Door Filip Van Laenen in ’t Pallieterke.
Dat de MR van Georges-Louis Bouchez een vuile rol speelt in de federale formatie, staat al lang buiten kijf. Recent doet ook de rol van Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert meer en meer de wenkbrauwen fronsen. Op de valreep alsnog een paars-gele coalitie saboteren, was het daarvoor dat hij met zo’n ruime meerderheid tot voorzitter gekozen werd ?
Ondertussen blijft het opvallend stil rond de CD&V en lijkt niemand de dubbelrol op te merken die de christendemocraten nu spelen. Nochtans is er geen ontkomen aan, want ten laatste midden september zal ook de partij van Joachim Coens kleur moeten bekennen.
Dat de christendemocraten een viscerale afkeer hebben van het maken van duidelijke keuzes, bleek nog maar eens duidelijk uit het interview dat Servais Verherstraeten toestond aan de collega’s van Doorbraak. Ze waren ontevreden en teleurgesteld bij de CD&V, dat wel, maar in het interview kwam je niet te weten hoe zij daar denken dat het nu verder moet. We denken trouwens dat CD&V midden september het liefst van al uitgesteld zou zien tot Sint-juttemis (waar is de tijd dat Jean-Luc Dehaene Pasen twee weken na Pasen liet vallen ?), want Servais Verherstraeten raakte in het interview niet verder dan midden september “belangrijk” te noemen. Toch bleef hij moedig, want hij “durft te hopen” dat er tegen die tijd “zaken bewegen”. Vooral hoop dus dat ze de kelk van de duidelijke keuze midden september toch nog aan zich voorbij zullen kunnen laten gaan.
Enerzijds in de bubbel van vijf, anderzijds in de regering
De CD&V blijft de partij van de tweeslachtigheid. Enerzijds zit ze mee in de zogenaamde “bubbel van vijf”, samen met de N-VA, de PS, de sp.a en de cdH. Maar anderzijds zit ze toch ook mooi mee in de federale regering van Sophie Wilmès, met Open Vld en MR, en blijven ze op die manier die regering legitimiteit verschaffen.
Als er, tegen de hoop van Servais Verherstraeten in, de komende weken dan toch geen “zaken” zouden “bewegen”, wat gaat de CD&V dan doen bij de vertrouwensstemming in de Kamer ? Gaan ze trouw blijven aan de “bubbel van vijf” die, zoals het er nu naar uitziet, de huidige regering niet opnieuw het vertrouwen gaat schenken ? Is dat dan mogelijk, enerzijds tegen een regering stemmen waar je zelf in zit, en anderzijds er doodleuk blijven inzitten omdat ze toch maar in lopende zaken gaat ? Het zou ons niet verbazen.
Maar het kan ook anders : enerzijds in de “bubbel van vijf” blijven, maar anderzijds toch maar weer het vertrouwen schenken aan de regering-Wilmès, net omdat men er mee inzit. We zijn er zeker van dat de partij van Joachim Coens en Servais Verherstraeten ook daarvoor wel één of andere uitleg zou kunnen opdissen die kant noch wal raakt, maar de postjes toch maar weer veilig stelt. Want we zouden haast vergeten dat niet alleen Open Vld en vooral MR op dit ogenblik rijkelijk bedeeld worden in de federale regering. Ook voor de CD&V zal het met heel wat minder moeten als er ooit nog eens een federale regering gevormd wordt.
CD&V legitimeert de blauwe postjesregering
Toch moet er op gewezen worden dat de aanwezigheid van de CD&V in de regering-Wilmès niet louter een verder onschuldige zaak van postjes is. Lopende zaken, staatsbelang, iemand moet toch op post blijven… De argumenten zijn snel gevonden, maar blijven praatjes voor de vaak. Het is immers vooral door de aanwezigheid van CD&V in de voor de rest blauwe regering dat de blufpoker van Georges-Louis Bouchez kan blijven aanhouden. Pas als CD&V ontslag neemt uit de federale regering en ook aan Vlaamse zijde de postjes volledig in handen van de liberalen komen, is er voor Open Vld en MR werkelijk geen ontkomen meer aan : zij houden het land nu al maandenlang gegijzeld om zo lang mogelijk aan de vetpotten te kunnen zitten.
