Het Grondwettelijk Hof heeft eindelijk de knoop rond de Arco-waarborg doorgehakt. En de uitspraak is duidelijk : de staatswaarborg voor Arco is in strijd met de Grondwet. Kamerlid Peter Dedecker (N-VA), die het Arco-dossier vanaf het begin opvolgt en er zelfs een boek aan wijdde, rekent nu op Beweging.net, het voormalige ACW, om de centen op tafel te leggen.
De waarborgregeling voor de Arco-coöperanten gaat niet alleen in tegen de door België mee afgesloten Europese Verdragen inzake staatssteun, er is volgens het Grondwettelijk Hof ook sprake van “schending van het gelijkheidsbeginsel”. Met andere woorden : de Arco-waarborgregeling behandelt niet alle Belgen gelijk. Kamerlid Peter Dedecker stelde in 2014 reeds dat de regeling niet houdbaar zou zijn. “Om twee redenen”, stipt hij aan. “Ten eerste : omdat er sprake is van onrechtmatige staatssteun. En ten tweede : omdat de aandeelhouders van Dexia een ongelijke behandeling kregen. Het Grondwettelijk Hof bevestigt nu dus mijn argumenten.”
Gelijkheidsbeginsel geschonden
Concreet hadden de Arco-coöperanten een deelbewijs, of beter gezegd een aandeel, van de coöperatieve Arco. Die belegde op haar beurt het spaargeld van de coöperanten in aandelen van Dexia. Maar ook de leden van het pensioenfonds Ogeo Fund hadden – eveneens als ‘veilig’ verkochte – deelbewijzen van een organisatie die hun spaargeld belegde in aandelen van Dexia. “Waarom zou die eerste groep wel vergoed moeten worden door de belastingbetaler, maar de tweede niet ?”, werpt Dedecker op. “Alle Belgen zijn toch gelijk voor de Grondwet ? Dat is zonder meer een basisbeginsel van onze samenleving.”
Juridisch onaanvechtbare vergoeding
Voor Dedecker is het meer dan ooit duidelijk hoe het nu verder moet : De Arco-waarborg is dood en begraven. Belastinggeld rechtstreeks of onrechtstreeks uitkeren aan de Arco-coöperanten valt juridisch op geen enkele manier te verantwoorden en leidt alleen maar tot meer onzekerheid voor die aandeelhouders. “De Arco-slachtoffers hebben recht op een vergoeding die door niemand juridisch aangevochten kan worden. Dat is een vergoeding door de verantwoordelijke voor het hele debacle : het ACW”, besluit Dedecker.
