Volgens de officiële geschiedschrijving van de CCP is de Volksrepubliek China gesticht door Mao’s troepen nadat die de Japanners hadden verslagen. Daarmee gaat men voorbij aan het feit dat Japan al in augustus 1945 capituleerde en dat de Volksrepubliek pas in 1949 werd opgericht, na de overwinning op Tsjang Kai Tsjek en aan enkele details, zoals de oorlog in de Pacific en de atoombommen op Japan… De ‘heldhaftige’ strijd tegen de Japanse bezetters is een deel van de CCP-mythe, maar ze is volkomen fictief. De anekdote van Tsjang, die in zijn pyjama gevangen genomen werd door zijn eigen generaals die hem in 1936 dwongen een alliantie met Mao te sluiten tegen de komende Japanse invasie, is waar.
Maar uit recent ontdekte documenten weten we dat Mao een stilzwijgende overeenkomst had gesloten met de Japanners en dat hij zelfs Japans geld had gekregen om zich afzijdig te houden. Terwijl de Nationalisten vanaf 1937 al hun troepen in de strijd gooiden tegen de Japanners en daarbij zware verliezen leden, hield Mao zich koest en versterkte zijn machtsposities. Alle tussenpersonen die daarover met de Japanners hadden onderhandeld, werden later op bevel van Mao geliquideerd. Mao heeft niet of nauwelijks tegen de Japanners gevochten. Ook volgens de CCP-mythe won Mao de burgeroorlog omdat hij de steun had van de “massa’s boeren en arbeiders”. De waarheid is veel prozaïscher : in 1945, na de capitulatie van Japan, veroverden de Nationalisten heel snel Zuid- en Midden-China. Mao hield alleen nog stand in Mantsjoerije. Door massale steun van het volk ? Nee, dank zij Sovjetadviseurs en massale wapenleveringen uit de Sovjetunie, terwijl de VS vanaf 1946 een wapenembargo tegen Tsjang Kai Tsjek instelden om hem te dwingen een compromisvrede te sluiten. Ook een communistisch propaganda-offensief in de westerse media, over deskundig opgeklopte wreedheden van Nationalistische troepen, speelde daarbij een rol.
Feiten…
- 1949 tot heden : In de “lao gai”, de Chinese Goelagarchipel, zijn zo’n 27 miljoen mensen gecrepeerd.
- 1950 : Mao’s troepen bezetten Tibet. In 1959 sloegen zij een opstand neer, waarbij 87.000 Tibetanen gedood werden, bijna allemaal burgers. Zo’n 100.000 Tibetanen vluchtten naar India.
- Ook 1950 : China en de USSR steunden Noord-Korea bij zijn invasie in Zuid-Korea. Na aanvankelijke successen werden de Noordelijke troepen door de Amerikanen teruggedreven tot bijna aan de Chinese grens. Toen stuurde Mao een leger van meer dan een miljoen man naar het Zuiden en bezette opnieuw de hoofdstad Seoel. De oorlog sleepte nog aan tot 1953.
- 1954-1955 en 1958 : Chinese aanvallen op eilandjes die Taiwanees grondgebied waren. De aanvallen werden met de steun van de VS afgeslagen.
- 1957 : In zijn campagne “laat honderd bloemen bloeien” kondigde Mao een versoepeling van de censuur aan en moedigde hij zijn onderdanen aan opbouwende kritiek te leveren. Het was in zijn eigen woorden “een valstrik voor miljoenen mensen”. Honderdduizenden Chinezen die kritiek hadden geuit, zelfs op detailpuntjes, werden gearresteerd.
- 1958-1961 : De “Grote Sprong Voorwaarts” was bedoeld als een versnelde industrialisering, maar ruïneerde de landbouw. Officieel verhongerden daardoor 15 miljoen mensen. Het echte cijfer zou drie keer hoger kunnen liggen.
- 1962 : Chinese troepen vallen in India binnen en bezetten enkele strategische berggebieden.
- 1966-1976 : De Culturele Revolutie eiste zo’n 10 miljoen dodelijke slachtoffers. De Rode Gardisten vernielden massa’s cultureel erfgoed.
- 1979 : Een Chinese invasie in het nochtans ook communistische Noord-Vietnam wordt teruggeslagen.
- 1989 : Bij het neerslaan van de protesten op het Tien An Men-plein en elders vielen duizenden doden.
- 2019 : De CCP waarschuwde niemand voor de gevaren van het uit hun labo ontsnapte Covid-virus, waardoor de epidemie zich over heel de wereld kon verspreiden. Voorlopige balans : vier miljoen doden.
Foto’s (c) Gazet van Hove – cover : Mao, massamoordenaar.