De plannen van VB-voorzitter Tom Van Grieken
Identiteit, soevereiniteit en vrijheid zijn de drie begrippen waarrond VB-voorzitter Tom Van Grieken zijn partij wil heropbouwen.
Door Karl Drabbe – www.doorbraak.be .
Radicaal maar niet marginaal. Met die oneliner wil hij het Vlaams Belang terug aan relevantie doen winnen. Rebels blijft hij ook. Hij wil straks campagne voeren voor Brexit in het VK. En in Nederland wil hij graag flyers uitdelen om mensen op te roepen tegen het handelsverdrag van de EU met Oekraïne te stemmen. Omdat elk volk zelf over zijn relaties met de EU moet beslissen. En dan zijn referenda een gedroomd middel om aan invloed te winnen.
29 jaar jong is hij, Tom Van Grieken. De voorzitter van het Vlaams Belang, strak in het pak, stoeferke incluis, speelde zaterdag min of meer een thuismatch. Hij sprak bij het ondernemersnetwerk Pro Flandria over ‘zijn’ programma voor ‘zijn’ partij. Identiteit, soevereiniteit en vrijheid zijn de kernwoorden. Op het eerste gezicht gekaapt van Geert Wilders’ tien jaar jonge PVV. Maar zijn discours is diepgeworteld, zowel in de geschiedenis van zijn partij, als in de zogenaamde grondstroom in Vlaanderen.
25 mei 2014 was ‘een trieste dag’ voor veel Vlaams Belangers. De partij zakte terug onder de zes procent. Tom Van Grieken zelf was wél verkozen in het Vlaams Parlement. Maar liever had hij géén zitje in een grotere partij, dan een zitje in een ‘marginale’ partij. Marginaal in de zin van klein, er haast niet meer toe doend. Van Grieken was bij momenten erg openhartig, zaterdag. Het publiek van Pro Flandria luisterde aandachtig. De ondernemers en academici waren voorbije jaren in grote mate gecharmeerd door het conservatief-liberale en communautaire programma van de N-VA. Nadat de regeringspartij het communautaire had laten vallen, blijkt de herstelregering er begrotingsgewijs ook niet van te bakken wat nochtans op het menu stond. In de wandelgangen van Pro Flandria was veel scepsis te horen. En veel sympathie voor het rustige en rationele discours van Van Grieken.
Drie V’s
Na de voor het VB desastreuze verkiezingen van mei 2014, maakte Tom Van Grieken een swot-analyse van zijn partij. Die was enorm gegroeid door in te zetten op de zogenaamde drie ‘V’s’ : veiligheid, Vlaanderen, vervreemding. Echter, de jongste jaren hadden ook andere partijen ingezet op veiligheid, waardoor dat niet langer een USP – een unique selling point – was van het VB. Vlaanderen was als thema gekaapt door de N-VA die een realiseerbaar alternatief leek ontwikkeld te hebben met het ‘confederalisme’. Enkel ‘vervreemding’ en de strijd daartegen leek nog te claimen. Maar dat volstond niet, zo analyseerde de jonge VB-voorzitter. ‘We konden niet overgaan tot “business as usual”.’ En dus ontwikkelde hij een nieuwe partijlijn rond drie thema’s, rond dewelke recent ook telkens een colloquium werd georganiseerd.
Massa-immigratie
In tijden van massa-immigratie is identiteit geen stop- of containerwoord meer, maar een ‘strijdbaar’ begrip dat op vele fronten kan worden ingezet en ingevuld.
Vlaamse grootsteden zijn qua uitzicht en demografie sterk veranderd. Feit. In de sociale zekerheid is er een oververtegenwoordiging van allochtonen. Feit. 52 % van de gevangenispopulatie in ons land zijn niet-Belgen. Feit. Qua ruimtelijke ordening zien we een witte stadsvlucht uit o.a. Antwerpen en Brussel en daaruit voortvloeiende mobiliteitsproblemen. Feit. Vlaamse ouders gaan kamperen voor Vlaamse scholen omdat ze voor hun kinderen kwaliteitsonderwijs willen. Feit.
Wie zit niet in dat dit alles gevolgen zijn van de massa-immigratie, op – volgens Van Grieken – ‘linkse Gutmenschen die wel de klimaatopwarming denken tegen te gaan, maar van oordeel zijn dat ze niet de grenzen kunnen sluiten’ ?
