Door Johan Sanctorum – www.doorbraak.be .
Het is natuurlijk onmogelijk om het vandaag niét over de verkiezingsuitslag te hebben, hoe graag ik dat ook zou willen. Dus worden we op deze maandag veroordeeld om ergens in de marge iets te lezen dat ons vrolijk maakt, ergert of verontrust. Ik begin met een ergernis, om dan toch enigszins welgemutst te eindigen.
In alle verkiezingsdebatten over Gent, en de nu aan de gang zijnde coalitie-roddels, heeft iedereen het over ene Mathias, een man die alleen maar met een voornaam lijkt geboren te zijn. Mathias dit, en Mathias dat. Dat je vrouw, vrienden en militanten je zo noemen, ok, maar zelfs politieke tegenstanders ? Werkelijk alle politici worden publiek bij hun familienaam genoemd, logisch lijkt me, anders hebben we het allemaal over Bart, Daniël, Johan, Mieke en Gwendolyne.
De reden waarom Mathias zich graag zo laat noemen, kent iedereen : de grote jonge belofte van de Gentse liberalen, kandidaat-burgemeester, huidig eerste schepen én (uiteraard) Vlaams parlementslid, is de kleinzoon van burggraaf Willy De Clercq (1927-2011), een van de grote krokodillen van de Belgische politiek uit de tweede helft van de vorige eeuw. Eminent logeman en, niet onbelangrijk, dé peetvader van ene Guy Verhofstadt. De vader van Mathias is Yannick De Clercq, geen politieke hoogvlieger maar wel ooit benoemd tot regeringscommissaris bij de Universiteit Gent en het UZ Gent, kwestie van in de familie toch iedereen van een postje te voorzien.
Matthias laat zich dus bij de voornaam noemen, omdat hij een ‘poulain’ is, een typisch voorbeeld van een dynastie-politicus
Matthias laat zich dus bij de voornaam noemen, omdat hij een ‘poulain’ is, een typisch voorbeeld van een dynastie-politicus, onder het welbekende Open-VLD-motto : niet de afkomst telt, wel de toekomst, een slagzin die uit het burgermanifest van Verhofstadt komt.
De toekomst en de afkomst
Natuurlijk heb je in alle partijen van die familiebedrijven, zonen en dochters van, Freya van Luc om maar de bekendste te noemen. Maar de clan De Clercq is tot op vandaag werkelijk hét machtscentrum van het Gentse liberalisme met zijn nationale tentakels, en in dat opzicht is zo’n jongensachtige voornaam een beetje camouflagetechniek. Matthias is een sympathieke knul die ruikt naar oude politiek, ons-kent-ons-cultuur en, om het officiële Van Dale-woord te gebruiken, onvervalst nepotisme. Is Matthias echt uit zich zelf een groot talent ? We zullen het nooit weten, zijn bedje was gespreid volgens de geijkte paden van de rechtenstudies, LVSV-voorzitter en een verkiesbare plaats in de Gentse gemeenteraad, toch allemaal dankzij die familienaam die niemand uitspreekt.
Ik heb het er echt moeilijk mee, dat kiezers daar ook voor gaan en het motto ‘vooral de afkomst telt’ in ere houden. Waarbij de media het spel wat graag meespelen. Geef mij dan maar Guy. Wie ? Neen, niet die Guy maar de andere, Guy D’haeseleer, de échte verpersoonlijking van het motto dat de afkomst niet telt. Door tegenstanders wordt hij smalend weggezet als als een café-politieker, maar dat is pure rancune. D’haeseleer is het boegbeeld en de stemmentrekker van Forza Ninove, de VB-lijst in het Oost-Vlaamse Ninove waar de inwijking van een (Franstalige) moslimpopulatie, vooral levend van het OCMW, een serieus probleem begint te worden en stedelijke verloedering met zich mee brengt, o.m. sociale woonwijken die echte getto’s worden. Een probleem ? Jawel, anders zouden geen 40% van de Ninovieters voor de partij stemmen die door al de andere nog altijd in de ban wordt geslagen. Veertig procent dus, dat zijn 15 van de 33 zitjes. Alle verliezers beloeren elkaar, om te zien of ze de winnaar alsnog kunnen rollen.
Forza Ninove is een echte lokale volkspartij waar de nationale partij-hoofdkwartieren geen raad mee weten
Forza Ninove is een echte lokale volkspartij waar de nationale partij-hoofdkwartieren geen raad mee weten. De N-VA lijkt de logische coalitiepartner, maar voorzitter Bart De Wever houdt de boot af met de sfinksachtige commentaar : “Wij besturen niet met extremisten, maar de situatie in Ninove is bijzonder”. Ja dat zal wel, dat de situatie daar bijzonder is. Maar 40% van de Ninovieters ‘extremist’, kan dat eigenlijk wel, Bart, en sorry dat ik je zo vertrouwelijk aanspreek ? Als bijna de helft voor Forza stemde, dan is dat inderdaad een ‘bijzondere situatie’, zoals je omfloerst stelt, en dat betekent dit dat ze daar in Ninove andere opvattingen hebben over extremisme. En dat de partijen, de N-VA niet uitgezonderd, zich eens moet beraden over het wezen van de democratie en het sérieux waarmee de stem van de burger bejegend wordt. Schaf het anders gewoon af, dan weten we waar we aan toe zijn. Voor meer duiding, bestudeer de mening van de jeugd over ons huidig ‘democratisch’ bestel. Kom nadien niet klagen.
JOHAN SANCTORUM
Johan Sanctorum is filosoof, publicist, blogger en Doorbraak-columnist.
Foto’s (c) Gazet van Hove.