(Aan Frank Vandenbroucke, nu de ‘Paaspauze’ het verhoopte effect gemist heeft en virologen zelfs stijgende besmettingscijfers bij 60-plussers noteren : ‘Wellicht hebben tijdens de paaspauze heel wat grootouders op hun kleinkinderen gepast’. Vandenbroucke heeft de sluiting van de scholen doorgeduwd en het was een miskleun. Journalisten geloven echter nog steeds dat de zon uit het gat van meester Frank schijnt.)
Waar was die positiviteitsratio de voorbije weken ?
(Aan biostatisticus Geert Molenberghs, die zéér verontust is over de stijgende positiviteitsratio. Wat een verrassing: vlak voor een Overlegcomité duikt er weer een nieuwe onrustwekkende factor op ! In de voorbije maanden en weken hoorde je over die ratio niet zo veel. Bovendien is een stijgende positiviteitsratio heel logisch in een vakantieperiode : als er minder breed getest wordt en de afgenomen testen uiteraard sterker toegespitst zijn op symptomatische en vermoedelijk besmette personen…)
Wat is het échte probleem van CD&V ?
(Aan voorzitter Joachim Coens, die ‘het meest vernieuwende congres sinds 2001′ belooft : een vereenvoudigde partijstructuur, aangepaste toetredingsvoorwaarden, een stem voor niet-leden… Het is allemaal naast de kwestie. Een partij kan alleen echt herbronnen in de oppositie en CD&V is hopeloos verslaafd aan de macht. De christendemocraten kunnen zich amper voorstellen dat ze níet in de regering zouden zitten en stappen daarom mee in zowat elk project.)
Wie wil er nog verhuren in Brussel ?
(Aan de Brusselse Regering, die het verbod op uithuiszettingen blijft aanhouden. Huurders krijgen ondersteuning, verhuurders niet. Wat perfect voorspelbaar was, gebeurde ook : verhuurders kunnen fluiten naar soms duizenden euro’s huurgelden. Er zit immers toch geen stok meer achter de deur. Krijg met dat soort linkse politiek mensen maar eens zo gek om te investeren in goede huurhuizen.)
Wat zou nóg meer apartheid ons opleveren ? 
(Aan filosoof Leni Franken, die islamitische scholen in Vlaanderen wil : ‘Moslims zouden zich er meer in hun eigen religieuze identiteit gewaardeerd door kunnen voelen’. Alsof de kloof tussen moslims en niet-moslims nog niet breed en diep genoeg is : voor wereldvreemde filosofes kan er altijd nog een tandje bij.)
Willen we echt een etnisch register ?
(Aan de studenten van ‘Afromedica’, die de afkomst van gezondheidsmedewerkers in kaart willen brengen : ‘Meten is weten, en toch wordt hierover in ons land amper onderzoek gedaan’. Een politiek correct stokpaardje is dat je op identiteitsbewijzen en andere officiële documenten niet meer mag vragen naar geslacht m/v. Dat is ‘mensen in hokjes duwen’. Tezelfdertijd wil men wel afkomst en ethnie obsessief documenteren.)
Waar was men níet ‘racistisch’ in de 18de eeuw ?
(Aan Nozizwe Dube, die Immanuel Kant gewoon een racist vindt : ‘Vaak wordt dan gezegd dat het toen de norm was om racistische ideeën te hebben. Maar over wiens norm spreekt men dan : die van witte mensen of van geracialiseerde mensen ? Ook bij het hanteren van normen in andere perioden neemt men opnieuw een eurocentrisch vertrekpunt’. Dube beweert hier dat ‘geracialiseerde’ mensen in de 18de eeuw buiten Europa géén racistische ideeën hadden. Zou ze dat echt geloven ?)
Welke huidskleur heeft Barbara Vanoverschelde ?
(Aan schrijfster Abbie Boutkabout, die twee verschillende maatstaven ziet : ‘Bedoeld voor twee soorten mensen : jongeren die samenkomen in het Ter Kamerenbos, en jongeren die Adil heten’. Terwijl het harde politieoptreden in het Ter Kamerenbos net bewijst dat de politie ook stevig te keer kan gaan tegen (hoofdzakelijk) blanke jongeren. De blanke Barbara Vanoverschelde werd bijvoorbeeld frontaal gechargeerd met een politiepaard : zij had makkelijk even dood als Adil kunnen zijn.)
