door Julien Borremans in ’t Pallieterke .
Onlangs verloor een meisje vier vingers nadat er vuurwerk in haar appartement werd binnen gegooid. Een jonge student uit Singapore werd omwille van een sigaret doodgestoken. “Het Brussels Gewest doet zijn best, maar we hebben niet alle sleutels tot een oplossing”, verklaarde Rudi Vervoort, waarmee hij andermaal zijn verantwoordelijkheid afschuift. Vervoort wil niet dat er iets verandert in Brussel. Dat zou zijn electorale achterban kunnen verontrusten.
Niet alle schietpartijen halen het nieuws nog. Drugsgeweld wordt het nieuwe normaal. Dat bleek uit een reportage van de VRT over straatgeweld in Brussel. Criminele bendes gaan rustig hun gangen. Dealen op straat gebeurt openlijk en zonder schroom. De politie houdt dan wel regelmatig eens een razzia – zoals recent in de Brabantwijk -, maar dat maakt allerminst indruk. 50 procent van de geregistreerde gevallen van drugsbezit wordt door het correctioneel parket van Brussel geklasseerd.
Jean Spinette
In De Standaard ventileerde een bezorgde jonge moeder haar frustraties over de schietincidenten in haar buurt, over het openlijk drugsgebruik en een mislukte kidnapping. Straten worden afgesloten. Hulpjes staan op uitkijk. De voorbijgangers wachten rustig af tot wanneer de zaakjes zijn geregeld. Ze slaan een praatje en wat later gaat het leven zijn verdere gang. De politie is nergens te bespeuren en de burgemeesters of de minister-president leggen al lang geen verklaringen meer af. Dit jaar heeft Brussel al – los van de steek- of andere gewelddadige incidenten – 76 schietpartijen te verwerken gekregen.
Bovendien ligt kritiek leveren op die uitwassen heel erg moeilijk, want Brussel vormt een ‘uniek’ multicultureel experiment. Dat daarbij wat slachtoffers vallen, is best vervelend, maar ‘dat is eigen aan een grootstad’. Onlangs reageerde de burgemeester van Sint-Gillis, Jean Spinette (PS), heel verontwaardigd toen twee burgerwachten hardhandig werden aangepakt omdat ze de straatverlichting op het Bethlehemplein controleerden. Dat kwam de drugsdealers immers slecht uit.
Jean Spinette kijkt weer naar de federale overheid om de politiediensten te versterken, maar heeft uit ideologische redenen de boel laten verzieken. De PS’er weet wel dat de politie door een deel van de bevolking als een bezettingsmacht wordt beschouwd. Die mensen vormen zijn electorale achterban. Hij briest wat, net zoals die keer toen hij door een drugsdealer openlijk op straat werd aangevallen, maar laat alles verder op zijn beloop.
Vorig jaar trok Anouar met een aantal inwoners van Sint-Gillis aan de alarmbel en vroeg om een kordate aanpak van de groeiende drugsproblematiek rond de Hallepoort, maar hij botste op een grote onverschilligheid. “Op politiek vlak gebeurt er niets. De situatie is uitzichtloos”, verklaarde hij.
Met een petitie onder de arm maakten verschillende inwoners gebruik van een burgerinterpellatie tijdens een gemeenteraad, maar ze werden wandelen gestuurd. Op dat moment was er buiten een betoging van extreemlinks aan de gang tegen het toenemende racisme bij de politie. Cynischer kan het niet. “In feite wil de PS niet meer politie op straat om haar eigen kiespubliek niet af te schrikken”, lieten de buurbewoners verstaan. Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest telt tal van buurtcomités die dezelfde ervaring delen.
De presentatie van het boek ‘Allah n’a rien à faire dans ma classe’ werd na bedreigingen geannuleerd
Het dictaat van Allah
Daarnaast worstelt Brussel nog met een toenemende islamisering en de daarmee gepaard gaande ongemakken. Zo getuigde nieuwsanker Riadh Bahri hoe hij en zijn vriend al verschillende keren op straat zijn aangevallen omwille van hun geaardheid. Het gaat zelfs zover dat ze bij een avondje uit elk langs andere straten en op verschillende momenten naar huis keren, maar zelfs dat vormt geen garantie op veiligheid.
Kritiek op het toenemende islamisme in Brussel is gevaarlijk. Dat mochten de auteurs van ‘Allah n’a rien à faire dans ma classe’ ondervinden. De presentatie van hun boek werd na bedreigingen geannuleerd. Het boek is een bundeling van getuigenissen van leerkrachten over de gevolgen van de agressieve islamitische ideologie en de bekeringsijver die in de klaslokalen aanwezig is. Groepen jongeren dreigden de auteurs af, terwijl het boek een kamerbrede opening naar de islam laat. De enige die reageerde, was Alexia Bertrand (MR). Voor de andere politici vormen de verlichtingswaarden blijkbaar geen prioriteit meer.
Nieuwsanker Riadh Bahri getuigde hoe hij en zijn vriend al verschillende keren op straat zijn aangevallen omwille van hun geaardheid
De ernst van de feiten lijkt de politieke elite te ontgaan. De PS wijst een toetreding van de N-VA in de Brusselse regering af. Er is niet alleen het separatistische project, maar de Waalse socialisten zien het niet zitten dat er op federaal niveau het mes gezet wordt in Beliris – het federale fonds dat jaarlijks miljoenen investeert in Brusselse infrastructuur – en de afschaffing van de zes politiezones. De PS wil nog een stap verder gaan door coalities met PVDA/PTB te sluiten, mogelijks met steun van Team Fouad Ahidar, waardoor de onbestuurbaarheid en het radicalisme enkel zal toenemen.
Wat Cieltje Van Achter (N-VA) ook zal proberen, de kracht van verandering zal in Brussel toch moeten komen van de federale overheid, die noodgedwongen het Brussels Hoofdstedelijk Gewest structurele hervormingen zal moeten opleggen. Anders blijft het wachten op de totale onbestuurbaarheid.
