door Veerle Wouters en Hendrik Vuye – www.doorbraak.be .

In België is elk debat over de monarchie taboe. Er heerst een nul-transparantie. Dit is altijd zo geweest en dit blijft ook zo onder de regering-Michel. Het deksel blijft op het potje, zelfs wanneer het potje stinkt van Laken tot Parijs.

De Franse kwaliteitskrant Le Monde brengt aan het licht dat Albert II maar al te graag de omstreden zakenman George Forrest in de adelstand had verheven. In België publiceert La Libre Belgique meerdere interessante stukken over dit gebeuren. Forrest zou zelfs 95.000 euro hebben gestort aan een tussenpersoon. De tussenpersoon is niemand minder dan Jean-François Etienne de Rosaies, medewerker van Frans president Nicolas Sarkozy.

Het verlenen van adellijke titels is nog steeds de privé-speeltuin van de koning. Het is een bevoegdheid waar de vorsten zich nauw bij betrokken voelen. Het nieuws dat Albert II persoonlijk aan minister van Buitenlandse Zaken Steven Vanackere (CD&V) zou gevraagd hebben om Forrest een adellijke titel te verschaffen, kan best waar zijn. George Forrest zelf ontkent in alle toonaarden. Hij stelt dat hij nooit iemand om een adellijke titel heeft gevraagd en er zeker niet heeft voor betaald.

Zijn titel van baron heeft Forest niet gekregen. Wel is hij in 2012 Commandeur geworden in de Leopoldsorde en in 2014 Grootofficier in de Kroonorde. Dit lijkt verdacht veel op een troostprijs.

Hierover ondervraagd door de V&W-fractie in de Kamer, bevestigt minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) ongewild enkele elementen. Hij antwoordt : ‘Twee feiten. Op vraag van de Belgische ambassadeur in Kinshasa werd in april 2012 het ereteken van commandeur in de Leopoldsorde toegekend aan de heer George Forrest, alsook een andere graad in 2014. Tijdens de sessie 2013-2014 van de Consultatieve Commissie voor het toekennen van de adellijke gunsten werd een dossier ingediend voor de heer Forrest. Ingediend, maar het werd niet weerhouden. Punt. Dat zijn de feiten.’

Reynders bevestigt dat er een dossier werd ingediend voor Forrest. Meer informatie geeft Reynders niet vrij. Wie heeft dit dossier ingediend ? Waarom is het afgewezen ? Is er een persoonlijke tussenkomst geweest van Albert II ? Op al deze vragen volgt geen antwoord. Het antwoord van Reynders getuigt opnieuw van nul-transparantie. In de zaak-Forrest ziet men door de bomen het bos niet meer. Reynders zal er hoogstpersoonlijk ook wel voor zorgen dat dit zo blijft. Punt. Dat zijn de feiten.

Het toekennen van adellijke titels en andere gunsten gebeurt onder de verantwoordelijkheid van de minister van Buitenlandse Zaken. Hij is hiervoor politiek verantwoordelijk voor de Kamer. Alleen is politieke verantwoordelijkheid in België een hol begrip. Zo hol zelfs, dat alle meerderheidspartijen – en dus ook de Vlaams-nationalisten – heel hard applaudisseren na dit non-antwoord van Reynders. Of hoe de Kamer zichzelf herleidt tot een applausmachine.

Op de vraag of Reynders en de regering-Michel bereid zijn om voortaan meer transparantie te brengen omtrent de hele procedure, volgt geen antwoord. Hoe slecht is het gesteld met een democratie als Kamerleden in de media meer antwoorden lezen dan ze in de Kamer krijgen wanneer ze hun controlerecht uitoefenen ?

Binnenkort is het weer zover. In aanloop naar 21 juli zullen enkele burgers in de adelstand worden verheven. Telkenmale er een nieuwe karrenvracht aan edellieden in het Belgisch staatsblad wordt gepubliceerd, bemerkt men ook dat het hof het toekennen van titels gebruikt om invloedrijke personen, bijvoorbeeld uit de academische wereld of uit het bedrijfsleven, aan zich te binden. Sommige academici en industriëlen zijn wel zeer gevoelig voor deze koninklijke gunst. Wiens titel men draagt, diens woord men spreekt, is dan vaak niet veraf.

In een moderne democratie zijn er alleen burgers, geen edellieden. Wat ons betreft gooit men die rommel van de adellijke titels best in de prullenmand. We hebben echt geen nood aan Belgische edellieden. We hebben wel nood aan ministers die in de Kamer antwoorden op vragen. Punt. Dat zijn de feiten.

foto’s © Gazet van Hove – coverfoto : Koninklijk Paleis Brussel.