door Julien Borremans in ’t Pallieterke .
De rel met Acid laat duidelijk zien dat het samengaan van infotainment en oppervlakkig links gedram diepe sporen van ontwrichting door de klassieke media en de jeugd nalaat. Acid heeft meer invloed dan het gros van de kranten in België. Is Nathan Vandergunst wel de rebel waarvoor hij zich uitgeeft of is hij een doortrapte manipulator met een uitgekiend businessmodel ?
Toen Acid of Nathan Vandergunst de rechtbank na zijn veroordeling verliet, was zijn eerste reactie: “Money always wins in België.” Daarmee doelde hij op de Reuzegommers, die volgens hem hun milde veroordeling afkochten met het vele geld van mama en papa.
Acid liet zijn vele jonge kijkers weten dat school niet belangrijk is
Slachtoffer van klassenjustitie
Maar heeft Acid niet juist hetzelfde gedaan ? De jonge YouTuber nam het peperdure advocatenbureau van Walter Van Steenbrugge onder de arm. Hij ging voor volledige vrijspraak, weigerde hooghartig een werkstraf maar beet uiteindelijk in het zand. De ontgoocheling was groot toen Acid de rechtbank verliet. Handig zoals hij is, riep hij zich onmiddellijk uit tot slachtoffer van de klassenjustitie in België.
Acid zag de veroordeling als een beknotting van zijn vrije meningsuiting, wat er bij zijn honderdduizenden lichtgelovige volgers inging als zoete koek. Nog diezelfde dag startte de handige rebel met een ‘crowdfunding’ om de kosten van het proces te dekken. De rest van het bedrag zou aan de Sanda Dia Foundation worden overgemaakt.
Doorstrapt ? Zeer zeker. Achter zijn hyper-kinetisch gedram zit een uitgekiend businessmodel. Acid roept, tiert en choqueert op het niveau van een ontremde, verwende puber. Hij keerde zich als puber tegen de school, schopte ongeremd keet en werd van school gestuurd. “Fuck school” ging er als zoet broodje in. Acid liet zijn vele honderdduizenden kijkers weten dat school niet belangrijk is en dat je met slechte punten toch een succesvolle toekomst kan uitbouwen.
Zijn morele ontsporing bereikte een hoogtepunt toen hij zijn jongerenpubliek opriep om de kredietkaart van mama of papa te stelen om zijn merchandising aan te schaffen. Een bewuste zet ? De bekendheid van Acid sijpelde ook door naar de mainstreammedia. Zijn reputatie als ‘badass’ die geen blad voor de mond neemt, nam een hoge vlucht.
Nathan Vandergunst verdraait de waarheid en manipuleert met succes zijn honderdduizenden YouTubekijkers
Doortrapte zakenman
Zijn bereik is intussen groter dan pakweg een krant als het Nieuwsblad. Daarmee rijft de doortrapte zakenman honderdduizenden euro’s binnen. Hij zou de schadevergoeding en de proceskosten met sprekend gemak zelf kunnen betalen, maar dat zou zijn reputatie als rebel, die bij moeder op een kamertje moet leven om rond te komen, kunnen schaden.
Maar misschien komt de veroordeling hem wel goed uit ? Hij stond alvast dagenlang in het middelpunt van de belangstelling en zijn YouTubekanaal groeit dagelijks met duizenden volgers. Bovendien slaagt hij erin om zijn eenvoudige credo “Ik heb hiermee getoond dat er iets fucked up is” algemene ingang te doen vinden.
Money always wins ? Zeker voor Acid. Nathan Vandergunst verdraait de waarheid en manipuleert met succes de honderdduizenden YouTubekijkers, volgers op sociale media en onrechtstreeks de klassieke media. Sociale media beïnvloeden steeds meer de klassieke kranten. Heel wat nieuwssites gaan mee in de clickbait-cultuur, wat uiteraard ten koste gaat van hun onafhankelijkheid en kwaliteit.
Een leerkracht uit het Blankenbergse atheneum sprak zijn respect voor Acid uit. “Hij heeft met degelijke argumenten aangetoond dat er klassenjustitie is”, verklaarde de leerkracht. “Zijn aanpak was misschien wel schofferend, maar gezien de omstandigheden kon dat wel.” Sammy Mahdi en andere politici roken politiek opportunisme en verklaarden zich solidair met Acid. In juni trekken er immers 550.000 Vlaamse jongeren voor het eerst naar de stembus.
Klassenjustitie ? De moeder van Sanda Dia vindt alvast van niet : “Het had niets te maken met zijn afkomst, met zijn ouders, met zijn huidskleur.” De dappere vrouw vraagt in een indrukwekkende brief om de dood van haar zoon niet te recupereren. Maar of die serene oproep Acid op andere gedachten zal brengen, is zeer de vraag. In een videoboodschap laat hij er alvast weinig twijfel over bestaan : “All the power. Tot de volgende keer.” Acid heeft begrepen dat zijn invloed met de dag groeit en dus ook zijn bankrekening.
