Jean-Marie Dedecker : ‘Ik wil geen generatie die gedeprimeerd is door de klimaatreligie’

Ik behoor niet tot de fossiele lobby die de toerekeningsvatbaarheid van de boodschapper tracht te ridiculiseren, ook als is het een stampvoetende tiener die met stoom uit de oren de massa bespeelt. Ik behoor wel tot een minderheid van grootvaders die een zwaar autistisch kind onder zijn nakomelingen heeft. Ik sluit me – bij uitzondering – aan bij de commentaar van de Russische autocraat Vladimir Poetin die ‘Greta Thunberg goed en oprecht vindt, maar dat volwassenen er alles moeten aan doen om kinderen en teeners niet in extreme situaties te brengen en dat we hen moeten beschermen tegen overmatige emoties die de persoonlijkheid van kinderen niet kunnen verdragen en vernietigen’.

Klimaatenquête

De OVDS, de lerarenorganisatie Oproep voor een Democratische School, deed een klimaatenquête bij 3.259 leerlingen. Ze kwam tot de onthutsende vaststelling dat amper 13% van de 17- en 18-jarige spijbelende beugelbekjes het gepropageerde mechanisme van de klimaatopwarming kent. Negen op de tien zijn quasi klimaat-analfabeet. Tien procent gelooft zelfs dat steenkool een hernieuwbare energiebron is. Bij de jongere vitabishummeltjes ligt de klimaatkennis zelfs onder de graad van debiliteit. Zes op de tien gelooft zelfs dat kerncentrales grote hoeveelheden CO₂uitstoten.

In plaats van hun leerlingen als roeptoetertjes de straat op te sturen zouden ze hen beter bij de les houden. Ze zouden die verwarde docent sociaal werk van de Karel de Grote Hogeschool in Antwerpen, die in ruil voor vergaand klimaat-engagement aan zijn discipelen de examenvragen op voorhand wilde geven om te slagen in zijn vak, kunnen doorsturen om besmetting te voorkomen. De klimaatkolder in de kop. Voor dergelijke lui zijn er instituten opgericht waar mensen verblijven die denken dat ze Napoleon zijn. Net als voor klimaat-inquisiteurs en moraalgieren als Ramsey Nasr die vinden dat klimaat-ontkenners in de gevangenis thuis horen. Veranderingen in het klimaat ontkennen doet nagenoeg niemand, alleen stellen sommigen zich vragen bij de grootte van de invloed van de mens, dezen worden dan stigmatiserend klimaat-negationisten of -ketters geheten.

Pensée unique

Onze leraars natuur- en scheikunde zouden hun discipelen beter kunnen leren dat er naast de alarmerende wetenschappelijke pensée unique van Greta & Co ook natuurkundigen (zelfs van het IPCC) bestaan die beweren dat het klimaat chaotisch, niet lineair en dynamisch is, dat het CO2-gehalte in de atmosfeer amper 0,04 % is, en dat de hoeveelheid daarvan, dat uitgestoten wordt door de mens, ongeveer 5% bedraagt of nauwelijks 0,0002% (cero, cero, cero, cero, dos). Dat de temperatuur van de atmosfeer lineair afneemt met de toenemende hoogte, the adiabatic laps rate. Dat een hoger elementair volumetje atmosfeer, waaronder CO₂, steeds kouder is dan een zich iets lager bevindend elementair volumetje, en dus kouder dan het aardoppervlak. Dat de tweede wet van de thermodynamica beschrijft dat warmte, ook in de vorm van straling, steeds stroomt van een object met een hogere temperatuur naar een object met lagere temperatuur, en dat een hoger gelegen en per definitie kouder elementair volumetje atmosfeer, met daarin CO₂, de aarde derhalve niet zou kunnen opwarmen.

Japanse en Finse wetenschappers zoals Jyrki Kauppinen en Peka Malmi, evnals de NASA-klimaatwetenschapper Rex Flemming beweren dat kosmische stralen zorgen voor lage wolken en klimaatopwarming. Of CO₂  heeft zoveel te maken met de klimaatverandering als een ooievaar met de geboorte van kinderen. Dat water, zonlicht en CO₂ noodzakelijk zijn voor het leven op aarde en dat het leven stopt als je één van de drie wegneemt. Dat elke plant sterft als het CO₂-gehalte daalt onder de 0,016%. Dat de aarde de laatste decennia vergroend is door de toename van CO_2, enzovoort.

