Open brief aan de heer Pol Goossens oud-strijder van mei 68

www.doorbraak.be – door Francis van den Eynde .

Geachte heer Goossens

Bijna vergeten acteurs zijn vaak geneigd het steeds weer te hebben over de eenmalige glansrol die ze ooit hebben mogen spelen. Ik neem u dus niet kwalijk dat u naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van de strijd voor ‘Leuven Vlaams’ en/of ‘mei 68’ er in allerlei opiniestukken aan herinnert dat u een van de centrale figuren hiervan bent geweest. Ik verwijt u ook niet dat de herinneringen die u ophaalt bijzonder subjectief gekleurd zijn. Van iemand die nauw bij de zaak betrokken was, kan geen objectiviteit worden verwacht. U moet echter niet gaan overdrijven. De geschiedenis heeft haar rechten.

Manipulatie

Door uw manipulatie en verdraaiing van de feiten treedt u die met de voeten en het is des te erger dat Jo Tollebeek, gebruik makend van zijn gezag als decaan van de faculteit letteren (KUL), in De Standaard (10 april 2018) uw verhaaltjes omtrent ‘Leuven Vlaams’ ex cathedra bevestigt (Ex cathedra : was dit niet iets waartegen de contestatiebeweging van mei 68 fel van leer trok ?)

Ook Ivan De Vadder vond het nodig om uw lezing der feiten te gebruiken voor zijn column in de zeer Vlaamsvijandige Le Soir en dan nog onder de titel ’

Le N-VA a falsifié l’ histoire du Leuven Vlaams

Le N-VA a falsifié l’ histoire du Leuven Vlaams’. Ik dacht dat de journalisten van de openbare omroep zich conform hun reglement op politiek vlak discreet moesten opstellen,maar misschien is dit niet van toepassing wanneer het er op aan komt het Vlaams nationalisme in een verkeerd daglicht te stellen…. Wat er ook van zij, het spreekt vanzelf dat een stuk van dit allooi een ideaal middel is om de vooringenomenheid van de Franstaligen t.o.v. al wat Vlaamsgezind is stevig te versterken. Hoog tijd dus om een aantal van uw beweringen recht te zetten.

 

Studio 100

Met de typische arrogantie die u eigen is, decreteerde u in De Standaard (8 april 2018) dat de overwinning die de Vlaamse beweging in ‘68 haalde door de verhuis van Leuven Frans af te dwingen, in de emancipatiegeschiedenis van Vlaanderen best vergeleken kan worden met Flanders Classics, Studio 100 en Samson & Gert. De zogenaamd sociaal bekommerde Pol Goossens is blijkbaar vergeten dat de strijd omtrent Leuven gevoerd werd tegen een Franstalige burgerlijke bovenlaag in Vlaanderen die al sinds de negentiende eeuw met misprijzen op het ‘Vlaams’ neerkeek (professor Louis Vos in DS van 11 april 2018). Het kan natuurlijk dat u dit niet meer erg vindt, omdat u tegenwoordig in hetzelfde bedje ziek bent. Want, geef toe, de minachting voor al wat onze Vlaamse identiteit betreft, druipt zo van uw teksten af.

U ziet overigens ook over het hoofd dat de Vlaamse overwinning van ‘68 consequenties inhield die veel verder reikten dan het definitief veilig stellen van het Vlaams karakter van de stad aan de Dijle en haar omgeving. De drie traditionele partijen die sinds mensenheugenis unitaire bolwerken waren, vielen t.g.v. de toen ontstane crisis, de een na de andere in twee stukken uiteen. Op de in Vlaanderen weinig betekende communistische PVDA na, bestaan er sindsdien geen Belgische politieke partijen meer, alleen nog Vlaamse en Franstalige. Het belgicisme van Kristof Calvo en van zijn partij ten spijt, is dit zelfs bij de zogenaamde ecologisten het geval. Ecolo en Groen zijn en blijven onafhankelijk van mekaar. De federalisering van België is het rechtstreeks gevolg van die splitsing, maar het staat u natuurlijk vrij om die met Samson en Gert te blijven vergelijken.

