door Katleen Van den Heuvel – www.doorbraak.be .

‘Och, Theo heeft tijd’. Vraag een N-VA’er naar het twittergedrag van Theo Franken en je krijgt een grijns. Een staatssecretaris voor asiel en migratie, tevens belast met administratieve vereenvoudiging, heeft blijkbaar wat marge in de agenda. Naast al zijn drukke bezigheden houdt Francken nog meer dan genoeg tijd over om zeer actief te zijn op sociale media. Zijn twitteraccount is ondertussen berucht in de Wetstraat : ‘cassant’ voor de ene, ‘cru’ voor de andere. De boude stijl van de staatssecretaris laat niemand in cyberspace helemaal onberoerd.

De buitenwacht heeft steeds meer kritiek op Theo de Twitteraar. In De Afspraak op Vrijdag gaf Rik Van Cauwelaert Francken een standje : ‘Ik vind dat Michel kordaat tegen zijn ministers en staatssecretarissen moet zeggen “blijf nu eens weg van Twitter”. Tenzij je een officiële boodschap hebt te melden, maar ga niet in gevechten op Twitter – doe dat niet‘. De opname van De Afspraak vond plaats op de hielen van een zoveelste twitter-relletje, waarin Francken een directeur van Vluchtelingenwerk Vlaanderen had toegebeten : ‘Jullie strijd leidt tot de ondergang. Of een burgeroorlog‘.

De linkerzijde eist al langer het virtuele vel van Francken. Figuren als Kristof Calvo of Joël De Ceulaer, overigens allebei zeer actief op Twitter, hekelen regelmatig de woordkeuze of de stijl van N-VA’ers zoals Francken. ‘Past niet voor een regeringslid’, lees je dan. Of : ‘moet zich leren beheersen’. De fatsoenrakkers, die zich vroeger vooral ter rechterzijde ophielden, zijn de laatste jaren van kant gewisseld. De hoeders van de goede smaak en de nette manieren zitten nu vooral op links, vanwaar ze als vanouds banbliksems afvuren op iedereen die een beetje uit de band springt.

Regentenmoraal

De ongepolijste tweets van Francken zijn een verademing. Eindelijk een politicus die buiten de lijntjes van de debatfiches kleurt. Die debatfiches zijn de laatste jaren vaste prik bij alle partijen. Uitgerekend Joël De Ceulaer heeft er een stokpaardje van gemaakt (al verwijt hij vooral N-VA het gebruik van debatfiches, terwijl alle partijen ze gebruiken, dezer dagen geen enkele partij meer dan sp.a – ‘de mensen’, ‘de straat’, ‘eerlijk’, ‘oneerlijk’, u herkent het wel). Dan is er eens een politicus die zijn voeten veegt aan debatfiches en strakke communicatielijnen : is het wéér niet goed.

Regeringsleden moeten zich niet beperken tot kleurloos geneuzel. Ze moeten ook niet – compleet tegen hun natuur of hun verleden in – vervellen tot keurige regenten die alleen in hoofse termen over hun dossiers praten. De hele politiek gaat kapot aan die ouderwetse zedenleer. Burgers vervreemden van hun volksvertegenwoordigers, net omdat ook jonge en frisse krachten gedwongen worden om dat bureaucratentaaltje te braken. De politiek verwordt natuurlijk tot een grijs allegaartje als alle politici zich moeten houden aan dezelfde rigide vormvereisten.

De critici van Francken moeten zichzelf eens de vraag stellen : hoeveel speelruimte wil je laten aan de populisten ? De extremisten van links en van rechts werpen zich graag – en met steeds meer succes ! – op als de enige echte vertegenwoordigers van het volk. Hun boude taal helpt daarbij. Terwijl ‘gewone’ politici gedwongen worden om alsmaar in diplomatieke bewoordingen te spreken, kunnen zij ‘de stem van het volk’ laten klinken. Het resultaat is dat zelfs een non-figuur als Donald Trump appeleert aan miljoenen, teleurgesteld in carrièrepolitici die hun taal niet meer spreken.

Let Theo be Theo

Francken moet vooral blijven tweeten. Hij dankt zijn succes in de peilingen aan zijn authenticiteit. Hij heeft de nodige geloofwaardigheid om een hoop Vlaamse stemmen uit het vaarwater van extreemrechts te houden. Het zou een drama zijn als Theo – ook hij – zijn twitteraccount zou uitbesteden aan zijn woordvoerster. De vreesachtige, onpersoonlijke en ongeïnteresseerde politici verraden zichzelf op Twitter allemaal met dezelfde zeven woorden : ‘Dit account wordt beheerd door mijn communicatieteam’. Zo zijn er al genoeg. Let Theo be Theo.

Laat de honden maar blaffen naar de karavaan. Er zijn ook criticasters die alleen maar bang zijn dat het ook echt aanslaat en dat de eigengereide tweets nog stemmen opleveren ook. Er zijn zelfs lafaards die staatssecretarissen willen muilkorven omdat ze dan geen weerwoord meer moeten vrezen. Ze dromen van een monddode boksbal waar ze dag in en dag uit op kunnen inbeuken, zonder dat ze ooit lik op stuk krijgen. Ze spreken over ‘stijl’, maar eigenlijk willen ze afrekenen met elke vorm van een eigen stijl.

Politici moeten mensen van vlees en bloed blijven. Misschien soms eens uit de bocht, maar liever het hart op de tong dan de billen stijf tegen elkaar. Laat het maar kletteren, laat het maar botsen. Liever een vent die duidelijk maakt waar hij voor staat dan zo’n schijnheilig paterke dat zich wentelt in wollig Wetstratees. We willen toch geen Vlaanderen waar carrièrejournalisten en andere kruideniers het laatste woord hebben over al het woordgebruik ? En als Theo toch op uw tere zieltje trapt : ontvolg hem, ontvriend hem. En val hem dan aan op wat hij zegt, niet hoe hij het zegt.

Foto’s (c) Gazet van Hove.