Communautaire spook terug van nooit weggeweest
Radicaliseren of defenestreren ?
Door Karl Drabbe en Pieter Bauwens – www.doorbraak.be .
Net nu de film Er ist wieder da in de Vlaamse bioscoopzalen te zien is, is ook dat andere spook terug van nooit weg geweest : het communautaire spook.
Kamerfractievoorzitter en -ondervoorzitter Hendrik Vuye en Veerle Wouters worden bedankt voor bewezen diensten. Of liever : behouden zich het voorrecht om meer met inhoud bezig te zijn. Communautaire inhoud zou dat zijn, omdat de N-VA enkele belangrijke signalen heeft gekregen vanuit de Vlaamse Beweging om net dat luik van de partij verder uit te werken en concreet voorbereidend wetgevend werk te verrichten.
Dat Vuye en Wouters graag met inhoud bezig zijn, was de voorbije maanden al duidelijk. Al langere tijd schrijven ze – altijd samen – columns op Knack.be . Dat waren die voorbije maanden ook de enige communautair getinte teksten die van notoire N-VA’ers te lezen vielen, een eenzame uitschuiver van Liesbeth Homans terzijde gelaten. In april verschijnt trouwens een boek van het duo, De maat van de monarchie, wat een kritische analyse moet zijn van macht, middelen en mogelijkheden van het Belgische koningshuis. Een onderwerp waar ze het ook al vaker over hadden in hun Knack-columns.
Vuye & De Roover
Vandaag wordt Peter De Roover genoemd als mogelijke opvolger van Hendrik Vuye als Kamerfractieleider. Vuyes werking als fractievoorzitter werd al een tijdje intern ter discussie gesteld. En Vuye en De Roover mochten dan wel als onafscheidelijke kameraden de Kamerfractie versterken na de vorige federale verkiezingen, vandaag kunnen ze amper nog samen door de deur. Nu De Roover al maandenlang afdelingen van de Vlaamse Volksbeweging afreist om de communautaire stilstandsregering te verdedigen, en afgelopen weekend in De Standaard nog de degens kruist met Doorbraak-voorzitter Jean-Pierre Rondas, verdient hij als trouwe partijsoldaat een beloning.
Terugkijkend naar de start van deze regering en – nog vroeger – naar de eerste postelectorale samenkomsten van de nieuwe Kamerfractie in wording, valt een vreemde evolutie op. Vuye en De Roover kregen in de begindagen nog een waakhondje achter hen mee. Die twee kerels hadden elkaar gevonden in de virtuele redactielokalen van Doorbraak, en het klikte. Eens in de partijgremia mochten ze zich vooral niet als Statler and Waldorf gedragen, niet naast elkaar zitten in partijraden en aanverwante, en ‘vooral niet met Doorbraak praten’. Een hooggeplaatst Vlaams Parlementslid noemde hen de Doorbraak-fractie. Die is vandaag duidelijk gebroken.
Peter De Roover had veel zin om Kamerfractieleider te worden. Hendrik Vuye werd echter breder gedragen. En hij was constitutionalist, dat kon nog van pas komen. De Roover werd te gevaarlijk beschouwd, want te radicaal. Dat is vandaag wel anders. In ruil kreeg hij onder meer het voorzitterschap van de commissie Grondwetsherziening. Een voorzitterschap van een feitelijke spookcommissie, want het communautaire, daar doen ‘we’ toch vijf jaar niet aan ?!
Maddens en co
Van dag één legde Bart Maddens de vinger op de wonde. Van dag één waarschuwde hij voor de mogelijke ‘belgianisering’ van de partij – het neologisme is ook van Maddens. Bart Maddens krijgt overal gehoor in de pers; kritiek op de N-VA vindt gemakkelijk een weg in de pers, zoals ook onze medewerkers Karl Drabbe en Jean-Pierre Rondas ervoeren.
Even apart is het dat de zo kritische Maddens – deze ochtend nog in zijn stuk waarin hij waarschuwde voor radicale Vlaams-nationalisten die de Belgische kamers bevolken – enkel fiducie scheen te hebben in … Hendrik Vuye en Veerle Wouters.
Worden die laatste nu bedankt voor bewezen diensten omdat ze gesteund blijken uit de Vlaamse Beweging ? Is het ‘institutionele operationaliseren’ – de woorden van Bart De Wever – door ‘krachten binnen en buiten de partij verzamelt om te discussiëren over de verdere stappen in de Vlaamse ontvoogding. En om met mensen van allerlei gezindten samen de institutionele toekomst van Vlaanderen voor te bereiden’ gemeend of een encommissionering, zoals Jean-Pierre Rondas dat in een ander Doorbraak-standpunt schrijft ?
Achterdochtig
Wij zijn journalistiek achterdochtig en dus vinden wij het vreemd dat net nu de N-VA haar Vlaamse achterban serieus wil nemen. De Vlaamse Beweging werd eerder nog ‘overbodig’ genoemd, het Overlegcentrum voor Vlaamse Verenigingen noemt men in N-VA-wandelgangen een ‘sterfhuis’, op Bart Maddens wordt neergekeken, Rondas wordt er een ‘huiskamerfilosoof’ genoemd …
Waarom zou Herndrik Vuye als fractieleider niet geschikt zijn om het communautaire profiel van de N-VA aan te scherpen ? Wordt de ‘communautaire herbronning hier niet handig gebruikt als schaamlapje ? Wij vrezen dat in het slechtste geval de communautaire kritiek van Doorbraak op de N-VA misbruikt wordt om een intern personeelsprobleem op te lossen en toe te dekken. Met dan nog de enige Kamerleden die communautair iets te betekenen hebben als lijdend voorwerp. Pijnlijk. Zeer pijnlijk. De N-VA zou beter haar stalinistische partijtucht in vraag stellen in de plaats van zich te verbergen achter slimme communicatie.
Maar wees gerust, meneer de voorzitter, wij volgen graag het communautaire werk van Vuye en Wouters verder op. Saucissoneren en encommissioneren zijn belgicismen, en daar zijn we niet enkel politiek allergisch voor. We bieden Hendrik Vuye en Veerle Wouters graag onze webpagina’s aan om iedereen op de hoogte te houden van hun werkzaamheden en te bouwen aan een draagvlak. En we kijken met u uit naar hun monarchieboek. Misschien kan u het ten gelegener tijd aan de geliefde vorst aanbieden.
Foto’s © Reporters.