Van Grieken wijst met de vinger naar de links liberale politieke elite, waar oud-links – vandaag ontdaan van arbeiderisme en geëvolueerd naar sociaaldemocratie – en liberaal kapitalisme elkaar hebben gevonden. Goedkope en makkelijk inwisselbare arbeidskrachten uit het zuiden en oosten – waar de bevolking nooit om gevraagd heeft, laat staan bevraagd is – als communicerend vat voor de linkse partijen. Volgens een recente studie stemmen 64% van de Turken in Duitsland voor de SPD, 12% voor de extreme Linke en 12% voor de Groenen.
Islamisering
Het Vlaams Belang zou zichzelf niet meer zijn mocht zijn voorzitter niet hameren op de gevaren en uitdagingen van islamisering. In het theologische discours wil Van Grieken zich niet mengen, daar zijn anderen voor. Maar hij stelt, onder meer bij schoolbezoeken, toch maar vast dat jonge moslims, die zichzelf democraat noemen, toch maar zweren bij de primauteit van de Koran als letterlijk woord van Allah, dat niet kan of mag geïnterpreteerd of bijgestuurd worden. Van Grieken noemt traditiegetrouw de islam incompatibel met de islam. En in een adem noemt hij het geen godsdienst, maar een ideologie, wat het ook mogelijk moet maken subsidies te schrappen, net omdat die ideologie zich niet wil en/of kan aanpassen aan het leven in West-Europa.
Belgische non-identiteit
Voor het Vlaams-radicale gezelschap van Pro Flandria wou Van Grieken niet te lang blijven stilstaan bij een analyse van de niet-werking van de Belgische federale instellingen. Wel deed hij dat bij de belgitude, het speeltje van o.a. Mark Reynebeau en – sinds kort – Kristof Calvo. Alsof ‘het absolute niets-zijn automatisch betekent Belg te zijn’.
De Vlaamse Beweging, zo waarschuwde hij, zal trouwens een slim en performant antwoord moeten vinden op de straks opnieuw opstekende belgitude bij Europese en andere Wereldkampioenschappen voetbal.
Zelfhaat
De Nederlandse jurist Thierry Baudet raakte bekend met zijn boek Oikofobie. Letterlijk betekent dat zelfhaat. Van Grieken noemt Baudet ondertussen een goede vriend. Misschien daarom ook dat hij die oikofobie of zelfhaat zijn ‘stokpaardje’ noemde
West-Europeanen vinden het geweldig om tijdens hun vakantie in Oost-Europa, Afrika of de Amazone locals in hun tradities en gewoonten te aanschouwen. Maar wij hier, neen, daar doen wij niet aan mee. Dat is trendy noch hip. ‘Alles wat van ons komt, is bon ton om belachelijk te maken.’
Soevereiniteit
Het langst stond Van Grieken stil bij identiteit. Maar uiteindelijk schakelde hij toch ook over naar soevereiniteit. Een moeilijke, in een gezelschap als Pro Flandria, waar niemand overtuigd dient te worden van de noodzaak van Vlaamse soevereiniteit. Van Grieken speelde er handig op in : ‘Mijn partij gelooft niet in staatshervorming na staatshervorming. Wel in Vlaamse staatsvorming.’ En ook – inhakend op de actualiteit : ‘Elke Vlaamse minister-president van Vlaanderen heeft al voor een Vlaamse grondwet gepleit, maar het komt nooit tot een fundamenteel debat hierover in het Vlaams parlement’.
Kort door de bocht : België moet weg. Ook al omdat Van Grieken ‘kwaad wordt als ik zie dat mensen worden opgezadeld met meer belastingen als er voor meer dan 12 miljard euro transfers zijn van noord naar zuid.’
Soevereiniteit speelt echter niet enkel in Belgische, maar ook in Vlaamse context. Waarom pleiten voor een onafhankelijk Vlaanderen, om nadien gebonden te zijn aan een Europese context, die nu al voor 70 % van de wetgeving in staat ?
Van Grieken noemt de EU op ‘lange termijn een heel grote bedreiging’. ‘Analyseer de debatten,’ daagde hij het publiek uit. ‘Als het goed gaat, zeggen de EU-politici : we hebben meer Europese Unie nodig. En als het slecht gaat, dan is dat te wijten aan het feit dat er te weinig EU is, dus hebben we meer EU nodig.’ Een vicieuze cirkel is het niet, absurd wel.
De EU kan voor heel veel problemen géén oplossingen bieden. Iedereen heeft nu de mond vol van een Europees vluchtelingenbeleid. Maar dan kun je niet ‘zelf bepalen wie asiel krijg en wie niet’. Je beslist ook niet over de eigen grenzen en grensbewaking.
