door Pepijn Demortier in ’t Pallieterke .
Op donderdag kon u in Terzake zien hoe de politie mensen aan de kust oproept om waakzaam te zijn voor transmigranten. Een kleine uitbreiding van de burgerplicht dus. U mag vanaf nu helpen meespeuren naar de mensensmokkelaars en transmigranten die in groten getale naar de Vlaamse kust trekken. Toch is de oproep niet meer dan dweilen met de kraan open. Voor elke transmigrant die door een bezorgde burger wordt opgemerkt, zijn er al tien nieuwe gearriveerd.
Dit ‘dweilen met de kraan open’ manifesteert zich in alle geledingen van onze samenleving. Er is een woningcrisis, een lerarentekort, een te grote druk op de gezondheidszorg, een dalend onderwijsniveau, een asielcrisis, er zijn te veel bezoekers in uitpuilende recreatiedomeinen en last but not least : een constante terroristische dreiging die als een zwaard van Damocles boven Europa hangt.
Te veel, niet te weinig
Wie het probleem eerlijk durft te benoemen, kan maar tot één conclusie komen : er zijn in België, en bij uitbreiding Europa, te veel mensen. Te veel mensen op te korte tijd en te veel mensen die niks bijdragen aan deze samenleving. “Te weinig” en “te veel” zijn de facto communicerende vaten. Bijgevolg moet niet het tekort worden aangepakt, maar het teveel. Zolang dit niet gebeurt, zullen bovengenoemde problemen erger worden vooraleer ze beter worden. Als ze dat tegen dan überhaupt nog kunnen.
Men zal mij verwijten een zondebok aan te duiden voor alle maatschappelijke problemen. Dat mag men doen, maar dat verandert niks aan de huidige politieke realiteit. De oorzaak van het probleem benoemen is niet hetzelfde als een waardeoordeel vellen over een individu of een bevolkingsgroep. Als het probleem inderdaad het geschetste is, moet dat probleem worden aangepakt, ongeacht de utopische dromen van linkse politici. Zwakte leidt tot ellende, en zwak beleid leidt tot een ellendige leefomgeving. Niet ingrijpen is schuldig verzuim.
Een humaan beleid
Ook wie mij verwijt een koud of zelfs “onmenselijk” standpunt in te nemen, kan niet verder bezijden de waarheid zitten. De ellende in Griekenland, Zuid-Italië en steden als Marseille en Parijs is totaal. Duizenden mensen leven er niet alleen in erbarmelijke levensomstandigheden, maar ook met de sociale afwijzing die met hun statuut gepaard gaat. Een ongecontroleerd migratiebeleid is daarom niet alleen roekeloos, gevaarlijk en ongewenst, maar ook inhumaan voor de vluchteling zelf, die door mensensmokkelaars een toekomst wordt voorgespiegeld die niet bestaat.
Zolang België, en a fortiori de EU geen helderheid schept, zal deze malaise voortduren. De dag dat men zal stoppen met massaal naar Europa te komen, is de dag dat het hier slechter is dan in het land van herkomst. Dat is de weg die we momenteel bewandelen. De recente Europese maatregelen zijn wat dit betreft niet meer dan een druppel op een hete plaat. Dit is een existentieel probleem voor het voorbestaan van Europa. Handel, voor het écht te laat is.
