door Karl Van Camp in ’t Pallieterke .
De ene verkiezing is nog niet voorbij of de volgende verkiezing komt al in het vizier. Althans als u lid bent van N-VA. Volgend jaar moet er immers een nieuwe voorzitter komen in opvolging van Bart De Wever. Er is een gedoodverfde kandidaat.
Bart De Wever werd voorzitter in 2004 en werd in 2008 herverkozen. In 2011 had er in principe een andere voorzitter moeten verkozen worden, want de statuten laten maar twee opeenvolgende termijnen toe. Maar er werd door de partijraad geopteerd om van de statuten af te wijken. En zo kon De Wever herverkozen worden in 2014, 2017 en 2020.
Zijn huidig mandaat liep in principe tot eind 2023, maar opnieuw werden de voorzittersverkiezingen door de partijraad uitgesteld. Dit met het oog op de voorbereidingen van de belangrijke verkiezingen in juni en oktober 2024. Maar nu is het zover : binnen enkele maanden – in het voorjaar van 2025 – wordt een verkiezing georganiseerd waar de nieuwe voorzitter van N-VA wordt aangeduid. De Wever heeft de voorbije maanden al meerdere keren in de media verklaard geen nieuwe termijn te ambiëren, of hij nu eerste minister wordt of niet.
Opvolger
Bij N-VA is het dus uitkijken naar een geschikte kandidaat die de aartsmoeilijke opdracht krijgt om De Wever op te volgen. Of men nu voor of tegen De Wever is, ontegensprekelijk is hij de man die de partij heeft grootgemaakt en aan de basis ligt van de successen.
De gedoodverfde naam die telkens opduikt, is die van Sander Loones. Hem kennen we als kersvers (juni) verkozen lid van het Vlaams Parlement. Daarvoor was hij Kamerlid en heel even ook nog minister van Defensie. Maar Loones heeft in het niet zo verre verleden al duidelijk gemaakt dat hij geen ministerpost nastreeft. In de huidige onderhandelingen op federaal niveau kreeg hij wel de opdracht om het communautaire luik voor te bereiden. Het blijft voorlopig afwachten of hij iets kan forceren bij de andere Arizona-partijen.
Burgemeester
Maar bovenal koesterde hij de wens om burgemeester te worden van Koksijde-Oostduinkerke. Dat is op 13 oktober gelukt. De lijst ‘Samen met Sander’ behaalde 44,7 procent van de stemmen en de absolute meerderheid met 14 zetels. Sander Loones treedt daarmee in de schoenen van zijn grootvader en grootmoeder die beiden ook burgemeester zijn geweest van Oostduinkerke.
Honoré was oorlogsburgemeester en werd daarvoor ook gestraft. Onder meer zijn burgerrechten werden hem voor twintig jaar ontnomen, wat het hem onmogelijk maakte om nog op een lijst te staan. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1952 was het daarom zijn echtgenote die de lijst ‘Gemeentebelangen’ aanvoerde en verkozen werd als burgemeester. Zij was overigens een van de eerste vrouwelijke burgemeesters van ons land. Haar man bleef als haar privésecretaris op de achtergrond mee de gemeente besturen. In 1964 kreeg hij zijn burgerrechten terug en won opnieuw de gemeenteraadsverkiezingen. Hij bleef burgemeester tot 1977.
Stamboek
In 1983 deed zoon Jan Loones zijn intrede in de gemeenteraad van Koksijde. Hij was er ook 23 jaar lang eerste schepen. In 2018 werd de N-VA uit de bestuurscoalitie gekieperd door ‘Lijst Burgemeester’. Die oppositiekuur heeft maar één termijn geduurd. Op 5 december zal Sander Loones de eed afleggen als burgemeester.
Samengevat : politiek zit in de genen van de familie Loones. Sander Loones is wat men noemt een stamboekflamingant, overtuigd dat België geen toekomst heeft en Vlaanderen moet streven naar onafhankelijkheid. Maar hij is ook een trouwe partijsoldaat, want hij was er al bij sinds de oprichting van N-VA in 2002. Het is logisch dat hij nu door het N-VA-partijbestuur naar voren wordt geschoven als opvolger van De Wever. Hoogstwaarschijnlijk zullen er pro forma nog wel andere kandidaten opduiken, maar alleen Sander Loones zal de steun genieten van de N-VA-top.
foto’s (c) Gazet van Hove .