Het verbod op het onverdoofd slachten en de politiek van de maatschappelijke afbouw.
Door Chris Ceustermans – www.doorbraak.be
Het onverdoofd slachten van dieren in tijdelijke slachtplaatsen werd in Vlaanderen verboden in 2015. Dat was eigenlijk al sinds 2013 door de Europese Commissie verplicht. Toch gaat in de erkende (niet-tijdelijke) slachthuizen het onverdoofd kelen van dieren verder. Ondanks enquêtes die aantonen dat 90% van de Belgen resoluut tegen is, aarzelt de huidige Vlaamse meerderheid om die middeleeuwse praktijken te beteugelen. De druk van de islam en economisch opportunisme dreigen zwaarder te wegen dan het humanisme.
Godsdienst staat blijkbaar boven de wet
Het onverdoofd slachten van voornamelijk schapen is al een jarenlange saga. Lange tijd werd de Belgische wetgeving en de Europese slachtverordening van 2009 met de voeten getreden. Dit gebeurde onder meer doordat gemeenten containers voor slachtafval installeerden (vooral gemeenten met een socialistische meerderheid waren daarin sterk en ook CD&V-gemeenten lieten zich niet onbetuigd). Ook het onverdoofd slachten op tijdelijke slachtvloeren kan sinds 2013 niet meer voor de EU-Commissie.
Toch ging Brussel stoemelings verder met tijdelijke slachtvloeren om de moslims en de Joodse gemeenschap ter wille te zijn. Godsdienst staat blijkbaar boven de wet. Zelfs al zal je in de koran niets specifieks over onverdoofd slachten vinden en maakt het zoals de hoofddoek deel uit van een fundamentalistische interpretatie van de islam. Jarenlang overleg met onder meer de Moslimexecutieve raakte geen centimeter vooruit. Totdat in 2015 onder impuls van minister voor Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) de tijdelijke slachtplaatsen in Vlaanderen werden stopgezet en dit tot grote woede van de moslimverenigingen. In de erkende slachthuizen kan er echter nog probleemloos onverdoofd worden geslacht.
Vrijheid van godsdienst
Groen en Vlaams Belang lanceerden onlangs wetteksten om in die erkende slachthuizen het onverdoofd slachten onmogelijk te maken. Een logisch gevolg van het verbod van onverdoofd slachten in tijdelijke slachtplaatsen, zou men denken. Zowat alle bezwaren van de Raad voor Dierenwelzijn tegen het onverdoofd slachten gaan ook op voor de reguliere slachthuizen, maar de huidige Vlaamse meerderheid lijkt deze stap niet te durven zetten. Vooral CD&V en Open Vld werken tegen. CD&V wil voor de zoveelste keer met de moslimvertegenwoordigers en de Joodse verenigingen palaveren. Open Vld beroept zich dan weer op de vrijheid van godsdienst. Argumenten die vooral een pervers opportunisme verhullen.
Het argument van de godsdienstvrijheid is een lachertje wanneer men weet dat bijna 100% van de Belgische schapen onverdoofd geslacht worden. Men heeft de religieuze praktijken in de meeste slachthuizen op de volledige ‘productie’ toegepast. Niet-moslims of niet-Joden die schapenvlees kopen worden zo gedwongen om medeplichtig te zijn aan het onverdoofd slachten. Middeleeuwse praktijken worden aan de hele samenleving opgelegd. De zogenaamde islamisering voltrekt zich blijkbaar ook in de keuken.
Het argument van het nodige overleg met moslimorganisaties of Joodse vertegenwoordigers is al even weinig geloofwaardig. Een tiental moslimverenigingen procedeert momenteel tegen het verbod van onverdoofd slachten in tijdelijke slachtplaatsen. Men kan niet aanvaarden dat de Europese wetgeving prevaleert op de zogenaamde wetten van Allah. Noch de wet noch het dierenleed maakt op hen enige indruk (‘Allah zal deze dieren wel verdoven…’).
Onverdoofd slachten is ‘slecht is voor de economie’
Veel van het in België onverdoofde vlees wordt uitgevoerd voor de consumptie door moslims uit onze omringende landen. En de slachthuizen zal je ook niet horen klagen. Voor hen is het rendabeler om alleen onverdoofd te slachten in plaats van een modernere en gesofisticeerde productielijn te voorzien. In het tijdschrift Tertio stelde CD&V-voorzitter Wouter Beke al dat een verbod op het onverdoofd slachten ‘slecht is voor de economie’. Zou het kunnen dat niet alleen het plezieren van godsdienstige kiezers een rol speelt bij het verzet van CD&V en Open Vld, maar ook plat winstbejag ?
Wat hun motivatie ook is, ze moeten beseffen dat ze daarbij met vuur spelen. Niet alleen ondermijnen ze verder het geloof in de democratie door er een braderij van te maken waar alles van waarde over de toonbank gaat naar wie hard genoeg schreeuwt of het meest betaalt. Ook dreigen ze de kloof tussen moslims en niet-moslims nog te vergroten door mee te gaan in een theocratisch denken. Politiek van de maatschappelijke afbouw heet zoiets.
Foto’s © Gazet van Hove