Onze aandachtige lezers herinneren zich ongetwijfeld de aanrandingen in 2016 tijdens de Sylvesternacht in Keulen en andere Duitse steden. Handtastelijke daders bleken steevast vluchtelingen te zijn, en beleidsvoerders probeerden dat feit volledig onder het tapijt te vegen.
De woede in Duitsland was bijzonder groot. In de nasleep daarvan, en als reactie op voortdurende verkrachtingen en zelfs moordpartijen op vrouwen in Duitsland, organiseerden enkele vrouwen einde februari 2018 een betoging in Berlijn om aandacht te vragen voor deze problematiek en om vooral aan te dringen op maatregelen om dit (seksueel en ander) geweld te doen stoppen. Trekker van de betoging is Leyla Bilge, een Koerdische vrouw die zich tot het christendom bekeerde. Meer dan 1.000 moedigen trotseerden de bittere koude om op straat luid te verkondigen : “Wir sind kein Freiwild ! Nirgendwo !” (Wij zijn geen loslopend wild, nergens !)
Geen tolerantie bij links !
De betoging had plaats in Kreuzberg. Maar dat was buiten extreemlinks gerekend ! De betogende vrouwen werd van bij de aanvang van de betoging getrakteerd op geroep en getier : “faschos”, “nazi”. Voor Antifa ging het om een racistische betoging, die onder het mom van feminisme verwerpelijke, rechtse ideeën verspreidde. Blijkbaar hadden de linkse tegenbetogers over het hoofd gezien dat de Libanees-Duitse filmregisseur Imad Karim een korte toespraak hield om de betogers een hart onder de riem te steken.
De linkse blokkade, die niet was toegelaten, werd door massaal aanwezige politieagenten niet uit elkaar gedreven. Met luidsprekers probeerde de politie de linksradicale tegenbetogers aan te manen de blokkade op te geven – met weinig succes.
Links tegen vrouwen ?
Bijzonder merkwaardig, dat dit in Duitsland kan gebeuren zonder dat links – van burgerlijk links tot en met de weldenkende linkse elite, inbegrepen de feministische verenigingen – dit heeft laten gebeuren zonder Antifa zwaar te kapittelen. Men krijgt stilaan de indruk dat feminisme ‘goed’ is zolang er maar geen standpunten ingenomen worden tegen het geweld van migranten. Maar het kan nog erger : zogenaamde gerespecteerde linkse politici als Hakan Tas (Die Linke) en parlementslid Katrin Schmidberger (Die Grünen) deden naarstig mee aan de tegenbetoging. Mogen wij dan ervan uitgaan dat zij de groepsverkrachtingen door migranten op Duitse en andere vrouwen goedkeuren ?
Een vreedzame vrouwenbetoging tegen geweld : wie kan daar nu iets tegen hebben ? Maar mevrouw Bilge, de Koerdische organisatrice, blijkt lid te zijn van de rechtse Alternative für Deutschland. Moeten vrouwenrechten dan opeens een stuk minder worden verdedigd als de vraag van rechts komt ? Links komt opnieuw bijzonder hypocriet uit de hoek.
Piet van Nieuwvliet
© ’t Pallieterke – Foto’s © Gazet van Hove.
