regering–Di Rupo, maar verder gebeurde er niets. Ook in de vorige legislatuur (met N-VA in de regering) bleef een echte splitsing uit. En tot slot volgde dan het bericht over interne meningsverschillen binnen de christelijke vakbond ACV. Er is een groot verschil over standpunten en de wijze van actievoeren aan de beide zijden van de taalgrens. En omdat er meer Vlamingen lid zijn van het ACV, slagen zij erin hun standpunt op te dringen. De Franstalige vakbondsmensen eisten in de toekomst dat beslissingen zowel een meerderheid langs Vlaamse als Franstalige zijde moeten hebben.
En dan zijn er toch nog altijd politici die blijven geloven in de eenheidsstaat België…
