door Julien Borremans in ’t Pallieterke .

Nu de verzengende hitte van de opgekropte woede in de straten van Iran maar blijft aanhouden, keren de mainstreammedia en de progressieve media hun kar. Mahsa Amine stierf nadat de zedenpolitie vaststelde dat ze haar hoofddoek niet correct droeg en daarmee de hijab-wetten overtrad. Ze werd mishandeld, met de dood tot gevolg. Sindsdien verbranden vrouwen in de openbare ruimte van de theocratische dictatuur hun hoofddoek en knippen wereldsterren hun haren als steun aan de Iraanse martelares.

Maar de waterdragers van het progressief feminisme houden de lippen stijf op mekaar. Ook al vielen er de afgelopen maand in Iran honderden doden, het bleef zowel bij de PVDA en Vooruit als bij Groen ondraaglijk stil. “Dat het om een islamitische hoofddoekdwang gaat, wordt in de pers zelden toegegeven. Men wil de islam zelf er graag buiten houden”, schrijft Jean-Pierre Rondas.

Toen Bart De Pauw wegens grensoverschrijdend gedrag werd veroordeeld, liet de Vrouwenraad triomfantelijk weten : “Het is goed dat er aandacht is voor een probleem dat zo veel vrouwen treft.” De vrouwenraad wil “geweld op vrouwen en meisjes bannen”, maar over de dagelijkse vernederingen en onderdrukking van miljoenen vrouwen in de islamitische wereld, volstaat voor de Vrouwenraad – die zich trouwens inschrijft in een internationalistische, antikapitalistische en antikolonialistische beweging – niet om te mobiliseren en massaal op straat te komen. Integendeel. Links kijkt – zoals steeds – laf de andere kant op wanneer het over de verdediging van de vrouwenrechten in de islamitische wereld gaat.

De feministische visie koppelt patriarchaat en kapitalisme aan oorlog, een product van de heteroseksuele, imperialistische witte man. Volgens dit soort kromdenken is het Westen geen haar beter dan Iran. “Als moslima wordt de Iraanse vrouw niet zozeer onderdrukt door de ayatollahs, maar door… het Westen”, stelt Erik De Bruyn met afgrijzen vast. De pococratie in de Wetstraat krijgt het maar niet gezegd dat de onderdrukking van de vrouw in de islamitische wereld structureel is en dat vrouwenmishandeling aan de orde van de dag is.

Bovendien gaat de miskenning van de fundamentele rechten van de vrouw veel verder dan wat er zich vandaag voordoet. Enkele jaren geleden trokken internationale organisaties aan de alarmbel toen Iraanse vrouwen de toegang tot voorbehoedsmiddelen zowat werd ontzegd, vrijwillige sterilisatie en seksuele voorlichting werden verboden en budgetten voor gezinsplanning verder werden ontmanteld. Vrouwen worden aangemoedigd om op erg jonge leeftijd te huwen. De discriminatie op de arbeidsmarkt wordt verder aangescherpt. Bovendien zijn de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens ondergeschikt aan de sharia. Sabine de Bethune (cd&v) negeerde de feiten en riep op tot “een tolerante lezing” van de Koran. Wie de schrijnende positie van de vrouw in de islamitische wereld aanklaagt, wordt als “extreemrechts” neergesabeld.

Bestuurlijke lafheid

We vinden het blijkbaar niet meer nodig om in het openbaar met vuur de westerse verlichtingswaarden te verdedigen. “De waarden die wij in het Westen niet meer verdedigen, vinden wij in de rest van de wereld vanzelfsprekend”, liet Bart De Wever zich onlangs ontglippen. De laksheid om die waarden te verdedigen, neemt hand over hand toe. De Lommelse moskee en het cultureel centrum Al-Furqan huren twee vrijdagavonden per maand het volledige zwembad De Soeverein af. Mannen en hun kinderen zijn welkom, vrouwen niet. “Enkel voor heren”, stond op de website in het Arabisch te lezen.

De Lommelse schepen van Sport Dirk Vanderhoydonks (cd&v) had bij dit incident een dubbel gevoel en had het bijzonder moeilijk om in te grijpen : “De vzw huurt het zwembad buiten de openingsuren en betaalt daar correct voor.” Na de openingsuren mag er blijkbaar worden gediscrimineerd. Het incident zegt veel over de lafheid van de bestuurlijke klasse om tegen dit soort wantoestanden op te treden. Allochtonen worden immers neergezet als slachtoffers van discriminatie en kunnen bijgevolg zelf niet discrimineren, klinkt de kromme logica. De bevoegde schepen had zelf niet eens door dat dit een flagrante inbreuk was op de Genderwet.

Doofpot

Dat de stoppen doorslaan, bewees onlangs het bestuur van het Leidse Visser ’t Hooft Lyceum. De school nam publiekelijk afstand van een schrijfopdracht met kritische vragen over islamitisch terrorisme. “Religie, maar met name islam, lijkt een flinke bescherming te genieten tegen gedragingen die sommige moslims als kwetsend ervaren”, liet een commentator verstaan. Ook Volkskrant-columnist Jan Kuitenbrouwer kwam vorige week onzacht in aanraking met de pocofeministische hoofdredactie. Toen hij het woord ‘baarmoeder’ in een column verwerkte, werd zijn stuk afgekeurd omdat het in strijd was met “de moderne genderorthodoxie”. Geerten Waling van EW heeft het over “een laffe doofpot”. “We moeten de moed hebben om in Europa te verdedigen waar de Iraanse vrouwen voor vechten”, twitterde Assita Kanko terecht.

Foto’s (c) Gazet van Hove.