door Dominique Laridon – www.doorbraak.be

In het jaar 2016 werd Zwarte Piet formeel in de ban geslagen door de Linkse Kerk :

Een jaar lang heeft deBuren in stilte gewerkt aan een breed draagvlak voor een oplossing van een slepend probleem, dat vooral in Nederland tot heftige emoties leidde. (…) Met het Pietenpact wil deBuren tonen dat alternatieven mogelijk en haalbaar zijn, en dat daar een groeiend draagvlak voor is. Het pact pleit voor een Sinterklaasfeest zonder raciale stereotyperingen. Voor de rest is de invulling van het feest vrij : de Sint kiest lekker zelf of hij zonder of met pieten – roetveegpieten, regenboogpieten, ongeschminkte pieten – jong en oud komt verblijden. (Bron : De Standaard Online).

Let u vooral op “een groeiend draagvlak”. Bedoeld wordt : het Gemeenschapsonderwijs, het Katholiek Onderwijs, de Gezinsbond, Vlaamse kindertelevisiezenders en -producenten, jeugdtheaters en speelgoedketen Dreamland – samen met de eerste ondertekenaars van het zogenaamde ‘Pietenpact’. Het is een bijna komisch beeld : de onderwijspausen, de culturo’s, de speelgoedboeren en de TV-tovenaars zitten in een klein kringetje, geven elkaar gretig gelijk en zingen vrolijk in koor : “Wij zijn de samenleving”. Dat “groeiend draagvlak” situeert zich vooral in de eigen microkosmos van mensen die theaterwetenschappen of pedagogie gestudeerd hebben. Ze weten het best wat iedereen zou moeten eten, ze weten op welke kandidaten en partijen de rest van de wereld zou moeten stemmen, ze willen dat de Boekenbeurs ermee ophoudt en ze volgen elkaar allemaal op Twitter.

Wie heeft hier eigenlijk om gevraagd ? De discussie rond Zwarte Piet leefde amper in Vlaanderen – ondanks verwoede pogingen van de Abou Jahjah’s van deze wereld om de heisa ook in ons land te lanceren. Het Vlaams-Nederlands Huis deBuren, een instelling die zonder belastingsgeld niet kan overleven, is blijkbaar al een jaar bezig om de controverse te importeren. Ingebeelde trauma’s als bezigheidstherapie voor burgerlijk links. Ze wanen zichzelf waarschijnlijk moedige strijders tegen het racismespook, onverschrokken drakendoders – maar in realiteit vechten ze alleen maar tegen windmolens. Dit is dus de grote progressieve strijd voor de vooruitgang van onze samenleving : allerlei ongewenste woorden verbieden, quota’s bedenken en een jaar lang chicaneren over het kleurtje van een kindervriend.

Zwarte Piet kent dus een triestig einde : afgeschaft in een achterkamertje. Want sinds die vreselijke verzuring en verrechtsing, sinds het klootjesvolk ook allerhande malloten begint te verkiezen zonder goedkeuring van de goegemeente, heeft Links zich bedacht over de democratie. Je moet al die complexe en gevoelige dossiers toch niet voorleggen aan de brede bevolking – met al die racisten en ongeïnformeerde zwetsers. De Verlichte Voorhoede is weer helemaal terug. De Verlichte Voorhoede zal wel bepalen wat goed is voor het algemeen belang, volgens welke regels iedereen moet leven en welke nieuwe gedaante onze collectieve tradities moeten aannemen. De Verlichte Voorhoede zal de eigen superieure visie wel doordrukken, en ze hebben hiervoor het volledige media-apparaat ter hunner beschikking.

Maak uzelf maar geen illusies : Zwarte Piet is er geweest. Wie de beeldvorming op school, op TV en in middenveldorganisaties controleert, die zit aan alle knoppen van het kinderfeest. Zwarte Piet zal langzaam uitsterven. Ook dit stuk is slechts een achterhoedegevecht. De volledige Zwarte Piet wordt een aberratie die niet meer geduld wordt. Dat is namelijk, in de newspeak van verlicht links “een raciale stereotypering”. Versta : de oude Zwarte Piet was een racistische karikatuur en iedereen die er nog aan vasthoudt is een racistisch fossiel. ‘Zwart als roet’ was zogezegd een kaakslag voor elk gekleurd kindje en een pijnlijke herinnering aan het koloniale verleden. En durf vooral niet te zeggen dat gefrustreerde volwassenen hier van alles projecteren op onschuldige en onwetende kinderen, want dan bent u al zeker een fascist.

Er is één troost : ondertussen staat ook de Verlichte Voorhoede alweer met de billen bloot. Het Minderhedenforum weigert namelijk het Pietenpact te ondertekenen. De koepelorganisatie onder leiding van Wouter Van Bellingen wijst de ontkleuring van Zwarte Piet af wegens “niet vergaand genoeg“. Voor het Minderhedenforum moet Zwarte Piet niet gewoon veranderen, maar gewoon verdwijnen : “Niet alleen het raciale aspect is een probleem. Ook de term ‘zwarte piet’ en de duidelijke machtsverhouding tussen de blanke Sinterklaas en zijn gekleurde knechten past niet meer in onze hedendaagse samenleving“. Daar sta je dan, met je jaar van voorbereidende gesprekken, met je goede bedoelingen, met je morele superioriteit. Gaat allemaal niet ver genoeg. Zwarte Piet moet weg. En daarna ook de Sint zelf, die als bisschop immers een religieuze gezagsdrager is. Kán toch niet meer !

De liquidatie van Zwarte Piet is de uitwas van een zieke slachtoffercultuur. De herhauten van de verdraagzaamheid laten hun eigen onverdraagzaamheid zien. Vlaamse verlichte geesten, die zichzelf graag voorstellen als ruimdenkend, proberen de kaakslagallochtonen terwille te zijn – maar het zal toch nooit goed genoeg zijn. Uiteindelijk zullen we niet alleen Zwarte Piet, maar ook Witte Jan moeten afschaffen. De Vlaming zelf moet weg. De Vlaming is immers een racist, een imperialist, een onderdrukker, een navelstaarder – kortom, een slechte mens. De Wereldgeschiedenis is onze schuld, al het negatieve dat onze allochtone medeburgers overkomt is onze schuld en al dat vreselijke racisme is zeker en vast onze schuld. Knoop het dus allemaal goed in uw oren : al uw tradities zijn achterlijk, uw cultuur is achterlijk en u moet allemaal evolueren in de richting die slimme kosmopolieten voor u bepalen.

Maar dan wel komen wenen als “de onderbuik” van pure balorigheid een malloot tot in het Witte Huis stemt …

Foto’s : (c) Gazet van Hove