Mandement

Hoogleraar Tollebeek bakt het zo mogelijk nog bruiner. In een commentaar op een opiniestuk van u, had hij het in De Standaard (10 april 2018) o.m. over het mandement van 13 mei ’66 waarin de Belgische bisschoppen bevestigden dat ondanks de aanhoudende Vlaams agitatie de Leuvense universiteit één en ondeelbaar zou blijven en beweert hij doodleuk dat de revolte die hierdoor werd veroorzaakt, niet zo zeer met de inhoud van die beslissing te maken had, dan wel met wat hij noemt de ‘martiale stijl’ waarin ze werd opgesteld. Het ging volgens hem dus meer om een protest tegen de autoritaire toon van de prelaten dan om ‘Leuven Vlaams’.

le très grand Bruxelles de l’avenir

Mag ik er de decaan aan herinneren dat de tweede revolte, deze van januari 68, die uiteindelijk tot de overwinning leidde, uitgelokt werd door een soort manifest van Acapsul (de vereniging van het academisch personeel van Leuven Frans) waarin niet alleen voor de eenheid van de universiteit werd opgekomen maar ook geëist werd dat een groot stuk van Vlaams Brabant tweetalig zou worden. Namelijk een driehoek tussen Leuven, Waver en Sint- Lambrechts- Woluwe. Dat zou dan ‘le très grand Bruxelles de l’avenir’ worden. Zou dat document ook door de bisschoppen in ‘martiale stijl’ opgesteld zijn geweest ? Conclusie : de decaan probeert ons wat op de mouw te spelden.

Er is niets verkeerd met ‘Walen buiten’.

‘Walen buiten’ staat volgens u gelijk met het Juden rauss uit het Derde Rijk

Maar het is pas wanneer u het hebt over de toen vaak gescandeerde slogan ‘Walen buiten’ dat u helemaal uit de bol gaat. U wordt dan als het ware hysterisch. U hebt het over een ‘obscene kreet, een inconvenient truth die met de medeplichtigheid van de Vlaamse beweging uit de geschiedenis werd weggepoetst’. ‘Walen buiten’ staat volgens u gelijk met het Juden rauss uit het Derde Rijk. U vindt het zelfs nodig eraan te herinneren dat er nauwelijks 23 jaar liggen tussen de bevrijding van het vernietigingskamp van Auschwitz en het jaar 1968 toen het ‘Walen buiten’ regelmatig in betogingen geroepen werd.

U slaagt er zelfs in uzelf tegen te spreken want u beklemtoont onmiddellijk daarna dat u er prat op gaat dat die slogan vanaf januari 68 in Leuven niet meer te horen was (wat trouwens helemaal niet klopt. Hij werd tijdens elke zogenaamde ‘avondwandeling’ [1]gezongen op de melodie van de sirenes van de politievoertuigen die voor de ordehandhaving werden ingezet). Uw hierboven aangehaalde vergelijkingen met het nazisme zijn overigens dermate van de pot gerukt en overdreven dat ik het de moeite niet vind om ze te weerleggen. Ik wil er echter wel uw aandacht op vestigen dat die door u zo vermaledijde slogan rechtstreeks geïnspireerd werd door deze die toen al sinds enkele jaren regelmatig in linkse Vietnam betogingen te horen was : Yankee go home. In uw logica stappend zou ik nu moeten stellen dat deze ‘ obscene kreet’ gelijk staat met het Juden rauss uit de tijd van het nationaalsocialisme en dat het totaal onfatsoenlijk is dat die al rond 1964 werd gescandeerd, nog geen twintig jaar na de bevrijding van de concentratiekampen. Ik zou hier zelfs kunnen aan toe voegen dat het een ware schande is dat links sindsdien zelfs nooit de moeite gedaan heeft om deze ‘inconvenient truth weg te poetsen’. Ik zal dat niet doen want ik wens u in de verkoop van nonsens geen concurrentie aan te doen.

 

Tenslotte dit nog ‘Walen buiten’ betekende niets meer en niets minder dan ‘Leuven Vlaams’. Er was dus niets fout aan die slogan. Hij was niet helemaal niet obsceen, hij was bevrijdend (Prof. Louis Vos in DS 11 april 2018).

[1] Zo werden de betogingen genoemd die in die woelige periode elke avond na tweeëntwintig uur in Leuven plaats vonden.

Foto’s (c) Gazet van Hove.