Het Hovese gemeentebestuur (zowel het oude als het nieuwe) is van plan om het gebied in de vallei van de Koude beek terug in ere te herstellen en aan de natuur terug te geven.
Maar dan dienen er dringend een aantal herstellingswerkzaamheden te worden uitgevoerd vooraleer het te laat is. In de Hovese vallei van de Koude beek staan een tiental knotwilgen die dringend moeten worden geknot, anders kan de boom splijten en is hij op termijn verloren.
Hierover werden reeds vele malen in de Hovese gemeenteraad vragen gesteld, maar volgens voormalig Groen schepen Hilde Vandriessche kwam alles wel in orde. Veel grote woorden maar weinig of geen actie ter plaatse. Hopelijk maakt de nieuwe schepen van leefmilieu Bart Van Couwenberghe (N-VA) er wel snel werk van.
Een knotwilg is immers een wilg die enkele jaren na te zijn geplant op circa 2 m hoogte werd afgezaagd. Daarna wordt de boom iedere 5 tot 7 jaar geknot door de nieuw uitgelopen takken weg te nemen. De verdikking aan de basis van de uitlopers vormt de knot waaraan de knotwilg z’n naam dankt. Aanplantingen waar de wilg op maximaal 50 cm hoogte geknot is worden grienden genoemd.
De productie van wilgentenen werd op de grienden die vaak buitendijks aan rivieren waren gelegen op grote schaal uitgevoerd. Deze wilgentenen zijn de dunne takken van de katwilg. Tegenwoordig is de vraag ernaar sterk afgenomen. Om de karakteristieke door de mens gevormde wilgen voor het landschap te behouden dienen ze met regelmaat te worden geknot, dit gebeurt nu vaak door vrijwilligers van o.a. de milieuorganisatie Natuurpunt.
In de humusrijke knot van oudere bomen broeden soms eenden en kunnen ook planten groeien. Snelgroeiende planten als de vlierstruik of de lijsterbes kunnen zo een knotwilg laten splijten. Een knotwilg kan zo’n vijftig jaar oud worden.
Boechout weet wel van aanpakken
Op de “Dag van de Natuur” hield Natuurpunt afdeling Land van Reyen zich bezig met het knotten van wilgen in de Molenbeekvallei in Vremde. Later werken ze verder aan de afvoer van het kroonhout van de bomen.
Hove valt onder twee afdelingen van Natuurpunt, nl. de afdeling Zuidrand en de afdeling Land van Reyen. Niet erg praktisch om tot verdere actie over te gaan. Blijkbaar heersen er binnen de milieubeweging ook stammentwisten en persoonlijke problemen tussen vooraanstaanden die van zichzelf denken dat ze onmisbaar zijn. Er is nog “veel werk aan de winkel” voor de Hovese schepen van leefmilieu.