door Wannes Neukermans in palnws.be .

“Als eerste minister zonder slagkracht ben je de dweil van de regering.” Ook binnen de Open Vld twijfelt men er stilaan niet meer aan dat de woorden van Alexander De Croo over zijn eigen premierschap profetisch waren. Weinig liberale beslissingen in de federale regering, en ook het compromisvoorstel over de pensioenhervorming maakt de achterban van de Open Vld niet warm. Steeds meer onvrede : de partij stelt haar eigen eerste minister zelfs een ultimatum : “De premier heeft nog tot oktober. Als het dan niet beter is, moeten we onze eigen koers beginnen varen.”

slikt alle linkse eisen

Zaterdag ging de kern van de federale regering opnieuw zonder akkoord over de pensioenhervorming uit elkaar. Er lag nochtans een compromisvoorstel van eerste minister Alexander De Croo op tafel, maar de vier maatregelen zijn voor cd&v en MR onvoldoende. En eigenlijk voor de Open Vld zelf ook niet. De Vlaamse liberalen raken steeds meer gefrustreerd omdat De Croo compromissen moet sluiten tussen liberalen en socialisten. Het feit dat die compromissen steeds meer naar socialistische kant overhellen, zorgt voor onvrede. Al moet dat eigenlijk niet verbazen : Open Vld en MR staan samen met 26 zetels tegenover een links blok van 50 zetels (Vooruit, PS, Groen, Ecolo).

domineert de Vivaldi-regering

Ruzie tussen De Croo en Lachaert

Nu zet ook het pensioendossier de relatie tussen de premier en de Open Vld-top onder druk. “Er zit op dit moment ruis op de lijn tussen premier De Croo en voorzitter Lachaert”, meldt een liberaal kopstuk aan Nieuwsblad. En die relatie is al een tijdje aan het verslechteren. De deals die de premier en zijn regering tot nog toe hebben gemaakt zijn onvoldoende liberaal. “Het debacle over de arbeidsdeal en de defensiedeal was ronduit belachelijk”, vertelt een liberale bron. “Die dossiers hebben maanden aangesleept, zonder dat er voor ons een grote trofee in zat.”

Een premier moet in België altijd een balans weten te vinden tussen zijn regering leiden – en dus compromissen sluiten – en zich profileren voor zijn partij. Maandenlang was de strategie voor De Croo : de partij wegcijferen voor de premier, zodat de premier bij de volgende verkiezingen een ferme kanseliersbonus kon opstrijken voor de partij. Maar daar bestaat nu al een tijdlang twijfel over. De populariteit van de Open Vld zit op een historisch dieptepunt en ook de persoonlijke populariteitsscore van De Croo daalt. Open Vld dreigt zo twee keer te verliezen.

Gespannen sfeer

“Enkel deals maken telt nog voor de premier, hoe lelijk die deals ook zijn”, fulmineert een liberaal kopstuk. “Dat is de ziekte van iedereen die in de Wetstraat 16 terechtkomt.” De Croo laat zich bijna nooit meer zien op partijbureaus en handelt steeds minder in samenspraak met de partij. Egbert Lachaert probeert via vicepremier Van Quickenborne (Justitie) de liberale lijn nog in de markt te zetten. “Maar De Croo houdt hem dan tegen omdat hij zo het compromis in gevaar brengt.”

Open Vld begint vooruit te denken aan de verkiezingen van 2024 en beseft dat het tijd is geworden om een nieuw liberaal verhaal te schrijven – denk aan de ‘operatie Liberaal Vuur’ van Egbert Lachaert. Volgens insiders zou die laatste rekening houden met een drastische ommezwaai. “De premier wil nog een aantal akkoorden sluiten tussen nu en oktober”, zegt een liberale bron. “Als we dan merken dat er geen deals op tafel liggen waar voor onze partij iets inzit, dan is het foutu voor de regering. Dan moeten we onze eigen koers beginnen te varen.”

Bron : Nieuwsblad .

Foto’s (c) Gazet van Hove.