Wie de antwoorden op de parlementaire vragen van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement leest, waant zich even in een andere wereld. Een wereld waar alles duurder en minder efficiënt is dan in Vlaanderen. Een goed beheer zou Brussel heel wat tientallen miljoenen euro’s kunnen opleveren. En dat zou dan weer de Vlaamse begroting ten goede komen, aangezien wij indirect geldschieter zijn van de Brusselse verspillers.

1/ Dure verkeersborden

De verkeersborden ‘bebouwde kom’ werden onlangs vervangen. Ook in Brussel werden die verkeersborden vervangen. Door een recente parlementaire vraag komen we de kostprijs van de nieuwe verkeersborden te weten. Het ging in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest in totaal om 271 borden.

De operatie kostte ruim 130.000 euro. De eenheidsprijs per bord bedroeg 483 euro. Dat is bijzonder veel. Dergelijke borden kosten immers nog geen 100 euro per stuk. We konden het bord bij een leverancier zelfs vinden aan 76,29 euro (btw inbegrepen). In Herne werden dergelijke borden eveneens vervangen. Daar bedroeg de kostprijs per verkeersbord net geen 77 euro. In het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is hetzelfde bord dus ruim zes keer duurder.

2/ Agentschap van de Schuld : swapperdeswap

Het Brusselse gewest heeft ook een Agentschap van de Schuld. Die instelling is verantwoordelijk ‘voor de optimalisering van het beheer van de rechtstreekse gewestschuld’. Maar optimalisering kan u maar beter met een korreltje zout nemen. Uit het antwoord op een parlementaire vraag kunnen we immers afleiden dat het Brusselse Agentschap van de Schuld onlangs een ‘swapcontract’ is aangegaan waarop een gegarandeerd verlies geleden zou worden. Een swap is een derivaat waarbij een partij een bepaalde kasstroom ruilt met die van een andere partij.

Het gaat in dit geval om de SWAP 2016_06_17 voor een bedrag van 20 miljoen euro. Brussel moet een vaste rentevoet betalen van 4,75 procent en ontvangt een variabele rente (euribor 6 maand). Deze laatste rente is zelfs negatief. Het gevolg hiervan is dat Brussel maandelijks netto zowat 5 procent betaalt. Zou u een dergelijk contract aangaan waarbij u maandelijks 4,75 procent rente betaalt en niets ontvangt ?

De marktwaarde van deze swap is dan ook negatief ten belope van 1,3 miljoen euro. Swaps worden aangegaan om risico’s te beheersen, maar in dit geval was het wellicht slimmer en goedkoper geweest deze swap niet aan te gaan.

3/ Ex-ministers

Maar in Brussel kan het nog straffer. Het lijkt absurd, maar het is wettelijk geregeld : in Brussel hebben ex-ministers recht op twee medewerkers gedurende vijf jaar (!) na hun ontslag. Een recente parlementaire vraag geeft een overzicht van de begunstigden van deze regeling. Bij de medewerkers zitten overigens erg dure vogels zoals bij Jean-Luc Vanraes. Vanraes volgde in juli 2009 Brussels minister voor Financiën en Begroting Guy Vanhengel (Open Vld) – die een ministerpost opnam in de federale regering – op en trad hij toe tot de regering-Picqué IV. Vanraes heeft vandaag een medewerker die jaarlijks 112.588,07 euro kost. En dat gedurende vijf jaar. Er is dus ook geen plafond op de vergoeding die aan deze twee medewerkers betaald wordt.

4/ Dure straatvegers

De stad Brussel is ook op zoek naar een leverancier om de openbare weg te vegen. De opdracht beslaat 2.100 kilometer en zal 15.000 uur duren. Aangezien de opdracht geraamd wordt op ruim 1,6 miljoen euro betekent dit 110 euro per uur (zonder btw). Geïnteresseerden kunnen zich aanmelden bij de aankoopcentrale van de stad Brussel.

Het kan beter

Het zijn maar vier voorbeelden die aantonen dat het bestuur in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest beter kan. Ze komen bovenop het recente verslag van het Rekenhof dat brandhout maakte van de Brusselse instellingen zoals Actiris of de GOMB (citydev). Wie durft te beweren dat er in ons land niet meer bespaard kan worden, moet als straf alle parlementaire vragen (en antwoorden) van het Brussels Parlement lezen. En samenvatten.

Thierry Debels

in

Foto’s (c) Reporters & Gazet van Hove.