Op twee oktober verscheen in het Staatsblad het Ministerieel Besluit (MB) tot vastlegging van het huishoudelijk reglement van de opvangstructuren. Het besluit werd op 21 september door minister Jambon en staatssecretaris Francken in Brussel ondertekend en trad al in werking op 1 oktober 2018.

Het huishoudelijk reglement is van toepassing op de asielcentra waar asielzoekers opgevangen worden en bevat “een geheel van regels betreffende het samenleven en de organisatie van de opvangstructuur om het verblijf zo goed mogelijk te laten verlopen voor de bewoners en het personeel”.

Voorzieningen en advies

De opvangstructuur biedt asielzoekers de volgende dienstverlening : huisvesting met toegang tot sanitaire voorzieningen, toegang tot toiletartikelen, de mogelijkheid om kledij te wassen en noodzakelijke kledij (tweedehands) te ontvangen en maaltijden of maaltijdcheques, of de mogelijkheid om zelf voeding aan te schaffen. Individuele asielcentra kunnen deze basisvoorzieningen uitbreiden. Zo verschijnen er regelmatig openbare aanbestedingen waarin aankopen worden geregeld voor Fedasil : kantelbare asbakken, handdrogers, Prisma woordenboeken, stootpetten en handschoenen, wegwerpborden en wegwerpbekers …Je kan het zo gek niet bedenken.

De opvangstructuur zal er ook voor zorgen dat de asielzoeker goed geïnformeerd is over het verloop van de procedure. “Wij zullen u ook ondersteunen bij het vinden van gratis juridische bijstand (advocaat) vanaf het begin van uw procedure.” In diverse dossiers van asielzoekers die door de Raad van State behandeld worden, worden deze asielzoekers verzocht om kosten te betalen (bijvoorbeeld rolrecht). Op basis van dit MB kunnen we dus afleiden dat de overheid deze kosten betaalt. Logisch dat de procedure dan ten volle uitgeput wordt.

Medische kosten en zakgeld

In geval van medische klachten heeft een asielzoeker toegang tot medische begeleiding. Er staat niet vermeld dat dit eveneens gratis is, maar indien de asielzoeker  gebruik maakt van de aangeboden medische begeleiding, dan is dat wel degelijk zo.

Asielzoekers hebben ook recht op een wekelijks vast bedrag aan zakgeld. Ze krijgen ook ‘vervoersbewijzen’ : “De vervoersbewijzen die u worden gegeven voor verplaatsingen in het kader van uw procedure, een medische raadpleging, een consultatie bij een advocaat etc. worden uitsluitend gebruikt voor deze doeleinden.” De vraag is uiteraard : wie zal dat controleren ?

Niet tevreden ? Klacht indienen

Asielzoekers kunnen, net als ontevreden hotelbezoekers, een klacht indienen over hun verblijf. “Wanneer u ontevreden bent over de algemene levensomstandigheden in de opvangstructuur of over de toepassing van het huishoudelijk reglement dan kunt u klacht neerleggen.” De procedure is als volgt : “U richt uw klacht schriftelijk of mondeling aan de directeur of de verantwoordelijke van de opvangstructuur, die uw klacht binnen een termijn van maximaal 7 dagen zal behandelen. De klacht kan worden ingediend in het Nederlands, Frans, Duits of Engels. Als u geen antwoord ontvangt binnen de 7 dagen kunt u de klacht schriftelijk indienen bij de Directeur-generaal van het Agentschap of de persoon aan wie deze bevoegdheid gedelegeerd werd.”

Op sociale media wordt af en toe gegrapt dat hulpbehoevende Vlamingen beter naar het buitenland kunnen vluchten om zich daar vervolgens als asielzoeker voor te doen. Zoals vaak heeft ook deze grap een grond van waarheid.

Thierry Debels

In © ’t Pallieterke.

Foto’s (c) Gazet van Hove.