ANALYSE – door Julien Borremans – www.doorbraak.be .
De hypocrisie van de mainstream-pers over de massieve communicatieve blunder van Dries Van Langenhove mag dan al stuitend zijn, binnen het Vlaams Belang groeit het ongenoegen over de ondoordachte en ongenuanceerde uitspraken van bepaalde facties binnen de partij. Aan de vijand munitie leveren om de eigen stellingen te beschieten, is een domme strategie.
Terwijl het Vlaams Belang de laatste jaren de rangen vrij gesloten hield, sijpelt nu stilaan het ongenoegen naar buiten. De uithaal van Chris Janssens in Het Belang van Limburg spreekt boekdelen : ‘Uitspraken van Van Langenhove zijn nonsens en halen ernst partijprogramma onderuit’. Dit soort uitspraken blijft aan de partij kleven, zoals snot aan vingers. Steeds weer zal Van Grieken ermee worden geconfronteerd.
Niettegenstaande de uitlatingen over een ‘wetenschappelijk experiment’ over een vergelijking tussen een etnisch homogene en heterogene wijk van weinig communicatief inzicht getuigen, is de reactie van de mainstreampers ronduit tenenkrullend. Etnisch getinte uitspraken van onder andere woke-prinses Esmeralda dat onze wereld ‘al veel te lang blank’ is, worden door de mainstreampers makkelijk met de mantel der liefde bedekt. Ook andere voorbeelden spreken tot de verbeelding.
De etnische inslag van woke
Vlaams parlementslid Ann Moerenhout (Groen) vond dan weer dat de Vlaamse topambtenarij te ‘wit en te mannelijk’ is. De mainstreammedia kopte de bal maar al te graag binnen, maar struikelde niet over het feit dat de diversiteit waar Groen voor pleit vooral wordt ingegeven door etniciteit, geslacht en handicap. Over de diversiteit aan meningen wordt met geen woord gerept, terwijl iedere ambtenaar maar al te goed weet dat openlijk sympathie koesteren voor het Vlaams Belang of zelfs de N-VA een domper op de persoonlijke carrière kan betekenen.
Vorig jaar gaf de VLOR – de Vlaamse Onderwijsraad – een ideologisch pamflet uit : ‘Zonder wrijving geen glans’. Daarin stond letterlijk te lezen dat we oog moeten hebben ‘voor de privileges die verbonden zijn aan het behoren tot een dominante groep in deze samenleving. De groep met de meeste privileges zijn de witte mannen die in het christelijk geloof geboren zijn.’ Daarbij vormt ‘dekolonisering’ een belangrijk concept. ‘We moeten bestaande framings van feiten in vraag durven te stellen… De starre houding ten opzichte van de hoofddoek is daar een voorbeeld van.’ De echte vijand is eerder ‘de consumptie en een kapitalistisch discours waarop ook het onderwijs nog vaak geschoeid is.’ Dit komt niet uit een congresverslag van de PVDA, maar uit een publicatie van de VLOR, de strategische adviesraad voor het Vlaams Ministerie van Onderwijs en Vorming.
Sandew Hira noemde de nazi’s zelfs ‘lieverdjes’ in vergelijking met de Nederlanders. Ze verwijst daarvoor naar het kolonialisme
De bovenstaande voorbeelden zijn stuitend omdat ze ongenuanceerd, te kort door de bocht en bovendien heel eenzijdig zijn. Bovendien vertrekken ze steeds weer vanuit etnische categorieën waarbij de blanken over de ganse lijn worden gedemoniseerd. Sandew Hira noemde de nazi’s zelfs ‘lieverdjes’ in vergelijking met de Nederlanders. Ze verwijst daarvoor naar het kolonialisme. De verontwaardiging van de mainstreammedia is dus bijzonder selectief.
De ‘verbruining’ is het ware probleem
Dat neemt niet weg dat er binnen het Vlaams Belang onderhuids ook een etnisch discours wordt gehanteerd. Er was niet alleen de uitschuiver van Tom Van Grieken in De Tijd waarbij hij het in een interview had over de ‘blanke dominantie’ in Europa. Ook Filip Dewinter zei ooit eens dat niet ‘de vergrijzing’, maar wel ‘de verbruining’ het ware probleem is. Dit soort categorisering wordt binnen de partij heel frequent gehanteerd omdat heel wat militanten en kiezers dagelijks worden geconfronteerd met de uitwassen van de multiculturele samenleving en de onmacht of het onvermogen van de verschillende overheden om daar tegen te reageren.
Dit beeld wordt handig aangescherpt door uitgeslapen demagogen zoals Filip Dewinter, die in zijn recent boek ‘Omvolking’ schrijft : ‘De immigratie-invasie zorgt voor sociale achteruitgang, meer werkloosheid, meer criminaliteit, beperking van de vrije meningsuiting… discriminatie van/en geweld tegen vrouwen en seksuele minderheden… toenemend geweld en toenemende onverdraagzaamheid.’ Daarmee schept De Winter en een deel van het Belang het beeld dat de vijand van het Vlaamse volk in de achterstandswijken snode plannen smeedt om een ‘omgekeerde kolonisatie’ te bewerkstelligen waarbij onze samenleving aan de islam wordt uitgeleverd. Dergelijke eenzijdige analyses gaan er bij de achterban makkelijk in, maar zetten de verhoudingen binnen de partij verder onder druk.
Niet alleen oud-partijvoorzitter Gerolf Annemans reageerde op de tweet van Van Langenhove : ‘De indruk wekken dat niet culturele identiteit maar huidskleur een prioriteit zou kunnen zijn voor Vlaams Belang is betreurenswaardig.’ Ook Chris Janssens liet van zich horen. Hij noemde de uitspraken van Langenhove ronduit ‘nonsens’. Het Vlaams Belang dynamiteert haar geloofwaardigheid en haar politiek project.
Het Belang kan zich op rechts geen scheurpartij permitteren die een wezenlijke concurrentie zou betekenen voor de corebusiness van de partij
Tom Van Grieken houdt zich communicatief op de vlakte en weigert de verantwoordelijkheid te nemen om eens met de grove borstel door eigen rangen te gaan. Kopstukken zoals Filip Dewinter, Dries Van Langenhove en Guy D’Haeseleer hebben een bijzonder groot electoraal kapitaal. Het Belang kan zich op rechts geen scheurpartij permitteren die een wezenlijke concurrentie zou betekenen voor de corebusiness van de partij.
Conservatieve partij
Een aantal mandatarissen is de eeuwige oppositierol van de partij en de constante provocaties beu. De partij heeft van 2024 een breekpunt gemaakt en wil in Vlaanderen in een coalitie zetelen. Het besef dat de partij aan maturiteit moet winnen, is reëel. Nu N-VA steeds meer aan geloofwaardigheid moet inboeten is er binnen het politiek spectrum voor het Vlaams Belang ruimte zat om zich te profileren als een geloofwaardige conservatieve partij waarbij de nadruk wordt gelegd op culturele identiteit, migratie, integratie en onafhankelijkheid.
Wil de partij in 2024 meebesturen dan zal ze moeten breken met het puberaal gedrag van een aantal mandatarissen om steeds weer keet te schoppen.
JULIEN BORREMANS
Foto’s (c) Gazet van Hove.