Vergeet trouwens niet dat in België steeds de goedkeuring van de federale regering vereist is om nieuwe verkiezingen te kunnen uitschrijven. Het is immers de regering die een voorstel in die zin in de Kamer moet indienen voor ze daar goedgekeurd kunnen worden. Zolang de federale regering weigert zo’n voorstel in te dienen, komen er dus ook geen nieuwe verkiezingen. Het enige andere scenario dat tot de ontbinding van de Kamer kan leiden, is de goedkeuring van een verklaring tot herziening van de grondwet. Maar opnieuw, niet alleen de Kamer, maar ook de federale regering moet die verklaring goedkeuren. We vragen ons toch af hoe het buitenland erop zou reageren als Georges-Louis Bouchez het zo hard zou spelen. Maar hij heeft natuurlijk wel sterkere kaarten zolang de CD&V bereid is zijn spelletje mee te spelen.
Gaf de abortusrel ons reeds het antwoord ?
Zouden we er ver naast zitten, als de abortusrel van een kleine twee maanden geleden ons reeds het antwoord gegeven heeft op de vraag in de titel ? Georges-Louis Bouchez was er immers toen reeds vast van overtuigd dat geen enkele CD&V-minister over die zaak ontslag zou nemen en liet dat ook uitgebreid optekenen in de pers. Het valt dan ook te betwijfelen of er CD&V-ministers gevonden zullen worden om met een ontslag nieuwe federale verkiezingen uit te lokken.
In de wandelgangen had men het bij de MR in die periode trouwens in het bijzonder op minister van Justitie Koen Geens gemunt. Herinner u nog de soloslim die hij begin dit jaar probeerde te spelen in dienst van de koning, tegen de zin en de belangen van zijn eigen partij in. Het is dus niet eens zeker dat het volstaat dat Joachim Coens besluit om zijn partij terug te trekken uit de federale regering, want Koen Geens zou wel eens doodleuk gewoon op post kunnen blijven zitten op Justitie. Op dat moment zal het er vooral van afhangen wat koning Philippe het veiligst acht voor het behoud van zijn troon : toch maar nieuwe verkiezingen uitschrijven zodat iedereen wat stoom kan aflaten, en in de hoop dat er dan toch een oplossing uit de stembus zou komen, of de facto een staatsgreep plegen met een regering die over nog geen vijfde van de zetels in de Kamer beschikt ?
De partij wordt geleefd
Het was dus een rake opmerking van Rik Van Cauwelaert aan het begin van het weekeinde, dat het tegenwoordig bijzonder stil is rond de CD&V en dat het erop lijkt dat de partij niet meer leeft, maar geleefd wordt. Dat de partij zich enigszins gedeisd houdt na de bijzonder slechte beurt van Wouter Beke in het Vlaams Parlement, valt uiteraard te begrijpen. Maar om terug te grijpen naar het interview met Servais Verherstraeten, waarover we het reeds in het begin hadden : hij vond dat er naar aanleiding van het mislukken van de formatiepoging van De Wever en Magnette vooral gezwegen diende te worden. En wij voegen eraan toe : als er dan toch echt iets gezegd moet worden, dan zo nietszeggend mogelijk. “Zaken” die “bewegen”, bijvoorbeeld. Of “medio september” dat “belangrijk” is. Wat moet je daar eigenlijk allemaal mee ? Hoeft het op die manier te verbazen dat de partij in de peilingen langzaam maar zeker richting de tien procent zakt ?
Foto’s (c) Gazet van Hove.