door Lode Goukens – www.doorbraak.be .

Subsidies aan de Ecolo-achterban door de Waalse Ecolo-minister Céline Tellier zorgden afgelopen week voor heisa op sociale media. De pers bleef doofstom.

De Waalse minister voor Leefmilieu, Céline Tellier (Ecolo), zit in het oog van een mediastorm. Blijkt dat ze 23 bevriende vzw’s royale subsidies gaf. Zo kreeg bijvoorbeeld een biologische moestuin van een snackbar in Telliers eigen provincie twee miljoen euro.

Vreemd genoeg had Tellier zelf daarover eerst een tamelijk triomfantelijk persbericht uitgezonden. Met daarin de lijst van subsidietrekkers met de bedragen ernaast. Meteen daarna barstte op de sociale media de storm los. Zo bleek één dossier te gaan over een voormalig stationsbuffet waar groene praatsessies plaatsvinden van natuuractivisten op plastic stoelen. Het merkwaardige was dat de Waalse pers die onvrede en kolder niet capteerde.

Bestand: Portret Céline tellier.jpg
Céline Tellier – foto (c) Wikimedia commons.

Regionale subsidieregeringen

Feit is dat de Waalse regering, net als de Vlaamse, een subsidieregering is. Tellier deelde 306 subsidies uit voor een bedrag van 40 miljoen euro. Haar partijgenote Bénédicte Linard (minister van Jeugd, Gezondheid, Cultuur en Vrouwenrechten) deelde 29.224 subsidies uit voor een bedrag van 215 miljoen euro. Die subsidies van Tellier zijn dus op zich niet zo uitzonderlijk.

Bovendien gaat het hier om ‘facultatieve’ subsidies, wat wil zeggen dat de minister niet aan decreten gebonden is om die subsidies te verdelen. Die 23 subsidies waren bestemd voor zogeheten voor zogenaamde tiers-lieux ruraux. Zeg maar ‘cocreatieplekken’maar dan op de buiten. Tellier is tenslotte onder meer minister voor het Platteland.

Moestuintje om de hoek

De projectoproep beschreef een tiers-lieu rural met (te) veel woorden : ‘Il ne s’agit pas de financer des espaces monofonctionnels. Le tiers-lieu wallon n’est ni un centre d’affaires, ni une bibliothèque, ni une maison des associations, ni un café citoyen, ni une maison des jeunes ou des aînés, ni un centre sportif, ni un espace de coworking, ni une maison médicale, ni un atelier partagé, ni un point poste, ni un espace test agricole, ni un commerce, ni un repair café, … mais il peut être tout ça à la fois!’ Zijn en niet zijn in één en dezelfde organisatie dus… Als ze maar ecologisch ‘bezig’ is.

Zo bleek een hoge ambtenaar die in de jury zat voor het toekennen van de subsidies tegelijk bestuurder bij een groene coöperatieve, die ook ontvanger was van de subsidies

De vzw Chez Bibi bijvoorbeeld. Een soort café van een ‘chaman éco-féministe’ met een toegankelijk moestuintje achter de hoek van waar de minister woont. Goed voor 250.000 euro aan subsidies. Een andere vzw noemt zich een facilitator van ‘écosystèmes nourriciers régénératifs’. Een bioboerderij met hoevewinkel dus. Goed voor ongeveer 450.000 euro aan subsidies.

Maar er is nog. Zo bleek een hoge ambtenaar die in de jury zat voor het toekennen van de subsidies tegelijk bestuurder bij een groene coöperatieve. Die coöperatieve was naast rechtstreeks begunstigde van verschillende subsidies ook onrechtstreeks via een andere vzw ontvanger van die subsidies. En als kers op de taart bleek Tellier zelf ooit oprichtster van één van de gesubsidieerde vzw’s.

Bestand: Ecolo Logo.svg
subsidies voor de politieke vrienden …

Achterband

Die Waalse tiers-lieux komen overigens niet uit de lucht gevallen. Ze bestaan al jaren in Frankrijk. Het is daar een soort consumentenversie van hippiecommunes uit de jaren ’70. Zeer populair bij groenlinkse stedelingen die een dagje op het platteland willen doorbrengen. Met een ecologisch verantwoord biologisch natje en droogje.

Minister Tellier kopieerde dus, zoals al eens meer gebeurt in Wallonië, het Franse voorbeeld en bediende haar achterban. Maar de sociale media dreigen daar nu een stokje voor te zullen steken. Zeker nadat vrijdag ook nog eens bleek dat een Ecolo-gemeenteraadslid uit Telliers eigen gemeente 493.000 euro aan subsidies heeft gekregen. Ook oppositiepartij MR is intussen wakker geschoten.

Lode Goukens is master in de journalistiek. Zijn masterproef behandelde de journalistieke cartografie. Voordien was hij jaren beroepsjournalist en schrijver. Begonnen als officieel IBM multimedia developer in 1992 en één van de eerste professionele ontwikkelaars van DVD’s (dvd-authoring) schreef hij ook het eerste Belgische boek over het Internet in 1994. Hij behaalde ook al een master in de kunstwetenschappen en archeologie en een master filmstudies en visuele cultuur. Momenteel is hij bezig aan een master geschiedenis en een doctoraat.

foto’s (c) Gazet van Hove .