‘Waalse politici, vakbondsbonzen en medialui gruwen van een Vlaams asiel- en migratiebeleid.’
door Pieter Bauwens – www.doorbraak.be .
Het politieke circus rond het Syrische gezin uit Aleppo is al twee weken niet weg te branden uit de media. In een mededeling wil de Vlaamse Volksbeweging (V.V.B.) de discussie herleiden tot haar essentie. Ook in het dossier van asiel, migratie en inburgering komt het altijd op hetzelfde neer : de Belgische constructie maakt het onmogelijk om Vlaanderen het beleid te geven waar het voor gestemd heeft. De Vlaamse politici zouden dat ook eerlijk moeten bekennen, vindt de V.V.B.
Neen, een ferm optreden van Theo Francken ertoe zal leiden dat enkel nog zuivere politieke vluchtelingen zullen worden toegelaten. ‘De internationale druk om verblijfsrecht toe te kennen aan mensen die op de vlucht slaan voor extreme oorlogsomstandigheden is groot’. Anderzijds gelooft de VVB niet dat ‘alle gelukszoekers van het Midden-Oosten’ de Belgische ambassades en consulaten zullen bestormen om asiel in België aan te vragen, als de staatssecretaris toch een visum zou verstrekken aan het gezin. ‘Via een prejudiciële vraag aan het Europees Hof van Justitie wordt de discussie nu deels naar Europa verlegd, en het is goed dat Francken daar zijn hoop op vestigt en zijn evenknieën in andere Europese staten oproept om, samen met hem, hun conclusies over te maken aan het Hof.’
Twee keer verdeeld
Volgens de VVB toont de visumdiscussie aan dat België twee keer diep verdeeld is over immigratie en integratie. ‘Vooral Franstalige politici en media schreeuwen moord en brand over de harteloosheid en het autocratische optreden van Theo Francken.’ Maar de Vlaamse Volksbeweging ziet de kloof nog verdiepen : ‘door de kloof tussen politici en media enerzijds en de gewone man en vrouw in de straat anderzijds, of het nu Tom en Sofie zijn of Mathieu en Angélique zijn. Vooral in Wallonië is die kloof enorm. Verschillende peilingen maakten al duidelijk dat Mathieu en Angélique het beleid van Francken wél lusten, maar hun politici, vakbondsbonzen en medialui in Wallonië ervan gruwen.’
De VVB gaat nog verder in haar analyse van de rechterlijke uitspraken die tot de visumdiscussie hebben geleid : ‘Dat het een Franstalige rechter is die Vlaanderen wil tergen door het Belgische asielsysteem onwerkbaar te maken, zegt genoeg over de haat die bij sommigen leeft in het zuiden van het land over het ‘Vlaams bestuur van België’ sinds 2014.’
De conclusie voor de VVB is duidelijk : België wás onwerkbaar, ís het nog steeds, en zal het in de toekomst blijven. Hoe de N-VA ook haar best doet om een Vlaams beleid op te leggen aan Wallonië. De oorzaak van vele problemen, ook deze visumdiscussie, is communautair. Dat moet volgens de VVB meer benadrukt worden. ‘Het kan niet dat een duidelijk beleid onmogelijk wordt gemaakt omdat Vlaamse opvattingen gecriminaliseerd worden door Franstalig gemoraliseer, waarvan de enige beweegreden ressentiment is tegen een beleid dat goeddeels komaf heeft gemaakt met Franstalige verworvenheden van voornamelijk PS-signatuur (zoals laagdrempelige gezinshereniging en snel-belg-wet).’
De Vlaamse partijen mogen zich volgens de VVB niet langer verstoppen achter België. Zij dienen, omwille van de eerlijkheid tegenover hun Vlaamse kiezers, ‘ondubbelzinnig en consequent het verband te leggen tussen, enerzijds, juridische en politieke problemen wat betreft verblijfsrecht voor buitenlanders en, anderzijds, de onloochenbare communautaire verwijdering over gemeenschapsvorming, immigratie en inburgering.’
Foto’s © Gazet van Hove