De gemeente Hove heeft tussen zijn (gewezen) burgers velen die actief waren in de literatuur (Paul van Ostaijen, René Verbeeck, Emile Van Hemeldonck, Frans Verleyen, Manu Ruys, Willy Courteaux) en de media (Jan Merckx, Gabriël Fehervari). Sedert een goed decennium vinden de Hovese literatuurliefhebbers elkaar terug in literatuurkring “De Statiepoweten”. ’t Periodiekske had een gesprek met duivel-doet-al Jan Wouters, ere-onderwijzer, cultureel activist en op een blauwe zondagnamiddag ook verkozen tot gemeenteraadslid, waar hij tot grote verbazing van eenieder zijn lippen stijf op elkaar houdt.
Hoe zijn jullie ontstaan?
Bij de opening van de eerste ‘Midwinter’ van Kunstkring ‘De Geelhand’ (dec. 1986, Kostershuisje Hove) werden er gedichten van Magda Haesendonck (lid De Geelhand) voorgedragen door Walter Suys. Voor de volgende Midwinters deed men beroep op dezelfde personen samen met Jan Wouters. Dit trio vergaderde zelfstandig om de teksten & voordracht voor te bereiden in het Hovese station, alwaar Magda woonde. De naam Statiepoweten was daar een gevolg van … De maandelijkse bijeenkomsten konden starten, de ‘literaire huiskamer’ was een feit. Datzelfde jaar kwam de dichtbundel “Zomer 87” op de markt en trad het trio op in het Hovese gemeentehuis met hun eerste productie ‘Tot ik liefde schrijf’. Nadien kwam Geertje Cooremans en Guido Sel het gezelschap vervoegen en in samenwerking met het Davidsfonds Hove waagden we ons in november ’88 aan een tweede werkstuk ‘Herinnerende stemmen”. Het werd een erg subtiel samenspel van woord, beeld en klank. In maart 1991 deed de voltallige groep van de Statiepoweten de opening van de tentoonstelling van Hubert Carpentier in “Het Vleeshuis” in Lier. Ondertussen waren we van start gegaan en verzorgden we het poëtische en muzikale gedeelte van de Midwintertentoonstellingen en traden op voor bevriende verenigingen in de ruime regio.
Hoe ziet jullie jaarwerking eruit? Treden jullie enkel op in Hove?
De Statiepoweten verruimen en versterken het poëtische beleven door samen te werken met andere kunst- en cultuurverenigingen. Wij werken samen met bv. Kunstkring De Geelhand, fotoclub Parallax, kunstkring De Sirkel uit Mortsel. Op jaarbasis organiseren we verschillende activiteiten in Hove, in de regio en buiten de regio (bv. Hof ter Saksen, Beveren-Waas, poëtische uitstppen naar Watou/Poperinge, enz…).
Komt er veel volk naar jullie voorstellingen? Wie zijn die mensen?
Zeer variërend, van een 30-tal tot enkele honderden (bv tijdens de Kerstconcerten). In Hove zijn het vrij dikwijls dezelfde personen … die men altijd en overal tegenkomt.
Hebben jullie ook jeugdige toehoorders?
Zoals bij vele verenigingen is dit een moeilijk te bereiken groep.
Kenden jullie optredens al grote successen? Mindere perioden?
Het echte grote succes moet nog komen, maar we zijn als kleine culturele vereniging meestal tevreden met de interesse – poëzie is ook geen rockfestival.
Wat zijn jullie specialiteiten?
Poëzie maken en brengen rond een thema (Paul van Ostaijen, René Verbeeck, Valentijn, enz…).
Welke boodschap willen jullie het publiek meegeven?
Poëzie kan versterkend zijn, een tegengif voor maatschappelijke druk, een stilstaan bij andere dan de courante waarden – en het hoeft helemaal niet zwaar op de hand te zijn (zoals hermetische poëzie van ‘grote’ dichters).
Voor meer informatie : Guido Sel, voorzitter ‘De Statiepoweten’,
tel. 03 455.66.37 of John Volkaerts, e-post: johnvolkaerts@gmail.com .