Fouad Ahidar en Saliha Raiss – foto : © One Brussels.

analyse – door Michael Vandamme – www.doorbraak.be .

Ergens eind augustus is het zover, dan legt de allereerste Brusselse schepen met hoofddoek haar eed af. In Molenbeek, toeval of niet, met een partijkaart van Vooruit op zak. En wat opvalt uit haar tot nog toe afgelegd parcours, die hoofddoek is een belangrijk politiek thema. 

En nog iemand die de politiek achter zich laat. Jef Van Damme deze keer, Brussels parlementslid en Schepen in Molenbeek voor One.brussels-Vooruit. Hij zet de stap naar de administratie en wordt leidend ambtenaar bij de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC), de Vlaams-Brusselse administratie zeg maar. Meteen werd ook zijn opvolgster bekend gemaakt : Saliha Raiss, 35 jaar, gemeenteraadslid in de kanaalgemeente en werkzaam voor de partij, meer bepaald voor Fouad Ahidar, voorzitter van de Raad van, jawel, de VGC.

Hoofddoek als inzet

Begrijpelijkerwijs is Saliha Raiss in haar nopjes : ‘Door deze kans, die ik krijg als Nederlandstalige vrouw met Marokkaanse roots uit Molenbeek, wil ik een inspiratie zijn voor alle vrouwen die zich in mij herkennen.’ Die herkenbaarheid is er dan wel een met hoofddoek, want onmiddellijk wordt ze de eerste schepen in het Brussels gewest die er een draagt. Hiervan geen vermelding in het bewuste Belga-bericht over de wissel, keurig overgenomen door de Vlaamse kranten. La Libre en La Dernière Heure maakten er wel melding van.

Die hoofddoek is een belangrijk thema is voor Raiss. Enkele jaren geleden lag ze aan de basis van een omstreden motie in de Molenbeekse gemeenteraad om vrouwen met hoofddoeken meer kansen te geven in de gemeentelijke administratie. Via sociale media vernemen we de achterliggende gedachte. Uiteraard steunt ze de neutraliteit van de overheid, alleen moet dat wel een ‘inclusieve neutraliteit’ zijn. Eerder zetelde ze in de Raad van Bestuur van de MIVB waar ze een forse pleitbezorgster was voor de rechten van werknemers aldaar om een hoofddoek te dragen.

PS-discussie

Het socialisme, partij en beweging, heeft decennia lang gestreden tegen de greep van de Kerk op de samenleving. Een politieke kruistocht werd gevoerd tegen de CVP-staat in al zijn vormen en gedaanten, steunend op de principes van het secularisme, een zo strak mogelijke scheiding tussen Kerk en Staat.

Wat te denken van al het voorgaande in het licht van deze traditie ? Het is een moeilijke discussie die trouwens de PS al jaren in zijn greep houdt. Dat manifesteert zich ook bij gevoelige stemmingen in het Brussels parlement waarbij de ja/nee-grens dwars door de fractie loopt. Een eendrachtige stem lijkt plots niet meer mogelijk. ‘Er is een neiging bij de PS om gewillig te zijn ten opzichte van het communautaristisme’, lezen we in La Libre Belgique. De uitspraak komt van Charles Picqué, jarenlang minister-president van dat Brussels Gewest. Diplomatisch ingesteld begrijpt hij, tja, iedereen. Toch merkt hij fijntjes op dat partijlijnen wijzigen zonder geruggesteund te worden door een congres. Een congres ? Bij Vooruit lijkt niemand zich überhaupt vragen te stellen bij de gang van zaken.

MICHAEL VANDAMME

foto’s (c) Gazet van Hove.