Wat verbindt Ait Daoud en El Kaouakibi ?
(Aan iedereen die nu opeens de nauwe banden tussen Nabilla Ait Daoud en Sihame El Kaouakibi hekelt. De schepen en de subsidieslurper hebben allebei Marokkaanse roots, en dat is allicht relevant. Er bestaat een Marokkaanse ‘ons-kent-ons’-clanmentaliteit, die partijgrenzen overstijgt. Al hoeft Ait Daoud niet te vrezen : de linkse oppositie in Antwerpen zal de vinger niet op die wonde durven leggen.)
Wie is verantwoordelijk voor verkeersovertredingen ?
(Aan ‘diversiteitsconsulent’ Omar Ba, die in Sihame alleen maar een slachtoffer kan zien : ‘De morele verantwoordelijkheid voor de zaak-El Kaouakibi ligt bij de politici die haar subsidieerden’. Misschien zijn álle misdaden uiteindelijk de verantwoordelijkheid van de overheid, die het wangedrag immers niet verhinderd heeft ? Zo rigide zijn de denkkaders van de diversiteitsindustrie : allochtone vrouwen zijn en blijven altijd slachtoffers – zij kunnen per definitie nooit dader zijn. Tenzij ze een partijkaart van N-VA hebben, natuurlijk.)
Waar stopt dit ooit nog ?
(Aan onderneemster Hanan Challouki, die de omschrijving ‘ambitieus’ niet meer in vacatures wil: ‘Er zijn woorden die associaties met mannen oproepen en andere met vrouwen, en dat is dus niet onschuldig’. Een wereld waarin je echt élk woord moet wikken en wegen : wie wil dat ? Waarom nemen we mensen als Challouki zo serieus ?).
Welke angsten leven er bij leerkrachten in pakweg Brussel ?
(Aan de VRT, waar ze berichten uit Frankrijk: ‘De helft van de Franse leraren past op zijn woorden als het over religie gaat’. Er staat ‘religie’, maar het gaat uiteraard over de islam. Ook in eigen land botsen leerkrachten op een muur zodra moslimleerlingen een bepaald overwicht hebben binnen een klas – niet in het minst tijdens de altijd moeilijke ramadan. Het is natuurlijk altijd minder confronterend om naar het buitenland te kijken.)
Hoe totaal mislukt is de integratie in Vlaanderen ?
(Aan pedagoog Orhan Agirdag, die vindt dat je geen foutloos Nederlands moet spreken om leerkracht te worden : ‘Nu is het beter dat leerkrachten geen lidwoordfouten maken, maar zou het kunnen dat zo iemand andere vaardigheden heeft die dat compenseren ? Moeten we niet in rekening brengen dat hij extra talen kent en toegang heeft tot ouders die witte collega’s moeilijker bereiken ?’ Derde- of vierde generatie allochtonen die nog steeds worstelen met het Nederlands, scholen die brugfiguren nodig hebben om contact te leggen met allochtone ouders… Zijn dit de zegeningen van de multiculturele samenleving ?)
Wanneer gaan we in Europa terug zelf dingen maken ?
(Aan Europarlementslid Kathleen Van Brempt (Vooruit), die zweert bij kledij uit andere werelddelen : ‘We moeten in Europa niet onze eigen T-shirts gaan maken, maar wel producten die essentieel zijn voor onze toekomst’. Je zou kledij ook vrij essentieel kunnen noemen. Waarom zouden wij zelf geen kleren maken in Europa ? Welke partij grijpt de coronacrisis aan om een verhaal te vertellen over de terugkeer van maakindustrie in eigen handen ?)
Hoe pijnlijk zijn de ergste folteringen van het hellevuur ?
(Aan Vlaams Parlementslid Katia Segers (Vooruit), die dringend naar het toilet moest : ‘Normaal vraag je de sleutel aan het loket, maar er was niemand. Ik moest me inhouden tot op de trein, die ook nog tien minuten te laat kwam. Het was de hel’. Iedereen heeft het al meegemaakt : zéér onaangenaam. Maar de hel ? Welke term is nog heilig ?)
Zit u zelf ook nog met vragen ? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.