HOE MAAKT EEN STAAT MISBRUIK VAN EEN VIRUS

Het coronavirus slaat over de hele wereld hard toe, waarbij de wijze om de pandemie min of meer gecontroleerd te lijf te gaan verschilt van de ene staat tot de andere. Niet alleen in ons land fronsen mensen de wenkbrauwen bij sommige maatregelen die de regering neemt om het coronavirus te bestrijden. In de reguliere pers las u ongetwijfeld al verhalen over Hongarije. Wij richten onze blik op het Iberisch schiereiland, de favoriete vakantiebestemming van vele Vlamingen.

❯ In Spanje lijkt sinds kort het allerergste achter de rug, hoewel er nog steeds geen echte duidelijkheid bestaat over de cijfers. Deze week nog verscheen in het Spaanse staatsblad een wet over de correcte (lees : toegelaten) manier van tellen van de overlijdens. Met als doel, zo meent de Catalaanse pers (nacional.cat, 17 april 2020) om het echte aantal doden te minimaliseren. Dat terwijl de opsluitingsmaatregelen pas werden versoepeld en sedert 13 april, over het hele land, het werk opnieuw werd hervat. Tot groot protest van vele autonome deelgebieden, waaronder Catalonië. Maar dat mocht niet baten.

Even zag het er in Spanje bijzonder slecht uit. Beelden uit ziekenhuizen doken op waarbij patiënten in gangen, op een laken, naast een zuurstoffles op de grond lagen. Volgens toen gepubliceerde cijfers (El Nacional.cat – 24 maart 2020) zou de situatie, in het hele land, ook in Catalonië, slechter zijn dan in Lombardije. Dat spreekt tot eenieders verbeelding.

Hoe het zo ver kwam ? In tegenstelling tot elders kon men de crisis zien aankomen. Maar Madrid heeft erg lang getalmd met het nemen van voldoende maatregelen en toegelaten dat duizenden besmette stedelingen de hoofdstad konden ontvluchten om elders het virus te gaan uitdragen.

De toestand in bepaalde hospitalen – er heerst in Spanje een schril contrast tussen publieke en private sector – kan worden toegeschreven aan de slechte economische toestand en doorgevoerde besparingen.

Maar dit is niet het enige probleem.

Daar waar in andere westerse landen artsen, virologen, epidemiologen en andere specialisten worden geraadpleegd en gevolgd in hun advies, staat in Spanje het leger als eerste in de rij. De lokale professor Van Gucht is in Madrid een legerofficier die, dagelijks, al dan niet volgens een opgelegd en aangepast rekenmodel, cijfers meedeelt. Wat op sociale media met de nodige zwarte humor wordt becommentarieerd.

Ook het leger, niet de politie, wandelt door de straten om de orde te handhaven. Dat komt niet omdat in Catalonië de Mossos d’Esquadra, het eigenlijke lokale politiekorps, plots overbelast zouden zijn. Maar Madrid zag, als eerste prioriteit, de kans schoon om de macht van de deelstaten in te perken en zelf alle bevoegdheid naar zich toe te trekken. Eerder dan snel voor medisch materiaal te zorgen, liet men de Guardia Civil, de gevreesde militaire ordediensten, massaal afzakken naar Catalonië. Zoals tijdens het onafhankelijkheidsreferendum.

Gezondheidszorg en sociale zekerheid zijn, sinds jaren, een bevoegdheid van de deelstaten. Omwille van de ‘estat d’alarma’ de ‘alarmtoestand’ werd ook dat – als allereerste en dus meest dringende stap in de bestrijding van de pandemie – plots teruggedraaid en heeft Madrid zélfs daar alle macht naar zich toegetrokken. Met als gevolg dat elk decreet dat nu nog in Catalonië wordt gestemd, moet worden goedgekeurd door de Spaanse regering. En daar vakkundig wordt geblokkeerd.

Van maatregelen om werknemers, burgers en bedrijven te ondersteunen was aanvankelijk geen sprake. Nu nog zijn belastingen en sociale bijdragen onverkort verschuldigd en kunnen ondernemers, onder heel strenge voorwaarden en binnen strenge limieten, een bedrag van ongeveer € 660 van de Spaanse staat verwachten dat eerstdaags voor het eerst zal worden uitgekeerd. Zoals in Vlaanderen dragen de Catalanen bij aan de (con-)federale staatskas. Zij zien er, zo mogelijk, nog minder van terug.

In de regio Conca d’Òdena werd het wel erg spannend. Voor een nog niet nader bepaalde reden ontwikkelde zich in Igualada, een gemeente in de provincie Barcelona, een zware broeihaard van COVID-19. De Catalaanse regering, als enige bevoegde overheid, nam alle mogelijke maatregelen om Igualada helemaal af te zonderen. Echter, nadat Madrid eerst vierduizend mondmaskers bestemd voor Igualada in beslag had genomen, weigerde het om het Catalaanse afzonderingsdecreet goed te keuren. ‘Ens estan assassinant literalment’ klonk het bij de bevolking: ‘Ze zijn ons, letterlijk, aan het vermoorden’. Alsof de ravage aangericht door het vreselijke virus niet volstaat.

De Catalaanse regering heeft in elk geval haar lesje geleerd. Ook voor de Catalanen is het verkrijgen van voldoende medisch materiaal, zoals elders, een moeilijke zaak. In tegenstelling tot de ministers uit Madrid, die poseren op het tarmac naast pas gelande vliegtuigen, legt de Catalaanse regering de grootst mogelijke discretie aan de dag. Via een eigen Catalaans netwerk aan handelsagentschappen koopt Barcelona, overal in de wereld, medisch materiaal, dat vervolgens op niet nader bepaalde momenten naar de luchthavens van Barcelona of Girona wordt gevlogen. Waar ze landen en wat ze meebrengen blijft geheim (Vilaweb.cat – 16 april 20) in de hoop dat het materiaal, op deze manier, tenminste effectief tot bij de Catalaanse zieken geraakt.

(c) Grondvest, uitgave van de

Foto’s © Gazet van Hove.