door Filip Michiels – www.doorbraak.be .
foto © VTM
Geen nieuws, goed nieuws ? In de toonaangevende Franstalige media was er opmerkelijk weinig aandacht voor de HLN-peiling van vorige week.
In Vlaanderen was de HLN-peiling die aangaf dat 4 op 10 Vlamingen gewonnen is voor onafhankelijkheid, eind vorige week groot nieuws. Opvallend genoeg viel er over die bevraging amper iets te lezen in de Franstalige media. Alleen RTL, de vooral regionaal georiënteerde Sudinfo-kranten en de site 7 sur 7 – onderdeel van het Vlaamse DPG Media – vonden het nieuws blijkbaar de moeite waard.
Van alle grote Franstalige mediakanalen besteedde dus alleen televisiezender RTL Info enige aandacht aan de peiling. Heel veel woorden maakt de zender er niet aan vuil, al wijst RTL er wél op dat de meningen over dit thema ook in Vlaanderen sterk verschillen van de ene generatie tot de andere.
Toonaangevende kranten zoals Le Soir, La Libre Belgique of La Dernière Heure zwijgen het nieuws volledig dood. Opmerkelijk genoeg had Le Soir in januari 2020 wél aandacht voor een gelijkaardige peiling in Knack. Die gaf toen aan dat amper 16 procent van de Vlamingen gewonnen was voor onafhankelijkheid, waardoor de huidige peiling dus nóg opmerkelijker werd. De regionale kranten van de Sudinfo-groep – onder meer La Capitale, La Meuse en La Province – brachten het nieuws wel uitgebreid, voorzien van flink wat duiding en commentaar. In de vorm van een edito van hoofdredacteur Demetrio Scagliola én een dubbele pagina met reacties vanuit Aalst en duiding van bekende Waal Christophe Deborsu. Hij woont in Vlaanderen en is ook getrouwd met een Vlaamse.
Tegengif
Of de Franstaligen dan echt schrik moeten hebben van deze opstoot van het Vlaamse onafhankelijkheidsstreven ? Hoofdredacteur Demetrio Scagliola houdt zijn lezers een stevige spiegel voor. ‘Er bestaat een eenvoudige strategie om dat streven opnieuw de kop in te drukken : we moeten de Vlamingen een aantal goede redenen geven om de Belgische structuur overeind te houden, en tegelijk moeten we onze afhankelijkheid van Vlaanderen afbouwen’, klinkt het.
‘De perceptie die wij Walen in Vlaanderen blijven voeden, is niet bepaald van aard om de gemoederen in Vlaanderen te bedaren’, erkent Scagliola. ‘Bovendien laat het Waalse economisch herstel, waar onze politici al dertig jaar mee uitpakken, nog altijd op zich wachten.’
Scagliola wijst zijn lezers er ook op dat Wallonië almaar linkser stemt, terwijl dit in Vlaanderen net omgekeerd is. ‘Met een marxistische PTB en een een PS die ook almaar meer afstand neemt van het sociaal-democratische gedachtengoed én bovendien minder aandacht heeft voor het economische herstel, dreigt die kloof enkel maar groter te worden. Het beste tegengif tegen het Vlaamse separatisme is een Wallonië dat de eigen toekomst resoluut in eigen handen neemt.’
Economisch herstel
Ook Christophe Deborsu klopt op diezelfde economische nagel. ‘Mocht het land effectief splitsen, dan verliest Wallonië een kwart van zijn financiële middelen. We gaan er economisch nog altijd op achteruit, en heus niet alleen ten opzichte van Vlaanderen. Het Waalse bruto binnenlands product ligt op hetzelfde niveau als dat van Cyprus, nu toch niet bepaald de economische motor van Europa. Onze werkgelegenheidsgraad is in 2023 opnieuw gedaald, en eigenlijk zet die daling zich al sinds 1965 door. Het economische herstel wordt dé uitdaging van de volgende verkiezingen’, benadrukt Deborsu.
Wellicht enigszins tot zijn eigen verbazing botste de reporter van de Sudinfo-kranten in Aalst niet bepaald op een massa vendelzwaaiende Vlamingen. ‘Het kost ons weinig moeite om op straat mensen te vinden die zeggen dat ze voor onafhankelijkheid zijn. Maar dit zijn géén mensen die met hun vlag lopen te zwaaien of die elk moment De Vlaams Leeuw kunnen aanheffen’, noteert de brave man. ‘Nee, het belangrijkste argument dat ze aanhalen, is financieel. Ze vinden dat niet alle Belgen gelijk zijn. De Vlamingen betalen en de Walen werken niet.’
Filip Michiels is zelfstandig journalist/auteur en schrijft voor diverse Belgische kranten, weekbladen en websites. Hij won tweemaal de Citi Persprijs voor economische journalistiek en was eenmaal genomineerd voor de Belfius Persprijs. In 2022 publiceerde hij de biografie van Bessel Kok : “Chaos & Charisma”.