Onze olieverslaving houdt een van de meest achterlijke en ondemocratische regimes ter wereld in het zadel.
Door Johan Sanctorum – www.doorbraak.be .
Als u dit leest is de kop van Ali Mohammed Al-Nimr al gerold, of is de beul het zwaard aan het wetten. Een jongeman die als 17-jarige in Saudi-Arabië na een burgerrechtenbetoging werd opgepakt, gefolterd, en veroordeeld tot onthoofding en kruisiging.
Terechtstellingen van dit soort zijn een alledaags gebeuren in dit door het Westen beschermde land, met nog steeds de grootste olievoorraden ter wereld.
Olie, door mezelf vroeger al de dunne schijt van Allah genoemd, is de bestaansreden van deze on-staat zonder burgerrechten of ook maar een schijn van democratie. Ali is trouwens niet de enige in de dodencel : een tiental andere jongelui wacht hetzelfde lot, zij het onder minder internationale commotie want Ali is zelf telg van een invloedrijke familie die het bij het regime verkorven heeft.
De teller van de executies staat dit jaar al op 134. De blogger Raif Badawi, tot 10 jaar cel veroordeeld, krijgt nog wekelijks zijn portie van vijftig zweepslagen. Die waren we, na twee dagen verontwaardiging, ook al weer vergeten.
Noblesse oblige
Afgezien van de symbolische Amnesty International-acties tegen deze middeleeuwse praktijken, en onze selectieve verbolgenheid daar rond (ook in de VS wordt geëxecuteerd, en is de doodstraf voor minderjarigen pas in 2005 afgeschaft), blijft Saudi-Arabië een apart geval op de internationale scène. Het steenrijke land neemt, evenals de andere golfstaten, 0 vluchtelingen/asielzoekers op (er zijn vermoedelijk ook weinig kandidaten gezien het soort rechtspleging) maar toont zich wel genereus via het voornemen om de bouw van 200 moskeeën in Duitsland te bekostigen. Een cynische geste, die impliciet aangeeft wat de Saudi’s zich kunnen permitteren tegenover het weldenkende Westen. Dankzij de golfsjeiks, die de schalie-Amerikanen willen kapot concurreren, is de stookolie voor uw verwarming nog nooit zo goedkoop geweest. De dag dat ze kraan toedraaien zoals in de 70-er jaren, zal het bibberen worden. Want de elektriciteitsbevoorrading is in ons land ook al een heikel punt. Dus maar beleefd blijven en met twee woorden spreken.
Vorig jaar nog was de wereldwijde politieke beau monde present op de begrafenis van koning Abdullah,- waaronder Filip I van België, naast David Cameron en kroonprins Charles, de Spaanse koning Felipe VI, het presidentiële echtpaar Barack en Michelle Obama en de Franse president François Hollande. Over mensenrechten geen woord. Waarschijnlijk om dat te compenseren benoemde men in juni van dit jaar ene Faisal bin Hassan Trad, Saudische VN-ambassadeur, tot voorzitter van de … VN-mensenrechtenraad. Het cynisme ten top.
Mathematisch zou men kunnen zeggen dat een internationale actie om Ali Mohammed Al-Nimr te begenadigen, geen zin heeft : als één Ali gered wordt, zullen de andere executies blijven doorgaan. Bovendien, waar moeien we ons mee.
Toch zou het koning Filip I sieren als hij zijn Saudische ambtsgenoot tot de orde riep : noblesse oblige, en misschien kan hij wel een paar andere groten der aarde over de streep trekken. Niet alleen als moreel hoogstandje. Na Volkswagen is er misschien wel een publiek draagvlak voor een massale energie-wende en een afscheid van fossiele brandstoffen. Van twee één : organiseer een olieboycot en laat de Saudi’s verzuipen in hun zwarte goud. En wie weet valt heel de IS-constructie in elkaar als er met olie niks meer te verdienen is. Het lot van Ali en de zijnen kan daarin als breekijzer dienen : geen mensenrechten, geen olie-afname. Filip mag beginnen : waarin een klein land groot kan zijn. Iets als de eerste vallende domino.
Daartoe moet de regering hem gewoon iets in de mond leggen of hem een papier laten tekenen, want zo werkt dat in een constitutionele monarchie. Meteen zijn alle ogen gericht op de meerderheidspartijen. Quid CD&V, de partij van het Christelijk humanisme ? Quid N-VA, de partij die de morele waarden van het Avondland hoog in het vaandel voert ? Quid Open-VLD, altijd en overal op de bres voor mensenrechten en democratie ?
Ik mag niet veronderstellen dat onze vorst hier in morele nood zou geraken omwille van dynastieke vriendschapsbanden. Of heeft de god van Filip iets met de god van de Saudi’s ? In dat geval mag de energie-wende ook snel gepaard gaan met een regimewissel in eigen land. Minder olie, minder vuile lucht, minder hofhouding, minder België. Van een win-situatie gesproken.
Johan Sanctorum is filosoof, publicist, blogger en Doorbraak-columnist.
Foto’s (c) Reporters.