Vlaamse partijen moeten een vuist leren maken

Sophie Wilmès had onze uitleg van vorige week dat Vlaanderen instaat voor 85% van de Belgische export waarschijnlijk verkeerd begrepen en besloot prompt de volledige persconferentie voor 85% in het Frans af te ratelen.

Wie is Sophie Wilmès ?

Jullie zullen zich afvragen : wie is nu die Sophie Wilmès ? Toevallig ken ik haar uit een vorig leven in de faciliteitengemeente Sint-Genesius-Rode alwaar ze met haar Union des Francophones, voor zover dat nog mogelijk was, de disciplines Fransdolheid en Vlamingenhaat naar een ongekend niveau heeft getild. Vraag dat maar aan Geertrui Windels, beter bekend als mevrouw Herman Van Rompuy en destijds collega schepen van Wilmès: ‘De Nederlandstalige cultuurraad werd niet langer erkend als adviesorgaan en verloor zijn subsidies, terwijl er wel 15.000 euro gevonden werd voor een campagne waarin de inwoners (tegen de vigerende wetgeving in) werden opgeroepen zich als Franstalig te registreren.’

Daar dankt Wilmès haar overstap naar en opgang binnen de MR aan. Haar aanhang dankt ze aan haar echtgenoot, directeur van JC Decaux – Dewez Billboard die talloze gigantische reclamepanelen in dit land heeft opgehangen. Electoraal goud in verkiezingstijden.

Het grote publiek kan Wilmès ook kennen als het lelijkste eendje in de regering-Michel die voor het totaal mismeesteren van de begroting beloond werd met het premierschap van het voorlopig bewind en na de staatsgreep met het secretariaat van de eenpartijstaat of virocratie. Alleen een naïeveling kan dus verbaasd zijn na het bloederige debacle van vrijdag.

Le Flamand de service

Wat hier, naast de stuitende onbekwaamheid, nog is opgevallen, is de manier waarop ze achtereenvolgens het woord gaf aan de ministerpresidenten. Elio Di Rupo werd met alle egards het woord verleend in de stijl van : ‘Elio, wil jij nu zo vriendelijk zijn om uw expertise ter beschikking te stellen en ons verder toelichting te geven ?’

Toen Elio in z’n gekende stijl eindelijk uitgepalaverd was, blafte ze kortaf één woord ‘Jan’ naar Jan Jambon, waarop die, zich nota bene eerst nog verantwoordend dat hij in het Nederlands verder ging, aan het woord gelaten werd.

Het kan zijn dat dit bevel onverwacht kwam en sterke Jan uit z’n rol viel, ik begrijp dat hij uitgehongerd was, moe vergaderd, totaal in slaap gewiegd door drie uur Powerpoint presentatie, maar hij zit daar tot nader order als hoogste vertegenwoordiger van de Vlaamse Gemeenschap. Als Wilmès hem commandeert, dan vernedert zij de instelling waar hij voor staat. Als zij er niet in slaagt professioneel en zonder manifeste fouten te communiceren, dan vuurt zij als coronaspuugster haar gif af op de tallozen die haar boodschap niet begrijpen. Indien zij in Vlaanderen maatregelen blijft opdringen die eerder op Waalse leest zijn geschoeid, dan vernietigt zij de economie en berokkent ons moeilijk herstelbaar concurrentieel nadeel ten opzichte van andere regio’s en landen.

Uniform

Het is Wilmès ideologie om de verschillen tussen de landsdelen te negeren. Vandaar dat er urenlang en met alle middelen werd gemanipuleerd en gesleurd aan een uniforme aanpak. De scholen in Vlaanderen mogen geen dag eerder en zeker niet ruimer openen dan in andere delen van het land, Vlaamse mondmaskerbedrijven wachten eindeloos op federale erkenning, medische dienstverleners worden in het ongemaskerde gezicht uitgelachen, …

Naar verluidt werd er zelfs langer gepleit voor versoepelde ramadansamenscholingen (cfr. de door de PS aan Le Soir gelekte nota) dan voor zelfstandige winkeluitbaters. Net als er twee democratieën zijn, zijn er ook twee economieën, die elk een exit plan op maat vereisen. Daarom een advies op maat.

It’s the economy, stupid !

Aan Jan Jambon: Je zit daar niet als haar onderdaan. Hier kan je het verschil maken. Wijs haar terecht in de Veiligheidsraad, desnoods life op tv. Moederdag een week uitstellen is een beslissing die je echt wel alleen mag nemen. Maar nu ging ze er in De Zevende Dag enkel mee akkoord nadat ze er zeker van was dat haar gidsland Frankrijk dezelfde beslissing nam.

Bien joué van de MR om met amper 7% van de stemmen de premier, de helft van de ministers, de Europees president, de Europees commissaris, de gouverneur van de Nationale Bank, etc te leveren. Mag de N-VA, als grootste partij van het land, het zich dan veroorloven om toch een paar Vlaamse accenten te leggen in het exit plan ? De economie en de andere landsgedeelten kunnen er maar wel bij varen.

Personencultus

Je kan niet de geit en de kool blijven sparen. Sta aan de juiste kans van de geschiedenis. Als je het niet voor confederalisme of een onafhankelijk Vlaanderen kan doen, doe het dan voor de economie. Zo niet zal er bij een volgende pandemie zelfs niet over gedroomd hoeven te worden om de handel plat te leggen en zullen de virologen met het schaamrood op de wangen in hun kot of beter in hun lab moeten blijven. Tenzij sommigen onder hen, dankzij een ongeziene personencultus, dan al minister zijn.