Waalse kandidaat-partijvoorzitter van DéFI houdt het voor bekeken
ANALYSE – door Christophe Degreef – www.doorbraak.be .
De Waalse kandidaat voor het voorzitterschap van DéFI gooit de handdoek in de ring. Daarom zal aanstaande zondag opnieuw blijken dat de opvolger van het voormalige FDF vooral een Brussels verhaal blijft. Met alle ideologische gevolgen van dien.
Pascal Goergen is de vreemde eend in de francofoon-Brusselse bijt. De man is schepen in het Waals-Brabantse Grez-Doiceau en blikt terug op een carrière als diplomaat en politiek wetenschapper. Zo was hij lange tijd de diplomatieke vertegenwoordiger van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest bij de Europese Unie.
Toen Goergen enkele maanden geleden zijn kandidatuur als voorzitter van DéFI aankondigde, beloofde hij zijn partij een meer Waalse richting uit te sturen. Zo vond hij onder meer dat de partij meer aandacht moest besteden aan sociaaleconomische problemen. En aan de grote Belgische thema’s, zoals de vele mankementen van Justitie en de NMBS. Thema’s die in Waals-Brabant meer leven dan in Brussel.
50-50
Maar op minder dan een week van de voorzittersverkiezingen, gooit Goergen de handdoek in de ring. Ten faveure van zittend voorzitter François De Smet. De voorzittersverkiezing van DéFI (Démocrate Fédéraliste Indépendant) wordt daarmee een 50-50-strijd tussen de Brusselaars De Smet en zijn grote uitdager Michaël Vossaert. De Smet was in 2019 de favoriet van voormalig FDF-voorzitter Olivier Maingain.
Intussen bruuskeerde De Smet Maingain door de Brusselse DéFI-meerderheidsfractie mee het initiatief te laten nemen over een ordonnantievoorstel dat het ritueel onverdoofd slachten van offerdieren zou verbieden. Onverdoofd slachten van schapen is een praktijk bij moslims en joden. Maingain vond streven naar een verbod een politieke blunder die ‘in de kaarten van extreemrechts zou spelen’. DéFI zocht immers met dat voorstel tot ordonnantie een alternatieve meerderheid, weg van de progressieve Brusselse collega-beleidspartijen, waar het voorstel voor veel verdeeldheid zorgde. Omdat flink wat kiezers in Brussel natuurlijk moslim zijn.
Extreemrechts ?
De Smet vroeg zich net voor de stemming over onverdoofd slachten nog hardop af of ‘eisen dat een dier bij bewustzijn is wanneer zijn keel wordt doorgesneden, wel een progressief standpunt is ?’, en, in lijn daarmee, ‘of eisen dat het integendeel verdoofd wordt, dan een extreemrechts standpunt is ?’. Het mocht niet baten : een meerderheid van (progressieve) parlementsleden stemde in juni tegen het verbod. Daarmee blijft onverdoofd slachten van offerdieren in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest toegestaan.
Vossaert zit op een geheel andere ideologische lijn dan de klassieke partijgarde van DéFI, die officieel nog altijd radicaal seculier is
En dan komen we terug bij De Smets echte uitdager : Brussels parlementslid Michaël Vossaert. Vossaert groeide – opmerkelijk voor een FDF’er – op in het noordwesten van Brussel, en leerde het klappen van de politieke zweep in Sint-Jans-Molenbeek. Het verbaast dan ook niet dat Vossaert het partijvoorstel om onverdoofd slachten te verbieden, niet steunde. Vossaert zit op een geheel andere ideologische lijn dan de klassieke partijgarde van DéFI, die officieel nog altijd radicaal seculier is. ‘Vrijzinnigheid, dat is voor mij op zoek gaan naar een manier om samen te leven die niet uitsluit’, zegt Vossaert daarover. Waarmee natuurlijk alles gezegd is.
Meer kiezers in Wallonië
Dat de Brusselse Waal Pascal Goergen daar niet tegenop kan, bleek drie weken geleden al uit het DéFI-voorzittersdebat bij de Brusselse zender BX1. Daar stelde Goergen dat de kwestie rond onverdoofd slachten ‘vooral een Brusselse aangelegenheid is’. Goergens bijkomende analyse dat DéFI in Brussel maar 55.000 stemmen aantrekt, en in Wallonië meer dan 80.000, viel in dovemansoren.
De Smets kandidatuur steunen was uiteindelijk Pascal Goergens enige hoop op een partij die aansluit bij de besognes van de Waalse kiezer : die lust onverdoofd slachten net zo min als de Vlaamse. Als François De Smet zondag verkozen wordt, zal die echter grote moeite hebben de interne verdeeldheid rond secularisme in zijn partij weg te werken.
Michaël Vossaert heeft erg goede kansen om partijvoorzitter te worden. Hij is jong en doet een beetje op dezelfde manier als Georges-Louis Bouchez aan politiek : voortvarend, communicatief en met kennis van de straat. Vossaert zou ook een van de voorstanders zijn van het project om in Franstalig België samen met het voormalige CDH en een deel van de MR, een grote ‘middenpartij’ te stichten. Die partij zou zich laten inspireren door de Franse president Emmanuel Macron. Op die manier ziet Vossaert het ‘francofone project van de toekomst’.
Foto’s (c) Gazet van Hove.