Of die wetenschappers gelijk hebben of niet, weet ik niet, want ze worden in de media gemuilkorfd en uitgesloten van elk debat. In de lessen biologie zouden de studenten kunnen leren dat er in het Eemien, zo’n 120.000 geleden, al ijsberen op de pool rondliepen en het overleefd hebben zonder ingesmeerd te zijn met Nivea, niettegenstaande het er toen vijf graden warmer was dan vandaag. Of dat het Groot Barrièrerif in Australië nu sterk slinkt, maar volgens Nature Geoscience al drie keer een doodstrijd overleefde. Tussen 17.000 en 10.000 jaar geleden zou het al drie keer uitgestorven zijn maar het wist zich evenveel keren te herstellen. Eventjes navragen bij de Australische professor Peter Ridd van de James Cook University.

Economische wetmatigheden

Onze leraars economie zouden hun studenten kunnen leren dat we ons energiebeleid niet moeten laten leiden door de CO₂-hysterie maar door gezond verstand en economische wetmatigheden. Voor de redding van onze blauwe planeet zou er volgens de stelling van het IPCC 122 triljoen dollar nodig zijn. Dit is 44 keer het totale bbp van de wereld, en een gigantische welvaartsvernietiging om een reductie van een onzekere paar graden Celsius te bekomen, want de zon regelt de thermostaat van onze planeet.

Sommigen zien er zelfs een samenzwering in zoals dr. Tim Ball in zijn boek Human Caused Global Warming. ‘Het klimaat is een grote leugen en bedrog dat misbruikt wordt om het kapitalisme dat ons de laatste 100 jaar welvaart bracht, te vervangen door een wereldwijd socialistisch systeem. Tezelfdertijd wil men ook de wereldbevolking reduceren en op deze wijze hoopt men de welvaart over de wereld te herverdelen. ‘Een bedenking die hout snijdt als je de doodsreutels van de klimaatactivisten hoort. Friends of the Earth vindt dat ons energieverbruik niet hoger mag ligger dan dat van een gemiddelde inwoner van India. Christopher Manes en John Davis van Earth First vinden dat de uitroeiing van het menselijk ras niet alleen onvermijdbaar maar ook een goede zaak is. En de klimaatjunks van Extinction Rebellion gedragen zich als de nieuwe stoottroepen van de Indignados. Hun stichter, de Brit Roger Hallam vindt zelfs dat de democratie moet vervangen worden door een ‘ecodictatuur’.

Geschiedenis

Onze leraars geschiedenis zouden hun pupillen de historie van de klimaat- en zeespiegelschommelingen kunnen bijbrengen. Ze hoeven geen 6000 jaar terug te gaan naar het warme klimaat-optimum van het Holoceen toen de gletsjers in de Alpen kleiner waren dan vandaag. Een 2000 jaar terug naar de warme Romeinse tijd (gevolgd door de koude jaren zonder zon 535-536 na Chr.) is al voldoende, of enkele honderden naar de Middeleeuwse Warme Periode. Bijvoorbeeld naar 1276, 1277, 1303 en 1304, 1394 of het grote zonnejaar 1540 toen het in Bazel amper tien dagen regende op tien maanden, toen niet alleen de Donau maar ook de Rijn droog stond in Keulen en de Seine in Parijs. Toen heidebranden hongersnoden veroorzaakten en watermolens stil vielen. De enige fabrieksschouwen toen waren de rookpijpjes van de hoefsmeden, en karren werden getrokken door ezels.

Onze tieners zouden de zeespiegelcurve over de laatste 1500 jaar van de Duitse geoloog Karl-Ernst Behre kunnen bestuderen, of die van Jacobus Hofstede van het Ministerium für Energiewende. Zijn zeespiegelcurve volgt die van de Alpiene gletsjers, en stijgt ongeveer 23 centimeter per eeuw in de aanloop naar de Middeleeuwse Warme Periode tussen de jaren 700 en 1200, daalt dan 50 cm tot het dieptepunt van de Kleine IJstijd tussen 1550 en 1850, en stijgt sindsdien opnieuw, nu we uit de Kleine IJstijd omhoog krabbelen. Klimaat is een cyclisch fenomeen. Richard Lindzen, prof. meteorologie aan de Massachusetts Institute of Technology (MIT) schreef dat klimaatmodellen die temperaturen en zeeniveaus verbinden uiterst onbetrouwbaar zijn en dat de relatie tussen CO₂en opwarming helemaal niet stabiel is. Hij was één van de pijlers van het IPCC maar verliet die deugelite omdat zijn wetenschappelijke conclusies voor politieke doelen werden misbruikt.

Apocalyps

Het is de taak van het onderwijs om kinderen op te voeden tot kritische geesten in plaats van hun vleugels te kortwieken en hun beugelbekjes aan te draaien tot groene papegaaien. We hebben geen nood aan een generatie die gedeprimeerd is door de donderpreken van de klimaatreligie. How dare you !

In zijn nieuwste boek Geen blad voor de mond kan u meer bijdragen lezen van Jean-Marie Dedecker over klimaat en onderwijs. Het boek is ook verkrijgbaar in onze webwinkel.