De rechtse Parti Populaire wil samengaan met de kleine Waalse partij La Droite. Doel is een politieke beweging te worden die 10 procent van de Waalse stemmen haalt, en zo een electorale factor van belang te worden tussen de groenen van Ecolo en het extreemlinkse PTB.
Het was een bericht dat in de aanloop naar de eindejaarsfeesten weinig aandacht kreeg : de rechtse Parti Populaire van advocaat Michaël Modrikamen zou gesprekken voeren met de al even rechtse Waalse politieke beweging van La Droite. Bedoeling zou zijn tot een fusie te komen en zo samen aan de rechterzijde van de MR van premier Charles Michel een politieke partij te verankeren die goed is voor 10 procent van de stemmen.
De PP van Modrikamen haalde in de verkiezingen van 2010 en 2014 telkens nipt de kiesdrempel. Door het vreemde spel van de apparentering werd in 2010 Laurent Louis naar de Kamer gestuurd. Al snel raakte hij in onmin met de partijtop en zetelde hij als onafhankelijke. Louis viel vooral op door zijn interpellaties waarbij hij de provocatie niet schuwde. Zo noemde hij toenmalig premier Elio di Rupo vanaop de publiekstribune “meneer de pedofiel”. In 2014 slaagde de al even onbekende Aldo Carcaci een federale zetel binnen te rijven. In het Waals Parlement raakte André-Pierre Puget verkozen. Carcaci is een hardwerkende parlementair die met de regelmaat relevante interpellaties doet. Puget daarentegen, dat is een ander verhaal. Half december nam hij ontslag als Waals parlementslid van de PP en ging als onafhankelijke zetelen.
Ondertussen waren ook een paar andere kaders van de partij na ruzie met Modrikamen opgestapt. Daaronder Aldo Mungo en Philippe Chansay Wilmotte.
De partij van Modrikamen leek aan dezelfde ziekte te lijden als vroegere Waalse of francofone experimenten aan de rechterzijde van het politieke spectrum : ze hingen als los zand aan elkaar. Zoals het Belgische Front National van Daniel Féret. Het FN haalde wel een aantal zetels, maar die partij viel door interne ruzies snel uiteen. Kwatongen beweren dat zogenaamd ‘francofoon extreemrechts’ geïnfiltreerd was door de Staatsveiligheid en zo onschadelijk kon worden gemaakt. Is de PP dezelfde weg aan het opgaan ?
Dat is niet zo zeker. Modrikamen voelt zich gesterkt door de peilingen. Ondanks de interne strubbelingen haalt de partij in de peilingen van eind 2015 nog altijd zo’n 5,4 procent van de stemmen. Volgens Modrikamen een gevolg van de terreurdreiging en de massa-immigratie in Europa die ook de Walen beroert. Als we alle stemmen in de peilingen rechts van de MR van premier Charles Michel samenvoegen, komen we uit op 12 procent. Uiteraard gaat het hier om het verzamelen van stemmen van allerlei minipartijen naast de Parti Populaire. Interessant is dat de partij La Droite daarbij zo’n 3 procent haalt. La Droite opgericht is door Aldo Mungo, een voormalig kaderlid van de PP dat in onmin raakte met Modrikamen.
Een ruzie die blijkbaar van korte duur is. Want volgens La Libre Belgique zouden Modrikamen en Mungo hun twee partijen willen fuseren. Deze maand nog zouden concrete gesprekken van start gaan. De discussie zou vooral gaan over het feit of men ex-FN’ers mag opnemen in de politieke beweging. La Droite is tegen, maar Modrikamen ziet er geen graten in.
Bedoeling van de fusiegesprekken is om tot een nieuwe partij te komen die tussen 8 en 10 procent van de Waalse stemmen haalt. Dat zou voldoende zijn om in de verschillende parlementen voldoende zetels te halen om een echte fractie te vormen. Modrikamen spreekt van een partij met als naam La Droite Populaire en ziet zijn nieuwe beweging even groot worden als Ecolo of de extreemlinkse PTB. De advocaat die ooit de Fortis-aandeelhouders verdedigde, droomt zelfs van regeringsdeelname. Het is bekend dat de PP positief staat tegenover de federale regering. Haar Kamerlid Carcaci gaf de regering -M–chel weliswaar niet het vertrouwen, doch onthield zich bij de stemmingen.
Als de fusie tussen de PP en La Droite een feit wordt, dan is dat een belangrijk politiek feit in Wallonië. Los van het efemere FN en de antibelastingpartij UDRT (begin de jaren tachtig ) hadden de MR en haar voorganger de PRL de rfechterzijde van het Waalse politieke spectrum jarenlang voor zich.
PICARD
in
Foto’s © Reporters.