Van Grieken is hier wel heel apart. Elk volk verdient zijn soevereiniteit, ‘zelfbestuur’ om het met een oud begrip te zeggen. Het woord viel tijdens de vragenronde in de zaal. ‘Als de Grieken massaal voor de communisten stemmen en hun begrotingscontrole loslaten, dan krijgen ze het beleid waarvoor ze hebben gekozen. Je moet dat respecteren. De EU moet geen (ander) beleid afdwingen.’ In het verlengde daarvan is het dan ook onnozel om – ‘als België verdampt’ – een onafhankelijk Vlaanderen per definitie bij de EU te willen. Als illustratie gebruikte Van Grieken een citaat van Geert Wilders : ‘In de Europese context zijn we allemaal Vlamingen’, daarmee bedoelende dat geen enkele staat soeverein een eigen beleid kan voeren, de EU heeft telkens het laatste woord.
Vrijheid
Meer bekend terrein bewandelde de VB-voorzitter door het thema van vrijheid uit te werken en dat te plaatsen tegenover politieke correctheid.
Vrijheid impliceert het vrije woord en het vrij denken, wars van (zelf)censuur of theologische dogma’s, of die nu in de Koran staan of niet.
In die zin is het VB een progressieve partij, die opkomt voor het behoud van rechten voor vrouwen en homo’s. De impact die de Koran of Korangetrouwe gemeenschappen hebben op onze samenleving, is te groot aan het worden : gescheiden zwemmen, groepsverkrachtingen, het woord allochtoon verbieden, nationaliteit van criminelen verzwijgen, standup comedians die over de islam zwijgen, debatten over terrorisme die het belang van de godsdienst van de daders minimaliseren …
‘Als je de dingen niet meer bij naam kunt noemen, kun je ze nooit oplossen,’ stelt Van Grieken offensief. Partijen zoals de zijne, het Franse Front National of de Nederlandse PVV hebben allen al juridische processen doorlopen waarin men probeerde die partijen te verbieden. Nochtans houden die partijen de vinger aan de pols, en staan ze voor de verdediging van waarden als homohuwelijk of vrije pers, niet toevallig allebei geviseerd door extreme moslims.
Vechten
‘Elke generatie opnieuw, moet vechten voor zijn vrijheid’, stelde Van Grieken, daarbij Ronald Reagan parafraserend. ‘Als we een vrij Europa willen voor onze kinderen en kleinkinderen, moeten we eerst leren trots te zijn op onze eigen identiteit en durven de grenzen te sluiten. Daar begint en eindigt alles mee.’
In de vragenronde ging het nog over Donald Trump, macht of invloed van het VB, Brexit en Europa zonder Europese Unie.
Van Grieken is allicht de enige Vlaamse politicus die Donald Trump steunt. Omdat hij tegen het US establishment is, tegen ongecontroleerde en illegale immigratie en tegen een mondiale rol voor de VS. De States moeten eerst de eigen economie onder controle krijgen, werkgelegenheid creëren … in plaats van de internationale politieagent te spelen. Volgens Van Grieken is hij daarmee de eerste en enige presidentskandidaat die zo’n ‘republikeins’ standpunt inneemt. Hij vergeet daarbij Pat Buchanan, auteur van A Republic, Not an Empire, die ondertussen zijn steun voor Trump uitsprak, maar ook de libertarische stroming bij de Republikeinen. Maar of hij Trump zou kiezen ? Als Europeaan, gedwongen tot een keuze tussen Trump en Clinton, zou hij kiezen voor Poetin, lachte hij.
De Britten gunt hij een Brexit. Niet alleen omdat je de meerderheid van een kiesuitslag moet respecteren – als de Britten daar ook voor zouden kiezen – maar ook omdat hij gelooft dat het land, lid van de G8 en de grootste economische groeier van Europa – het beter zou doen zonder EU. Van Grieken kondigde zelfs aan in Engeland actie te willen voeren voor Brexit en – allicht met de groep rond Nigel Farage – flyers te willen uitdelen.
Nochtans gaf hij aan niet tegen Europa te zijn, lees economische samenwerking. Het is de politieke unie, waar Van Grieken voor bedankt. ‘Macht moet op nationaal niveau georganiseerd zijn’. ook al omdat het Europees parlement een ‘nepparlement is dat geen controlefunctie heeft op de Commissie’.
Foto’s © Gazet van Hove