door Thierry Debels in ’t Pallieterke .
Waarom ‘strategie van de spanning’ onzinnig is
De fictiereeks ‘1985’ op VRT is afgelopen. Volgens de linkse makers Bouvijn en Wallyn draait de Bende van Nijvel rond de ‘strategie van de spanning’. Zo, dat mysterie hebben ze opgelost. Is dat wel zo ?
Humo : “De voorlopige slotsom vóór de finale van zondag : de rijkswacht nam zelf deel aan de Bende-overvallen, de aanslagen van de CCC waren opgezet spel en al dat bloederige geweld paste in een oorlog tegen het communisme.”Die ‘strategie van de spanning’ is deels gebaseerd op de beruchte Westmoreland-nota. Dat is een geheim document van 18 maart 1970.
William Westmoreland
Generaal Westmoreland was de opperbevelhebber van de Amerikaanse troepen in Vietnam. In het midden van de Koude Oorlog schreef hij die legendarisch geworden nota. William Westmoreland (1914-2005) heeft altijd de stelling verdedigd dat door de Vietnamoorlog de verdere verspreiding van het communisme over Azië werd voorkomen. Na zijn tijd in Vietnam was Westmoreland van 1968 tot 1972 bevelhebber van het Amerikaanse leger, waarna hij het verliet. In 1974 deed hij mee aan de verkiezingen voor gouverneur van de staat South Carolina, die hij verloor.
Het plan van Westmoreland dan. De Amerikaanse (geheime) diensten moesten het recht hebben om – zelfs in bevriende landen – geheime operaties op te starten als die landen te links of te communistisch zouden zijn. De geheime diensten hadden dan het recht om met geheime operaties het politieke landschap te veranderen en ervoor te zorgen dat die politiek meer Amerikagezind werd. De strategie werd in Italië uitgevoerd.
‘Normale’ diefstallen
De Bende van Nijvel verbinden aan die ‘strategie van de spanning’ botst wel op diverse praktische hinderpalen. Een bron : “Het (plan in 85) was zo kort… Ze gaan twee avonden flink te keer bij supermarkten, en dat is het dan. Dan houdt het op.” Die bron verwijst naar die ‘hold-ups’ van 1985, namelijk in Eigenbrakel en Overijse op 27 september, en uiteraard Aalst op 9 november.
Een tweede probleem : de Bende van Nijvel begon met ‘normale’ diefstallen. Het beginpunt is immers de toonbankdiefstal in de wapenhandel Bayard op zaterdag 13 maart 1982 in de loop van de namiddag in Dinant. Twee mannen betreden de handelszaak. Ze slagen erin, wanneer de uitbater in zijn atelier is, om een tweeloopsgeweer van het kaliber 10 met nummer 4227 van het merk FAUL te stelen. Bij het verlaten van de wapenwinkel worden ze door een getuige opgemerkt. ‘Strategie van de spanning’ ? Vervolgens is er een diefstal met braak in de kruidenierswinkel Piot op zaterdag 14 augustus 1982 in Maubeuge (Frankrijk). Er worden voedingsmiddelen, wijn, champagne en ganzenlever gestolen. ‘Strategie van de spanning’ ?
Er is nog een bijkomend probleem : bij de slachtoffers van de Bende van Nijvel zijn er wel een aantal personen met een merkwaardige achtergrond. Bankier Leon Finné – die ook in de fictiereeks aan bod kwam – is toch geen toevallig slachtoffer binnen die ‘strategie van de spanning’.
In vaarwater Sovjets
Volgens de makers van 1985 zijn de Bende en de CCC dus emanaties van de VSSE (de Staatsveiligheid) binnen die strategie. Een theorie die veel aannemelijker is, is net de omgekeerde : Christian Smets van de VSSE en zijn baas Albert Raes zaten toen eerder in het vaarwater van de Sovjets dan dat van de Amerikanen.
Eind de jaren ’70 was de VSSE immers een filiaal van de CIA en Raes wou weg van die betutteling uit Washington. Op dat ogenblik in de eerste helft van de jaren tachtig is het dan ook bijna uitgesloten dat de VSSE een dergelijke ‘strategie van de spanning’ met de creatie van de Bende zou uitdokteren. Een link tussen de VSSE en de CCC is wel aannemelijker, maar om andere redenen.
Staatsveiligheid ten val brengen
Paul Latinus van WNP (Westland New Post) vertelt eind september 1983 overigens spontaan aan Georges Marnette (GP) hoe hij in ’77 tijdens een wederoproeping in Glons van Amerikaanse inlichtingenofficieren een opdracht kreeg. Hij kreeg van dezelfde organisatie in Chili begin ’81 de opdracht om met de ‘harden’ uit het Front de la Jeunesse (FJ) een nieuwe organisatie op te richten, namelijk Westland New Post (WNP). Daarmee diende hij via de ondergeschikten Smets en Christian De Roock de twee topfiguren Albert Raes en Jacques De Vlieghere te bewegen tot het begaan van fatale fouten om hun KGB-connectie bloot te leggen. Eenmaal het zover was, zou het schandaal de top van de Staatsveiligheid ten val brengen en was het doel bereikt, aldus Latinus.
Hij verklaarde verder : “Het is evident dat de hele operatie WNP in zijn eindstadium bij de publieke opinie een zo groot mogelijke weerklank moest krijgen zodat men de zaak onmogelijk nog in de doofpot kon steken.” Latinus werd in 1984 al vermoord, maar uiteraard niet door leden van WNP zoals de fantasten van de reeks 1985 willen doen geloven.
Geen link met de VS
Een laatste argument : een familielid was verbindingspersoon tussen de militaire inlichtingendiensten van ons land en de VS. Hij heeft me met zijn hand op z’n hart gesteld dat de misdrijven van de Bende niets te maken hebben met de VS of die onzinnige ‘strategie van de spanning’. Ik geloof hem.
foto’s (c) Wikipedia.