Onze werkgroepen ‘Geschiedenis & Identiteit’ en ‘Nederlands’ kwamen reeds eerder in ons ledenblad Grondvest aan bod.
Maar ook de werkgroep #WVS, die verder ons Witboek Vlaamse Staatsvorming uitwerkt, wacht tijdens de volgende maanden een druk programma.
Professor Bart Maddens schreef het nog, eind maart, in het elektronische blad Doorbraak: ‘Separatisten zullen er nooit echt bij horen’.
Aanleiding was de vorming van de ‘Tous ensemble’- regering met verregaande volmachten, alias de Grote Nationale Unie, maar dan zonder flaminganten.
Professor Maddens toonde aan dat het nooit anders geweest is.
We zijn dan wel enige vorm van, al dan niet letterlijke, ‘social distancing’ gewoon, zoals Bart Maddens het schrijft : het ‘totalitaire sfeertje’ dat nu heerst ‘waarbij elke vorm van kritiek op de uitsluiting van de Vlaams-nationalisten als inciviek wordt beschouwd’ (ibidem), in combinatie met steeds verder uitgeholde grondrechten, moet ons bij de les houden. Als Vlaams-nationalisten weten wij immers beter dan wie ook waar dit kan toe leiden.
Wij zullen er nooit bij horen – zo veel is duidelijk – en eigenlijk wil een rechtgeaard Vlaams-nationalist dat ook niet. Dat is ons doel niet en het mag, het kan dan ook onze ambitie niet zijn.
De restregering uit de Wetstraat gaat inmiddels verder ruziemakend door wat haar nog overblijft aan leven. Ze probeert zich daarbij te verstoppen achter deskundigen, waarop ze hoopt desnoods ook het eigen wanbeleid te kunnen afwentelen. Omdat die in haar plaats zouden beslissen. Wat, in een democratie, niet kan en al zeker niet de bedoeling is.
Deskundigen doen er dan ook goed aan om hun louter adviserende rol te benadrukken en zich te distantiëren van de regering door de politici zélf voor hun verantwoordelijkheid te plaatsen.
Zelfs de interne chaos ook effectief intern houden lukt hoe langer hoe minder voor de federale regering. Getuige daarvan het lamentabele schouwspel na de ‘Nationale Veiligheidsraad’ van 15 april. Waarbij de ‘première’, midden in haar Nederlandse (of wat daar moet voor doorgaan) voorleesoefening, tijdens de persconferentie die onmiddellijk volgde op de vergadering, reeds werd tegengesproken door collega-politici op sociale media.
De beslissingen die mevrouw Wilmès voorlas zouden nochtans uit ‘consensus’ die heerst in de Nationale Veiligheidsraad opgeborreld zijn.
Ze waren wel een aanfluiting van de Vlaamse bevoegdheden. Wouter Beke stelde terecht dat Vlaanderen beslist.
En ook al wordt, de dag nadien, ijverig gepoogd om de plooien glad te strijken, de ‘foute’ communicatie te duiden en al lijkt niemand nog te weten wie aan de oorsprong zou kunnen gelegen hebben van de kakofonie, het vertrouwen is, nogmaals, helemaal en meer dan ooit zoek.
Het federale land, en de daarbij haast als een epitheton ornans horende ‘consensus’, bestaat de facto alleen nog op papier. Dat weten wij al langer. Van zodra de Vlamingen zullen stoppen met toegeven, want daar komt de federale één-richtings-consensus eigenlijk op neer, springt het. Binnen 3 maanden, binnen 6 maanden, in 2024 breekt wellicht een nieuw momentum aan met een Vlaamse meerderheid die voluit kan gaan voor onafhankelijkheid.
Om dat momentum deze keer niet te laten voorbijgaan, het hele proces levendig te houden en tot een goed einde te brengen zijn wij maar beter goed voorbereid. Dat bewerkstelligen, daarvoor draagvlak maken en behouden, is de rol die is weggelegd voor de VVB én, meer specifiek, voor de werkgroep rond het Witboek Vlaamse Staatsvorming.
Net voor de Grote Nationale Unie het veralgemeend quasi-huisarrest afkondigde, en het virus in alle hevigheid losbarstte, begon de krant De Tijd met een wekelijkse artikelenreeks over ‘Een oplossing voor België’. Bij de VVB weten wij, al langer dan vandaag, welke die oplossing is. Maar de weg er naar toe is nog geplaveid met heel wat discussiepunten.
In de krant kwamen alvast een aantal nuttige denkpistes aan bod. Het kan geen kwaad indien ook de VVB over deze punten een argumentarium opbouwt want vroeg of laat worden ook wij er mee geconfronteerd. Bij wijze van voorbeeld :
– Uiteraard is separatisme geen ‘mérule’, een alles vernietigende huiszwam die het debat verlamt, zoals professor Uyttendaele beweert (De Tijd 14 maart 2020). Wel integendeel. Onze staatsstructuur werkt niet meer, het systeem is op, het is aan vernieuwing toe en ons voorstel is niet per se fout omdat het separatisme tot gevolg heeft. Maar hoe beantwoorden wij het argument dat dit fenomeen een gevolg is van de vertrouwenscrisis tegenover de politiek als breder fenomeen dat alle westerse democratieën teistert – en dus niets zou te maken hebben met de bestaande federale staatsstructuur – en hoe zullen wij daar in een onafhankelijk Vlaanderen aan tegemoet komen ?
– Vroeger was er meer geld en konden daardoor makkelijker akkoorden gesloten worden. Ook de scheiding van Vlaanderen en Wallonië zal het voorwerp van een akkoord moeten uitmaken. Onder druk van extremen zijn partijen echter minder dan ooit geneigd tot toegevingen. Bovendien is er steeds minder toenadering tussen partijen, toenadering die nochtans de deuren opent en het pad effent waardoor een onderhandeling wordt mogelijk gemaakt. Hoe moet het dan ? Hoe kan daaraan verholpen worden en is dat wel écht nodig ?
– Wat kunnen twee verschillende samenlevingen, met verschillende electoraten, nog samen doen, samen betalen, en is dat wel opportuun en nodig in een Europese context waarbinnen al heel wat bevoegdheden werden overgedragen ? Welke meerwaarde biedt confederalisme écht voor Vlaanderen ?
– Wat doen we met Brussel ?
– Wat met de sociale zekerheid ? Hoe kan je Wallonië er toe brengen om in te stemmen met een voorstel dat een verarming inhoudt voor het land gedurende de eerstvolgende 30 jaren ?
– Zal Vlaanderen, eenmaal onafhankelijk, erkend worden door de internationale gemeenschap ?
Deze en andere vragen leveren voldoende stof voor onze werkgroep om tijdens de volgende maanden verder te bouwen aan ons project !
Geïnteresseerden kunnen zich melden bij het secretariaat via het e-adres ‘secretariaat@vvb.org’ .
Het Witboek Vlaamse Staatsvorming kan verkregen worden in onze webwinkel of gratis worden opgeladen vanop onze webstek.
Foto’s (c) Gazet van Hove.